Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἡ ἄλλη ὄψις

Τό σύνδρομο τοῦ θεατοῦ

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Τό σύνδρομο τοῦ θεατοῦΕύχαριστῶ τόν φίλο Πᾶνο πού μοῦ τό ἔστειλε. Εἶναι τό γνωστό κείμενο πού κυκλοφορεῖ στό διαδίκτυο. Μιά ἄλλη προσέγγισι!

Ὅταν τό 1937 ὁ γερμανός πάστορας Μάρτιν Νίμελερ, ἔγραφε ἕνα ποίημα, πού περιέγραφε τίς συνέπειες τῆς ἀπάθειάς του γιά τά ὅσα διεδραματίζοντο στήν ναζιστική Γερμανία, ἀμφιβάλλω ἄν καταλάβαινε ὅτι στήν οὐσία περιέγραφε “τό σύνδρομο τοῦ θεατῆ” καί τήν διαχρονικά γενικευμένη ἀπόδοσί του σέ ὅλες τίς μορφές τοῦ κοινωνικοῦ καί πολιτικοῦ βίου.Περιέγραφε βιωματικά ὁ Μάρτιν Νίμελερ:  Συνέχεια →

Περί «πυθαγορείων» νέες καταγγελίες.

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Βρήκα ότι υπάρχει και δεύτερη διεθνής σελίδα του ΠΙΦΕΑΑ σε πολλές γλώσσες αλλά όχι Ελληνικά (γιατί άραγε;) όπου έχουν αναρτήσει τα συμπεράσματα του τελευταίου συμποσίου τους με θέμα το μέλλον της Ευρώπης.
Μιλούν για την Ενωμένη Ευρώπη από τα Ουράλια ως τον Ατλαντικό με κοινή σκέψη, πολιτισμό και Ιστορία, γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να σωθεί η Ευρώπη! Προτείνουν μάλιστα στην Ρωσσική Συνέχεια →

Κι ἐὰν ὁ Δαρβίνος δὲν ἤξερε;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἤξερε; Θεωρῶ ἀδύνατον νὰ ἤξερε…

Ὅλη ἡ θεωρία τῆς «ἐπιστήμης» ἐξελίξεως εἶναι ἕνα ἀπίστευτο μαγείρεμα ἀπὸ ὑποθέσεις, εὐσεβεῖς πόθους καὶ ἐκτιμήσεις. 

Τὸ σημείωμα τῆς Λιάνας, ποὺ μοῦ ἔστειλε τὸ παρακάτω, γράφει:

Ἐπίσης, συμφώνως μὲ τὸν Ervin Laszlo, ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἡ Νέα Ἐπιστήμη καὶ τὸ Ἀκασικὸ (αἰθερικὸ δηλαδὴ) πεδίο», ἐκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ:

«Τὸ ἀρχέγονο κενὸ διαμορφώνει πληροφοριακῶς τὴν ἐξέλιξι, συνεπῶς τὸ ἐρώτημα δὲν εἶναι σχεδιασμὸς ἢ ἐξέλιξις ἀλλὰ σχεδιασμὸς γιὰ ἐξέλιξι. 
Ἡ σπορὰ τῆς ζωῆς ἐπάνω στὴν Γῆ δὲν ἦταν βιολογική, ἀλλὰ διά-πληροφοριακὴ καὶ ἡ ἐξέλιξίς της συνεχίζει νὰ διαμορφώνεται πληροφοριακῶς ἀπὸ τὴν ζωή, ὅπου κι ἐὰν ὑπάρχῃ στὸ σῦμπαν…»

Λιάνα

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Z-DRwhZSF0g&feature=player_embedded]

Συνέχεια →

Αὐτοκτονίες…Πολλὲς αὐτοκτονίες….

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Πόσες αὐτοκτονίες ἔχουμε τὴν ἡμέρα; Καὶ γιατί;

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=hi5QC4RFK0c]

Συνέχεια →

Καὶ μετά σοῦ λὲν γιὰ ἀνατροπές…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Κάθομαι καὶ σκέπτομαι… Άναρωτιέμαι καὶ προβληματίζομαι καθημερινῶς γιὰ τὸ τὶ μέλλει γενέσθαι μὲ ἐμᾶς καὶ τὴν Πατρίδα μας…. Γνωρίζω κι ἄλλους πολλοὺς ποὺ  ἀνησυχοῦν ἀναλόγως… Προβληματίζονται κι αὐτοὶ… Ἀναρωτιοῦνται… Ἀγωνιοῦν…. Σκέπτονται τὸ σήμερα καὶ τὸ αὔριο… Κατσουφιάζουν… Καὶ σιγὰ σιγά, δίχως νὰ τὸ καταλαβαίνουμε, ἀπό λαὸς ζωντανός μεταλλασσόμαστε σὲ λαὸ καταθλιπτικό. 

Κάποιες στιγμὲς ὅμως πιάνουμε τὸν ἑαυτό μας ἀπὸ τὸ αὐτί καὶ Συνέχεια →

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Θράκης.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ἔχουμε τὴν ἐπέτειο… Ἂς μὴ  τὴν πάθουμε ὅπως ὁ Ντεντὲ καὶ λέμε κοτσᾶνες.

Ἢ ἀκόμη χειρότερα, νὰ καθόμαστε  καὶ νὰ ἀκοῦμε τύπους σὰν κι αὐτόν, μὴ δυνάμενοι νὰ ἀπαντήσουμε καὶ νὰ βάλουμε τὰ πράγματα στὴν θέσι τους.

Φιλονόη.


Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Θράκης. 14 Μαΐου 1920.

Ἀπὸ τὴν συντακτικὴ ὁμάδα Ἀθανάσιος Μυρλίδης. 

Το κείμενο είναι από την ομιλία του Μαλαμίδη Θωμά εκ του ιστορικού Θουρίου   Προέδρου του Συλλόγου Θρακών Ν. Μαγνησίας.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ 

Συνέχεια →