Τὰ ἐπαγγελματικὰ ἀθλήματα (σπόρ) εἶναι μία κλασσικὴ ἀγγλοσαξωνικὴ ἐπινόησις καὶ ξεκίνησαν οὐσιαστικὰ στὴν Ἀγγλία καὶ στὴν Ἀμερικὴ στὰ τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος.
Εἶναι ἔνα μεγάλο θέαμα καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔχει τοὺς ἥρωές του, τὶς κάστες του, ἀπασχολεῖ δὲ χιλιάδες ἐργαζομένους, ἀπὸ τὴν διαφήμιση καὶ τοὺς χορηγούς, ἔως τοὺς πρωταγωνιστές του. Συνέχεια
Πόλεμοι, ἀναταραχές, χρεωκοπίες, ἐγκληματικότης, μισανθρωπισμοί, προπαγάνδες, λεηλασίες, καταστροφές, ἀποδομήσεις εἶναι μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν ἀνοικτά. Καποιά μάλιστα ἀπὸ αὐτὰ ἤδη τὰ ἔχουμε ὑποστῆ.
Δυστυχῶς μας ὅμως, ἐὰν παρατηρήσουμε προσεκτικὰ τὸν κόσμο γύρω μας, θὰ διαπιστώσουμε πὼς τελικῶς δὲν ἔχουμε πολλοὺς ἐχθρούς, παρὰ μόνον ἕναν: τὸν μηχανισμὸ ἐλέγχου καὶ καταστολῆς μας, ποὺ γιὰ βιτρίνες του χρησιμοποιεῖ πανομοιότυπες τακτικές, ἐνᾦ κατὰ κύριον λόγο ἡ ἐξουσία του ἑδρεύει, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, στὸ μηχανισμὸ τοῦ «διαίρει καὶ βασίλευε». Ἐὰν κατανοήσουμε τὸν μηχανισμό, αὐτομάτως ἀμέτρητα ἐρωτήματα ἀπαντῶνται καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν φερομένων ὡς ἐχθροὶ παύουν νὰ ὑπάρχουν. Συνέχεια
Οἱ Ἀμερικανοὶ ἔχουν ὅπλα, μὲ τὰ ὁποῖα μποροῦν νὰ κτυπήσουν, μὲ βάσιν τὴν Νέα Ὑόρκη ἤ τὴν Νεβάδα ἤ τὸ Σικάγο, τὴν Κίνα, τὸ Ἀφγανιστὰν ἤ τὴν Ἰταλία.
Οἱ Ῥῶσσοι πάλι ἔχουν ὅπλα, μὲ τὰ ὁποῖα μποροῦν, μὲ βάσιν τὴν Μόσχα, νὰ κτυπήσουν ἤ τὴν Νέα Ὑόρκη, ἤ τὸ Σίδνεϋ ἤ τὸ Μπουένος Ἄιρες.
Οἱ Κινέζοι ἔχουν ὅπλα, μὲ τὰ ὁποῖα μποροῦν, μὲ βάσιν τὸ Πεκίνο, νὰ κτυπήσουν τὴν Ἀθήνα ἤ τὸ Λονδίνο ἤ τὴν Βεγγάζη.
Οἱ Ἰσραηλινοὶ ἔχουν ὅπλα μὲ τὰ ὁποῖα μποροῦν νὰ ἀφανίσουν τὸν Ἀραβικὸ κόσμο, τὸν Κινεζικὸ καὶ τὸν Ῥωσσικό.
Οἱ Ἰρανοὶ ἔχουν ὅπλα μὲ τὰ ὁποῖα μποροῦν νὰ ἀφανίσουν τὴν Κίνα ἤ τὴν Ἰνδία ἤ τὴν Εὐρώπη.
Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν ὅπλα μὲ τὰ ὁποῖα μποροῦν νὰ ἰσοπεδώσουν τὴν Ἀφρικὴ ἤ τὴν Ἀσία ἤ τὴν Ὠκεανία.
Κι αὐτὰ εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ ἐπισήμως γνωστὰ ὅπλα καταστροφῆς καὶ ἰσοπεδώσεως.
Συνέχεια
Τὸ φούμαρο τῆς εὐρωπαϊκῆς προοπτικῆς τῆς Τουρκίας, ποὺ προωθοῦσε σύσσωμο τὸ ἀνεγκέφαλο ὀρθοπολιτικὸ μέτωπο τῆς κοινῆς λογικῆς, κατέῤῥευσε παταγωδῶς.
Τὸ φούμαρο τῶν εὐρωπαϊκῶν συνόρων, ποὺ ὁμοίως διακινοῦσε γιὰ χρόνια τὸ ἀνεγκέφαλο σοσιαλιμπερὰλ μέτωπο τῆς κοινῆς λογικῆς, κατέῤῥευσε ὁμοίως παταγωδῶς. Συνέχεια
Ὑπάρχουν δύο τρόποι νὰ διδαχθῇ κάποιος ἀπὸ τὸ φαινόμενο Κουβέλη.
Ὁ πρῶτος, συντριπτικὰ πιὸ διαδεδομένος στὰ τάιμ-λάιν μας, πλὴν ἀπολύτως λανθασμένος καὶ παραπλανητικός, εἶναι νὰ τὸν κρίνῃ ὡς πολιτικὸ μὲ τὰ συνήθη στερεότυπα, νὰτὸν μετρήσῃ ὡς δεῖγμα ἀναφορὰς πολιτικῆς (ἀ)συνεπείας καὶ φθηνοὺ τσαρλατανισμοῦ, νὰ τὸν περιγελάσῃ καὶ νὰ τὸν εἰρωνευθῇ. Συνέχεια
Κι ἐγὼ τὸν θέλω… Μόνον ποὺ ἐγὼ τὸν θέλω γιὰ τελείως διαφορετικοὺς λόγους ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸν θέλουν κάποιοι ἄλλοι…
Ὄχι διότι τιμῶ λιγότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους τὴν Ἱστορία μου, ἀλλὰ γιατὶ γνωρίζω πολὺ καλὰ τὸ τὶ σημαίνει ἕνας στρατηλάτης βεληνεκοῦς Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Γνωρίζω τὸν σκοπό του καὶ γνωρίζω τὰ τιμήματα ποὺ θὰ κληθοῦν νὰ πληρώσουν ὅλοι αὐτοὶ ποὺ θὰ τὸν ἀκολουθήσουν. Γνωρίζω τὸν πόνο ποὺ θὰ ἀφήση πίσω του. Γνωρίζω τὴν δόξα ποὺ θὰ προπορεύεται τῶν βημάτων του. Γνωρίζω ὅμως ἀκόμη καὶ τὴν εὐθύνη του, ποὺ ἐὰν δὲν τὴν ἀναλάβῃ ἐξ ὁλοκλήρου, πίσω του θὰ μείνουν νέα ῥημάδια, σὰν αὐτὰ ποὺ ἄφησε ὁ προηγούμενος.
Διότι ἄφησε πολλὰ ῥημάδια πίσω του ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος. Πολλοὶ οἱ ἐπίγονοι καὶ λιγοστὲς οἱ ἱκανότητές τους, ἀναλογικῶς μὲ αὐτὲς τοῦ Ἀλεξάνδρου. Κι ἀν τὶ καλοῦ ἔσπειραν θάνατο…
Συνέχεια
