Γιατί;
Ἡ αἰσιοδοξία δηλώνει κάτι ποὺ νομίζω, δοκῶ. Δῆλα δὴ ἴσως νὰ γίνῃ, ἴσως ὅμως καὶ νὰ μὴ γίνῃ.
Ἡ αἰσιοδοξία βασίζεται στὴν δόξα, στὴν φήμη. Καὶ ἡ αἰσιοδοξία μπορεῖ πολὺ εὔκολα νὰ καταντήσῃ …βλακεία.
Τὶς περισσότερες περιπτώσεις καὶ …παγίδα. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: γλῶσσα
Τὸ σοσιαλισμό. (Οὐδέτερον!)
Τὸ διαβάσαμε κι αὐτό…
«Τὸ Σοσιαλισμό»!!!
Ἀλλωστε τὸ οὐσιαστικο κλίνεται ὡς ἐξῇς..: «Τὸ Σοσιαλισμό, τοῦ Σοσιαλισμοῦ, τὸ Σοσιαλισμό, Ὢ Σοσιαλισμό.» Συνέχεια
Ὠδὴ γιὰ μία διάλεκτο ποὺ ἀργοπεθαίνει…
(Τὸ «σ» διαβάζετε σὰν τὸ ἀγγλικὸ Sh ἤ τὸ γερμανικὸ sch.)
Σιάκι 1953 τῇ χρονίᾳ.
Ἄνοιξιν καιρός. Τὰ σόνεα οὔλεα ἐλίαν ἄμα ὁ κρύος κρύος ἔτονε.
Τὰ δενδρὰ οὔλεα τσάτσαλα ἔτον ἄμαν τὰ τσιτσεκόπα ἐσκάλωσαν ἀπ΄ ἔναν ἔναν νὰ ντοῦνε ὀξοκά.
Ὁ ἦλεν ἐσκῶθεν κατακέφαλα ἐκεῖνον τὴν ἡμέραν καὶ μαναχὰ δύο λιβόπα ἐπαρλάεβαν ἅπαν ἄσο πέραν τῇ μαχαλᾷ. Σίτεαν ἔρχουτον τ΄ ἀὲρ΄ τὸ νεφεσόπον, ἐτιρλάνγκεβαν μίαν ᾅδα μίαν ἄκει θαρεῖς καὶ ἐπροσονειδίαζαν τὸν ἧλεν. Συνέχεια
Προσοχὴ στὸν ἐκλατινισμὸ τῆς ῥωσσικῆς γλώσσης.
«…«Εάν σε κάθε γωνιά γεμίζουμε με ονόματα ακόμη και των δημοσίιων υπηρεσιών, αλλά και των διαφημίσεων, με λατινική γραφή, τότε αναρωτιόμαστε σε ποια χώρα ζούμε»…» Συνέχεια
Χωριάτες;
Νεοαθηναϊκὴ «κοινή» εἶναι ἐκείνη ἡ γλῶσσα, τῆς ὁποίου οἱ ὁμιληταὶ θεωροῦν χωριάτες ὅσους κόβουν φωνήεντα ἀπό τὶς λέξεις, ὅπως γιὰ παράδειγμα μλάρ, κριθάρ, κλπ…
… ἐνῶ οἱ ἴδιοι περνιούνται γιὰ πρωτευουσιάνοι, ἀγνοῶντας ὅτι καὶ ἐκείνοι κόβουν ἕνα κάρον φωνήεντα.
Ἡ χρῆσις τῆς βαρείας κ.ἄ.
Πρὸς ἀνάμνησιν τῶν παλαιῶν, βεβαίωσιν τῶν ἀμφιβαλλόντων καὶ διδαχὴν τῶν νεωτέρων ἢ ἀρχαρίων τοῦ πολυτονικοῦ.
Ἡ βαρεῖα γράφεται ἀντὶ τῆς ὀξείας (ποτέ τῆς περισπωμένης) ὅταν τὴν ὀξύτονον λέξιν ἀκολουθῇ λέξις φέρουσα τόνον, ἀδιαφόρως ἐὰν ἡ ἑπομένη φέρῃ ὀξεῖαν, βαρεῖαν ἢ περισπωμένην καὶ ἐπὶ τίνος συλλαβῆς.
Ἡ βαρεῖα γράφεται, δηλαδή, μόνον ἐπὶ τῆς ληγούσης, λέγεται ὅμως ἐν πάσει «μὴ τονουμένῃ» συλλαβῇ, χωρίς νὰ γραφῇ. Αἱ ἄτονοι συλλαβαί, ὀνομάζονται διὰ τοῦτο καὶ «βαρύτονοι».