Οἱ πιὸ ἔνδοξες στιγμὲς τῆς ζωῆς δὲν εἶναι οἱ λεγόμενες ἡμέρες ἐπιτυχίας, ἀλλά, περισσότερο, οἱ ἡμέρες ἐκεῖνες πού, μετὰ ἀπὸ ἀπόῤῥιψι καὶ ἀπελπισία, αἰσθάνεσαι νὰ μεγαλώνῃ μέσα σου ἡ θέλησις γιὰ ζωὴ καὶ ἡ ὑπόσχεσις γιὰ μελλοντικὰ ἐπιτεύγματα. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: φίλοι
Ἂν συγκινῆσαι ἐκ τῶν κραυγῶν ἑνὸς βρέφους ποὺ τὸ σουβλίζει μιὰ λόγχη…
Εἶναι ὑποκρισία τὸ νὰ φρονῇς καὶ νὰ διατυμπανίζῃς ὅτι «ἄνθρωπος» εἶναι μόνον τὸ πλᾶσμα αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐξῆλθεν ἐκ μιᾶς μήτρας καὶ ἠκούσθη ἡ φωνὴ του, ἐνῷ τὸ «ἄλλον», τὸ βυθισμένον στὴν ἱερᾶν, ὑγρᾶν σιγὴν τοῦ Mobilis in Mobili μιᾶς μήτρας, Συνέχεια
Ἡ Ἑνετικὴ δημοκρατία…
Ἡ Ἑνετικὴ πρέπει νὰ ὑπῆρξεν ἡ μακροβιωτέρα δημοκρατία ὅλων τῶν ἐποχῶν.
«Ἔζησε» ἀπὸ τὸ 697 ἔως τὸ 1797 μ.Χ. Δηλαδὴ 1100 ἔτη. Ἕνδεκα αἰώνας, ξεπερνώντας καὶ τὴν «μητέρα» της Κωνσταντινούπολιν.
Πέντε τρομερωτάτους πολέμους διεξήγαγε κατὰ τῆς ἐλεεινῆς Ὀθωμανίας καὶ δεκάδας ἄλλους κατὰ χριστιανικῶν ἐθνῶν.
Ὑπέστη καὶ τρεῖς παπικοὺς ἀφορισμούς, ἐπειδὴ οἱ αὐθένται τοῦ προπυργίου αὐτοῦ τοῦ Χριστιανισμοῦ, εἶχον ὡς ἀξίωμα τὸ «Πρῶτα Ἑνετὸς καὶ ἔπειτα Χριστιανός»… Συνέχεια
Ὁ Ἕλληνας ῥέπει πρὸς τὴν ἀεργία καὶ τὸ ἀριδοξάπλωμα.
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΡΕΠΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΕΡΓΙΑ καὶ τὸ ἀριδοξάπλωμα. Κοινῶς, τοῦ ἀρέσει νὰ κάθεται κι ὅσο περσότερο ἀράζει τόσο πιὸ πολὺ στενεύει τὸ μυαλὸ καὶ φαρδαίνουν τὰ ὀπίσθια ἢ κρέμονται οἱ κοιλιὲς ὣς τὸ πάτωμα. Ἔτσι, προτιμᾶ νὰ πάρῃ τ’ αὐτοκίνητο ἀντὶ νὰ περπατήσῃ· σπάνια ἀνεβαίνει ἀπ’ τὶς σκάλες, ἀντ’ αὐτοῦ χρησιμοποιεῖ τὸ ἀσασέρ· τοῦ ἀρέσει νἆναι «φίλαθλος» καὶ νὰ παρακολουθῇ «ἀγῶνες» ἀλλ’ ἀποφεύγει νὰ γυμνάζεται. Συνέχεια
Τὸ πρῶτο «μεγάλο κόλπο» λέγεται φορολόγησις καταθέσεων.
«Οἱ φορολογούμενοι εἶναι ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς ὑποχρεώσεις τῆς κυβέρνησής τους»
…Καιρὸς νὰ καταλάβουν μερικὰ ἐκατομμύρια Ἑλλήνων ὅτι ἡ κυβέρνηση ποὺ ἐκλέγουν δὲν θὰ πληρώσῃ ποτὲ ὅσα ἔφαγε, ὅσα χάρισε κι ὅσα ἔχασε. Ἐτοιμαστεῖτε για τὸ πρῶτο μεγάλο κόλπο .Ἔχουν βάλει στὸ μάτι τὶς καταθέσεις σας.
Ἡ φορολόγηση δὲν τοὺς ἰκανοποιεῖ.
Θέλουν πολὺ γρήγορα …παρὰ πολλὰ λεφτά.
Στην Ἀργεντινὴ ἄδειασαν τοὺς λογαριασμοὺς τοῦ κοσμάκη μέσα σὲ μιὰ νύκτα. Συνέχεια
Δέν ἔχουμε ποινή; Ἔ, νὰ ἐφεύρουμε!
Καὶ μέσα σὲ ὅλα τὰ ἄλλα ἔχουμε καὶ τὴν Μυρτῶ…
Τὴν Μυρτῶ ΟΛΩΝ μας, ἐφ΄ ὅσον θὰ μποροῦσε νὰ ἦταν δικό μας παιδί…
ΕΙΝΑΙ δικό μας παιδί…
Κι ὅμως…
…οἱ «ἀριστεροί» ζητοῦν «Ἐλαφρᾶ μεταχείριση τοῦ Κτήνους!!!» Συνέχεια