Ἕνα καυτὸ φθινόπωρο (μέρος β)
Τὸ κακόγουστο παιχνίδι τῶν «δανειστῶν» κατὰ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ δὲν φαίνεται νὰ τελειώνῃ καὶ ἂς ἐπέρασαν ἤδη ἕξι ὀλόκληρα χρόνια.
Τὸ ξανάρχισαν οἱ Γερμανοὶ μὲ δημοσίευμα τῆς Ηandelsblatt, ποὺ ἀναφέρει πὼς δὲν πρόκειται νὰ ἐγκριθῇ ἡ ἐπομένη χρηματοδότησις πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Συνέχεια
Τα τεράστια νομισματικά προβλήματα χωρών όπως η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία – ενώ από το παράδειγμα της Ισλανδίας τεκμηριώνονται επί πλέον τα λάθη που έγιναν στην Ελλάδα, όσον αφορά στην κακοδιαχείριση της κρίσεως. Συνέχεια
Εἶναι πολὺ οὐσιῶδες νὰ γίνῃ κατανοητό, πὼς τὰ bailouts τοῦ 2008-10-12 δημιούργησαν δεδικασμένο καὶ ἐγκαινίασαν μία μαύρη ἐποχὴ στὴν οἰκονομικὴ ἱστορία τοῦ συγχρόνου κόσμου.
Τὰ συναλλακτικὰ ἤθη ἔχουν περάσει σὲ νέες διαστάσεις, ὅπου ἐπιβραύεται τὸ χρέος, ἡ σπατάλη καὶ ἡ ἀσυνέπεια.
Αὐτὸ εἶναι ἴσως τὸ πιὸ σημαντικὸ γεγονός, τοῦ ὁποίου τὶς πραγματικὲς διαστάσεις δὲν ἔχουμε ἀκόμη ἀντιληφθεῖ.
Συνέχεια
Τὶ εἰρωνεία νὰ τελειώνῃ ὁ μῦθος τῆς «δυνατῆς» καὶ «ἀνεξαρτήτου» Ἑλλάδος μὲ μίαν κυβέρνηση ἀριστερᾶς!!!
Μὲ τὰ δικά της μνημόνια, μὲ περικοπὲς σὲ συντάξεις καὶ μισθούς, μὲ ἰδιωτικοποιήσεις καὶ μηχανισμοὺς ἐπιτηρήσεως καὶ αὐτομάτων προσαρμογῶν, ἀνεξαρτήτους ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ βουλή!
Μία κανονικὴ πλέον ἀποικία, μὲ ἕνα καινούργιο καὶ «μοντέρνο» ἀποικιοκρατικὸ σύστημα!
Δεν πληρώνω πια τόκους, εκτός εάν μου αποδείξουν πως μου έχουν δανείσει νόμιμα, πραγματικά χρήματα και όχι αέρα – ενώ, όπως γνωρίζω, οι τράπεζες δεν έχουν κόστος αναχρηματοδοτήσεως των δανείων, οπότε δεν δικαιούνται τόκους
«Για πρώτη φορά ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, η Τράπεζα της Αγγλίας, αποδέχεται δημόσια την δημιουργία του χρήματος από το πουθενά – ενώ μέλει να αποδειχθεί εάν είχε δίκιο ο Ford όταν είπε πως, όταν οι άνθρωποι μάθουν το μυστικό, την επόμενη ημέρα το πρωί θα ξεσπάσει επανάσταση«.
Βλέπω πάλι πολλοὺς φίλους νὰ ὁμιλοῦν γιὰ νέους φόρους.
Εἶναι λάθος καὶ ὁ ἄστοχος αὐτὸς χαρακτηρισμὸς τῶν εἰσπρακτικῶν μέτρων καὶ ὁδηγεῖ μόνον σὲ παρερμηνεία τῆς καταστάσεως καὶ ἀνοχὴ στὸ διαρκὲς ἔγκλημα κατὰ τῆς χώρας.
Δὲν πρόκειται γιὰ φόρους. Πρόκειται γιὰ συνέχισι καὶ αὔξησι τοῦ ῥυθμοῦ τῆς δημεύσεως τῶν περιουσιῶν ὅσων δὲν σχετίζονται, ὡς ἀποδέκτες, μὲ τὸ Δημόσιον ταμεῖον, γιὰ νὰ καταστῇ δυνατὸν νὰ συνεχίσουν νὰ πληρώνονται οἱ τυπικῶς δικαιοῦχοι ἀπὸ αὐτό. Χωρὶς κάποιαν τήρησι τῆς ἀρχῆς τῆς ἀναλογικότητος καὶ τῆς ἀνταποδοτικότητος. Συνέχεια
