Μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θέοις καὶ παρ’ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι.
(Ἀπὸ τῇ μητέρα καὶ τὸν πατέρα καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους προγόνους, ἡ πατρίδα εἶναι πρᾶγμα πολυτιμότερο καὶ σεβαστότερο καὶ ἁγιώτερο καὶ ἀνώτερο καὶ κατὰ τῇ γνώμῃ τῶν θεῶν καὶ κατὰ τῇ γνώμῃ τῶν νοημόνων ἀνθρώπων). Συνέχεια
28-10-1940:
Ἡμερησία διαταγὴ τοῦ Διοικητοῦ τῆς VIII Μεραρχίας Ὑποστρατήγου Χαραλάμπου Κατσιμήτρου: Συνέχεια
«…Εθελοντές από την Βόρειο Ήπειρο στο έπος του ’40
Σταύρος Στέλιος, από το Λαζάτι Αγίων Σαράντα: Στις 25 Νοέμβρη 1940 κατατάχθηκα εθελοντής πολέμου στον ελληνικό στρατό. Ήμασταν περίπου 500 στο 39-ο σύνταγμα ευζώνων. Φθάσαμε στο μέτωπο του πολέμου στο Τεπελένι στο Ύψωμα του Παπακώστα, στο μέρος που λεγόταν Γκόλιγκα, και πολεμήσαμε για την πατρίδα.
Δεν περιγράφεται με λόγια το να είσαι στον Γκόλιγκα Τεπελενίου, στο υψηλότερο ύψωμα, να σε σφυροκοπούν 80 πυροβόλα του εχθρού μέσα στην χιονοθύελλα, ημέρα και νύκτα, δεν περιγράφεται. Συνέχεια
(Σημ. Φιλίστωρος: Από σήμερα θα ξεκινήσω ένα μικρό αφιέρωμα για την σημαντικότερη Εθνική επέτειο της σύγχρονης Ιστορίας μας, της 28ης Οκτωβρίου. Το αφιέρωμα αυτό θα περιλαμβάνει το εξαιρετικό και εμβριθές κείμενο του κ. Νικολάου για τον ρόλο της Αλβανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα έχει ένα σχετικό μικρό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σεφέρη που είδαμε στα «24 γράμματα», θα παραθέσω για πρώτη φορά σε πλήρες κείμενο την ομιλία Μουσολίνι στην οποία απειλούσε ότι θα «σπάσει τα πλευρά της Ελλάδος» αλλά και την απάντηση του Μεταξά και στο τέλος θα αναρτήσω κάτι ενδιαφέρον που έγραψα το Σάββατο για την στάση της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι της Ελλάδος λίγο πριν και λίγο μετά της ιταλική εισβολή. Καλή ανάγνωση και χρόνια πολλά σε όλους)
Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου
Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ
Ο «Βασιλιάς» της Αλβανίας Ζώγου
Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαυΐας. Δεν προβλήθηκε κάποια σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως «ελευθερωτές». Συνέχεια
