Γνωστή μου, ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο οἰκονομικῶν, μοῦ μετέφερε τὸν νέο ἐκβιασμό-τελεσίγραφο: ἤ ὑπογράφετε ἄμεσα καὶ ἐκ τῶν πρωτέρων τὰ μέτρα (χωρὶς διαπραγμάτευση) ἢ δεν ἐρχόμαστε στὴν Ἑλλάδα γιὰ καμμία συμφωνία (δὲν ἔρχεται ὅμως καὶ ἡ δόσις)…
Τὸ νέο φορολογικό-μνημόνιο 4 θὰ περιλαμβάνει μέτρα κατὰ τῶν ἰδιοκτητῶν ἀκινήτων (γιατὶ τὸ ἀκίνητο ἐκλαμβάνεται ὡς «συσσώρευσις κεφαλαίου») καὶ μέτρα κατὰ τῆς μικρομεσαίας ἐπιχειρησέως… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: τρόικα
Ἡ πολὺ κακιὰ τρόικα καὶ ἡ πολὺ καλὴ κυβέρνησις!!!
Πρέπει νὰ ὁμολογήσω ὅτι ἡ ἐπικοινωνιακὴ πολιτικὴ τοῦ Μαξίμου εἶναι ἄκρως ἐπιτυχημένη.
Μέσα ἀπὸ τὰ μήντια ποὺ ἐλέγχει (δηλαδὴ τὸ σύνολο σχεδόν) ἔχει κατορθώσει νὰ μᾶς πείσῃ ὅτι κάθε ἀρνητικὸ ἐπιβάλλεται μὲ ἐντολὴ τῆς τρόικας, ἐνῶ τὰ λίγα θετικά, ποὺ καλοπιάνουν τὸν λαούτζικο, μὲ ἐντολὴ Σαμαρᾶ. Συνέχεια
Στρέψατε τήν κεφαλήν ἀριστερά;
Ἐπιτέλους!!! Τὸ ὑπουργεῖον Οἰκονομικῶν ἀλλάζει ὄνομα!
Μὲ ἐντολὴ Σαμαρᾶ βεβαίως, μετονομάζεται τὸ ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν σὲ ὑπουργεῖο Φόρων, Τόκων, Προστίμων καὶ Μὴ Θερμαινομένων Πισινῶν.
Γιὰ νὰ περιγράφεται ἐπακριβῶς ὁ πραγματικὸς ῥόλος του.
Καὶ γιὰ νὰ ἀποκτήσει ὁ Στουρνάρας ἐπιτέλους τὸ ἀξίωμα ποὺ τοῦ ταιριάζει. Συνέχεια
Ἀνάπτυξις μέσα ἀπὸ ὑψηλὴ φορολογία πουθενὰ στὸν κόσμο.
Ὅσους φόρους, ὅσα πρόστιμα, ὅσα χαράτσια, ὅσους τόκους, ὅσα ἐπανωτόκια κι ἂν ἐπιβάλουν ὁ Σαμαρᾶς, ὁ Στουρνάρας, ὁ Θεοχάρης καὶ τὰ ἄλλα καλόπαιδα τῆς κυβερνήσεως, τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ὅσοι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να πληρώσουν ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ.
Αὐτο διδάσκει ἡ ἱστορία.
Αὐτο λέει ἡ ἁπλῆ λογική, ποὺ στὴν κυβέρνησι τὴν ἔχουν χάσει, ἐὰν τὴν εἶχαν καὶ ποτέ.
Τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι τὸ κράτος νὰ μὴν εἰσπράξῃ οὔτε μέρος τῶν προσδοκομένων ἐσόδων. Συνέχεια
«Κάποιοι ὅροι τῆς Τρόικας εἶναι ἀντίθετοι μὲ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα»
Πολλές από τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα από την Τρόικα συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρεται σε νομική έκθεση κατ` εντολή των Αυστριακών και Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.
Σε νομική γνωμοδότηση του γερμανού πανεπιστημιακού καθηγητή Αντρέας Φίσερ-Λεσκάνο κατ` εντολή του αυστριακού Επιμελητηρίου Εργαζομένων, της Ομοσπονδίας Αυστριακών Συνδικάτων και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων, υποστηρίζεται ότι κάποιες από τις υποχρεώσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, δηλαδή την ΕΚΤ και την Κομισιόν, που συμμετέχουν στην Τρόικα, συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια συνιστούν παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου, με δεδομένο ότι η Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχει ενσωματωθεί στο δίκαιο της ΕΕ.
Οι μειώσεις μισθών παραβιάζουν το δικαίωμα της ελεύθερης σύναψης συλλογικής σύμβασης
Ιδιαίτερα επικριτική είναι η έκθεση γερμανού νομικού έναντι της Τρόικας και των μέτρων λιτότητας που αυτή υπαγορεύει. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, η Τρόικα πραγματοποίησε υπερβολικές (δυσανάλογες) παρεμβάσεις στο εργασιακό δίκαιο και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Ελλάδας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι μειώσεις μισθών παραβιάζουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ελεύθερης σύναψης συλλογικής σύμβασης, ενώ άλλες δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα παραβιάζουν το ανθρώπινο δικαίωμα στην εργασία, στην κατοικία, στην κοινωνική ασφάλεια και την ιδιοκτησία. Παρεμβάσεις, όπως οι περικοπές των κατώτατων μισθών, η εφαρμογή των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων και οι περικοπές στο σύστημα υγείας δεν καλύπτονται νομικά από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αναφέρεται στην έκθεση, ενώ σε όλα αυτά δεν υπήρχε επαρκής συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Θα μπορούσε να είχε επιτυχία ενδεχόμενη προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο
Ο γερμανός καθηγητής εκτιμά ότι θα μπορούσε να έχει επιτυχή έκβαση μια προσφυγή ακύρωσης στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με αντικείμενο τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την παράβαση των αρμοδιοτήτων των συλλογικών οργάνων. Μάλιστα η προσφυγή θα μπορούσε να έχει επιτυχία ιδίως αν την ασκούσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα μπορούσε να γίνει προσφυγή εναντίον των «ενεργειών των κρατών που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας». Ακόμη και το Διεθνές Δικαστήριο θα μπορούσε να ασχοληθεί με το ζήτημα κατά πόσο είναι συμβατές αυτές οι υποχρεώσεις με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) και στα Ηνωμένα Έθνη μπορεί να γίνει προσφυγή εναντίον μεμονωμένων κρατών, παρατηρεί ο γερμανός πανεπιστημιακός. Σταμάτης Ασημένιος, apa
Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου