Ὁ διαδικτυακὸς φίλος Νῖκος Ῥούσσης συχνὰ πυκνὰ ἀναφωνεῖ: «Βρωμιὰ ῥέ!!!», οὐδόλως γενικῶς καὶ ἀδιακρίτως, ἐφ’ ὅσον μὲ τὴν δημοσιογραφική του ἰδιότητα πολλάκις ἔχει «πέση» μέσα σὲ ἀπερίγραπτες βρωμιὲς τῆς (φερομένης ὡς) κρατούσης τάξεως.
Κι ἐπεὶ δὴ αὐτὴ ἡ βρωμιὰ οὐδόλως θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι …τοπική, ἐφ΄ ὅσον ἐὰν ἦταν μόνον τοπικὴ κάποιαν στιγμὴ θὰ ἔβγαινε στὴν ἐπιφάνεια καὶ θὰ ὑποχρεούμεθα ἅπαντες νὰ ἀσχοληθοῦμε μαζύ της καὶ νὰ τὴν περιορίσουμε…
…εἶναι εὐκόλως ἀντιληπτὸ πὼς αὐτὴ ἡ βρωμιὰ εἶναι τόσο πολὺ καὶ τόσο καθολικῶς ἐξηπλωμένη, ποὺ τελικῶς μόνον ἔνα …μπουρλότο θὰ τὴν καθάριζε…
…κι αὐτὸ ἐάν!!!
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: διεθνεῖς τοκογλύφοι
Χάσαμε ὁριστικῶς τήν Μακεδονία διότι τό θέλει ὁ πSoros;
Κατ’ ἀρχάς, ὡς γνωστόν, ἔχουν κυκλοφορήση αὐτά: Συνέχεια
Θά μᾶς τά πάρουν ὅλα;
Ναί, αὐτὸ σχεδιάζεται. Νὰ μᾶς τὰ πάρουν ὅλα. Νὰ μᾶς πάρουν ἐδάφη, περιουσιακὰ στοιχεία, ἱστορία, γλῶσσα, ταύτότητα…. Τὰ πάντα…
Καί, ξεκίνησε ἐπισήμως…
Γιατί ἐμεῖς;

φωτογραφία ληφθείσα ἀπὸ τὸν Ἰωσὴφ Παπαδόπουλο, στὸ συλλαλητήριον τῆς 20ης Ἰανουαρίου 2019
Γιατί; Μὰ διότι δὲν εἴμαστε αὐτὸ ποὺ μᾶς πρέπει…
Διότι δὲν μάθαμε (ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, ξεμάθαμε) νὰ ἐκτιμοῦμε αὐτὸ ποὺ ἔχουμε, νὰ τὸ συντηροῦμε, νὰ τὸ καλλιεργοῦμε, νὰ τὸ ἐπαυξάνουμε, νὰ τὸ μοιραζόμεθα καὶ νὰ τὸ πολλαπλασιάζουμε.
Διότι βολευθήκαμε σὲ «περασμένα μεγαλεία ποὺ διηγῶντας τα νὰ κλαῖς…» παίζοντας ῥόλους πτωχῶν συγγενῶν καὶ ἀτυχησάντων…
Διότι ἀρκούμεθα στὰ ψίχουλα ποὺ θὰ μᾶς πετάξουν οἱ …ἐλεήμονες τοῦ κόσμου μας.
Διότι ἀν τί νὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μας, ἀναζητοῦμε διαρκῶς μπαστουνάκια καὶ στηρίγματα καὶ «σωτῆτες»…
Διότι τελικῶς ἔχουμε παραιτηθῆ ἀπὸ τὰ δικαιώματα μά, κυρίως, ἀπὸ τὶς ὐποχρεώσεις μας… Συνέχεια
Βενεζουέλα στὸ στόχαστρον τῶν τοκογλύφων
Ἀφοῦ δὲν κατάφεραν νὰ ἁρπάξουν τὸ πετρέλαιο τῆς Βενεζουέλας, κερδίζοντας τὶς προεδρικὲς ἐκλογὲς πέρυσι τὸν Μάιο, ἀλλὰ οὔτε καὶ μὲ τὸ πραξικόπημα πρὸ ἡμερῶν…
…τώρα θὰ προσπαθήσουν νὰ κάνουν ἔνοπλη ἐπέμβαση γιὰ νὰ ὁρίσουν πρόεδρο ποὺ αὐτοὶ θέλουν μὲ τὸ ζόρι. Συνέχεια
Γενοκτονίες, γενοκτονίες, γενοκτονίες…
Δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ μᾶς σώσουν ἄλλοι… Ὁποία σωτηρία θὰ μᾶς συμβῆ, θὰ μᾶς συμβῆ μόνον ἐὰν κι ὅποτε ἀποφασίσουμε νὰ …ξυσθοῦμε μὲ τὰ δικά μας νυχάκια. Θὰ θυσιάζουμε λοιπὸν καὶ θὰ θυσιαζόμεθα διαρκῶς, ἔως νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἐὰν θὰ ἐλευθερωθοῦμε κάποτε, αὐτὸ δὲν θὰ συμβῆ διότι κάποιοι θὰ μᾶς …λυπηθοῦν, ἀλλὰ διότι θὰ τὸ ἔχουμε μόνοι μας κατακτήση καὶ θὰ μποροῦμε, ὡς συνεπακόλουθο αὐτοῦ, νὰ τὸ ὑπερασπισθοῦμε, προστατεύοντας διαρκῶς τὴν Ἐλευθερία μας. Συνέχεια