ἀκριβῶς αὐτὸ τρῶμε… ἐλπίδες
Τὴν Κυριακὴ εὑρέθην μὲ κάποιους φίλους ποὺ εἶχα νὰ δῶ ἀρκετὸν καιρό. Μεταξὺ αὐτῶν, ὁ Νίκος.
Τρία χρόνια καὶ κάτι δίχως δουλειά ὁ Νίκος. Ἀλλὰ ἐλπίζει ὁ Νίκος. Κάτι σὲ κάτι χωράφια συγγενοῦς του κάνει, ἴσα γιὰ νὰ βγάζῃ τὸ χαρτζιλίκι του. Ἀλλὰ πεινάει ὁ Νίκος.
Δὲν ξέρω πῶς γίνεται, ἀλλὰ τώρα τελευταῖα ἔχω ψηλώσει πάρα πολύ! Μὰ πάρα πάρα πολύ!
Φυσιολογικὰ τὸ ὕψος μου ἔπαψε νὰ ἀλλάζῃ γύρω στὰ 17. Ἔμεινα στὸ 1,70 περίπου, ἕνα κανονικὸ (μὲ τὰ δικά μου δεδομένα) ὕψος. Μάλιστα, τὰ τελευταῖα χρόνια, λίγο τὰ διάφορα γεγονότα καὶ τὰ συναισθήματα ποὺ γεννοῦσαν, λίγο τὰ βάρη τῆς ζωῆς, λίγο ἡ ἡλικία ποὺ τρέχει…..Ἔνοιωθα πὼς τὸ 1,70 μειωνόταν σταδιακῶς.. Συρρίκνωσις λέγεται αὐτό ἐὰν δὲν τὸ ξέρετε. 
Τώρα τελευταῖα ὅμως κάτι ἔχει συμβεῖ. Ἔχω ψηλώσει πάρα πολύ! Δὲν ξέρω πῶς γίνεται καὶ πηγαίνω ἐνάντια στοὺς νόμους τῆς φύσεως… Ἀλλὰ γίνεται. Κάτι στὸ περπάτημά μου, κάτι στὸ βλέμμα μου, κάτι στὴν καθημερινότητά μου, κάτι Συνέχεια
Ἐκεῖ που φύτρωνε φλισκούνι κι ἄγρια μέντα
κι ἔβγαζε ἡ γῆ τό πρῶτο της κυκλάμινο
τώρα χωριᾶτες παζαρεύουν τά τσιμέντα
καί τά πουλιά πέφτουν νεκρά στήν ὑψικάμινο.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στήν ἀγκαλιά τῆς γῆς
στοῦ κόσμου τό μπαλκόνι
ποτέ μὴ ξαναβγῇς. Συνέχεια
Δέν θά μποροῦσε παρά νά εἶναι Ἕλληνας. Νά τοῦ εὐχηθοῦμε νά μήν ἔχῃ τήν τύχη ὅλων τῶν ἄλλων πού διαπρέπουν καί ὅταν μεγαλώσουν τό Ἑλληνικό κράτος τούς ανταμείβει δίνοντας ἐφόδια καί βοήθεια σέ ὅλους τούς ἀχρήστους, φτάνει νά εἶναι γόνοι πλουσίων, πολιτικῶν καί γενικῶς, ξενομανῶν «γλειψιματιῶν». Συνέχεια
Ἄλλη μία ἄποψις γιά τό ζοφερό μέλλον τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους. Τό μέλλον πού – μέ τήν ἐκούσια συνεργασία τῶν λάκεδων πού μᾶς «κυβερνοῦν» – προγραμμάτισαν καί μᾶς ἐπεφύλαξαν οἱ ἐπικυρίαρχοι καί οἱ διεθνεῖς τοκογλύφοι τοῦ πλανήτου.
Ἡ Ἑλλάδα χάνεται, τό Ἑλληνικό ἔθνος, ἐπίσης καί ὅλοι ἀσχολοῦνται – τυχαῖο; – μέ τά μνημόνια, τά χαράτσια καί τήν τσέπη τους, γενικῶς. Σέ λίγα χρόνια ἑλληνικές τσέπες δέν θά ὑπάρχουν, πάντως! Συνέχεια
«Ἀρχόντισσα Ροδίτισσα, πῶς μπῆκες;
Γυναῖκες διώχνει μιὰ συνήθεια ἀρχαία
ἐδῶθε.» «Ἔχω ἕνα ἀνίψι, τὸν Εὐκλέα,
τρία ἀδέρφια, γιό, πατέρα, Ὀλυμπιονίκες·
νὰ μὲ ἀφήσετε πρέπει, Ἑλλανοδίκες, Συνέχεια
