Ὁ σημερινὸς τεχνολογικὸς πολιτισμὸς δὲν εἶναι ἀναγκαστικὰ καὶ ὁ ἀνώτερος πολιτισμὸς ἀπὸ τοὺς παλαιοτέρους.
Διαβάζουμε πολλὲς φορὲς ὅτι παλαιότερα ἀνεπτύχθη μεγαλύτερος πολιτισμὸς ἀπὸ τὸν σημερινό.
Παραδείγματος χάριν αὐτὸς ὁ πολιτισμὸς τῶν Ἑλλήνων Ὑπερβορείων.
Δὲν τὸ πιστεύουν μερικοί. Συνέχεια
Ὁ κάθε ἄνθρωπός ποὺ συναντοῦμε ἀντανακλᾶ ἕνα κόμματι τοῦ ἑαυτοῦ μας καὶ διάφορα χαρακτηριστικὰ τῆς προσωπικότητος μας.
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἀντιπαθοῦμε, γιατί μᾶς θυμίζουν κάποια κομμάτια μας, ποὺ τὰ ἀντιπαθοῦμε.
Ἂν φθάσουμε στὸ σημεῖο νὰ τοὺς μισοῦμε, αὐτὸ συμβαίνει ἐπειδὴ μᾶς δείχνουν ἕνα ἀκόμη βαθύτερο σημεῖο τοῦ ἑαυτοῦ μας, τὴν σκιά.
Ἡ σκιὰ εἶναι ἕνα μέρος τοῦ ἑαυτοῦ μας, ποὺ ἀρνούμεθα νὰ τὸ δεχθοῦμε καὶ γι΄ αὐτὸ κάνουμε τὰ πάντα γιὰ νὰ τὸ καταπιέσουμε, ὥστε νὰ μὴ βγῇ στὴν ἐπιφάνεια. Συνέχεια
Τὰ ἠθικὰ Δελφικὰ παραγγέλματα ἤ Πυθίας γράμματα, ἦσαν ἐντοιχισμένα εἰς τὸν πρόναον τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἀπόλλλωνος εἰς
Τοὺς Δελφοὺς. ( Ἐν δὲ τῷ προνάῳ τὰ ἐν Δελφοῖς γεγραμμένα ἐστὶν ὠφελήματα ἀνθρώποις εἰς βίον) Παυσανίας Φωκικὰ.
ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ — ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ – ΕΓΓΥΑ, ΠΑΡΑ Δ᾿ ΑΤΑ
Οἱ πλεῖστοι συγκαιρινοί μας «μορφωμένοι» καὶ «πνευματικοὶ ἄνθρωποι», ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπέραντος ψιττακοτρεφομένη μᾶζα, ἔχουν μεγαλώσει εἴτε ἐντὸς «δεξιῶν» οἰκογενειῶν μὲ τὸ ἐνοχικὸν σύνδρομον τοῦ «κακοῦ νικητοῦ», κατόπιν ἀτελευτήτων ψυχοπνευματικῶν καταιονισμῶν διὰ βαρέος ὕδατος «Θιάσων», «Μελισσοκόμων», «Μετεωριζομένων» καλοβατικῶν καὶ μὴ πτηνῶν, ἀπύθμενα «καπνισμένα τσουκάλια» καὶ «μεθυσμένους ἥλιους», εἴτε ἐντὸς ἀριστερῶν οἰκογενειῶν μὲ τὸ σύμπλεγμα τοῦ «δίκαιου ἰδεαλιστῆ ἡττημένου» καὶ τοῦ ἡρωικοῦ «θείου Νίκου ποὺ ἔφαγε τὰ νιάτα του στὰ μακρονήσια», ὅταν «προδόθηκαν οἱ ἀγῶνες (γουναράδικα) καὶ τὰ ὁράματα (Β. Κορέα) μιᾶς ὁλάκερης γενιᾶς». Συνέχεια
Εἰκόνες, φωτογραφίες, παλιὲς κιτρινισμένες σελίδες, τραγουδοῦν ἀκόμη τὴν δόξα τοῦ 1940, ἀντηχοῦν τὴν ἀντάρα τοῦ πολέμου καὶ κουβαλοῦν τὴν μυρωδιὰ τοῦ μπαρουτιοῦ, τὴν μέθη τοῦ θριάμβου καὶ τὸν πόνο τῆς συντριβῆς, τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα…
Σὲ κάποιες ἀπ᾿ αὐτὲς στάθηκα λίγο παραπάνω. Ὅπως σὲ τούτην ἐδῶ τὴν φωτογραφία. Κάτι γνωστὸ μοῦ ἔφερε στὸν νοῦ. Κάτι γνωστὸ ἀπὸ πολὺ παλιά. Κι εἶδα ξανὰ τὸν παπποῦ Ὅμηρο νὰ τραγουδᾷ τὴν Τροία.
Ὁ Ἕλλην Στρατιώτης
(φωτ. συλλογὴ Βιβλιοθήκης τοῦ Κογκρέσσου τῶν ΗΠΑ)
Οἱ κάτοικοι τῆς Νήσου τοῦ Πάσχα (ἔξω ἀπὸ τὴν Χιλή) κατάγονται ἀπό τούς Ἕλληνες;
Ὁ Γερμανὸς καθηγητὴς Γλωσσολογίας κ. Νὸρς Σ. Γιόζεφσον γράφει ὅ,τι ἐκτὸς ἀπὸ τὶς πολλὲς λέξεις, ποὺ εἶναι ἑλληνικεές, στὴν Νῆσο τοῦ Πάσχα, «Μεγάλη ἐντύπωσιν τοῦ ἔκανε τὸ γεγονὸς ὅτι στὴν Νῆσο τοῦ Πάσχα ὑπάρχει ἔνα μνημεῖο ἰστορικό, ποὺ τὸ ἀποκαλοῦν Ahu Te-pito-te kura. Συνέχεια
