“Δεν αναφέρεται το καθεστώς της 4ηςΑυγούστου, ως δικτατορία. Το βιβλίο παρουσιάζει τον Ιωάννη Μεταξά να αναλαμβάνει την εξουσία μετά από ‘κοινωνική αναταραχή που εκφραζόταν με πορείες , διαδηλώσεις και απεργίες‘. Η αφήγηση δίνει στους μαθητές νακαταλάβουν πως ήταν κάτι σαν πατέρας του έθνους, που ήρθε για να επιλύσει ‘την πολιτική αστάθεια‘ από την οποία ‘η Ελλάδα ταλανιζόταν‘. Ενώ υπόρρητα διατυπώνεται πως οι πορείες , οι διαδηλώσεις και οι απεργίες δεναποτελούν μέσα πάλης του λαού για τα δίκια του, αλλά ‘ταλανίζουν‘ τη χώρα , όταν εκδηλώνονται. […] Ωσαύτως παραδίδονται στη λήθη όλα όσα ο ελληνικός λαός βίωσε και γνωρίζει για τους κυβερνήτες τυχοδιώκτες εκείνης της περιόδου, που στα δύσκολα παρέδωσαν το
λαό και τη χώρα στους κατακτητές, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς”. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀφελληνισμὸς παιδείας
Βασίλειον ἀνιμαλίων
Ὅταν πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια ὁ Βασιλεὺς Κλεομένης, τῆς Σπάρτης, ἀντελήφθῃ μὲ τρόμο ὅτι οἱ ἄνθρωποι δὲν κατενόουν τὸ τὶ ἔλεγε, ὅταν μιλοῦσε διὰ ἐλευθερίες καὶ πολιτεύματα. Ἦσαν ἀνιμάλια σωστά.
Τέτοιοι εἶναι οἱ νέοι ἄνθρωποι στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἑλλάδα.
Συνέχεια
Πετᾶ, πετᾶ ὁ ἐλέφας!

Λύκοι, σκύλοι, ποντικοὶ καὶ πάπιες! Ἀκριβῶς ὅπως στὴν Φύσιν!!!
Σήμερα θὰ κάνω μίαν μεγάλη ἀναδρομή.
Θὰ γυρίσω ἀρκετὰ χρόνια πίσω, τότε ποὺ τὰ παιδιὰ τῆς φίλης μου τῆς Βασιλικῆς ἦσαν μικρὰ κι ἔβλεπαν συχνὰ ταινίες παιδικὲς στὴν τηλεόρασιν. Τότε ποὺ ἐπασκίζαμε νὰ εὕρουμε λίγον χρόνο, μέσα ἀπὸ τὶς πολλὲς ὑποχρεώσεις μας, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ συζητήσουμε. Ἐκεῖνες λοιπὸν τὶς φορὲς ἄναβε καὶ ἡ τηλεόρασις!!!
Ἐγκληματικόν;
Σαφῶς! Ἀλλὰ τόσα ἐξέραμε καὶ τόσα ἐκάμαμε! Συνέχεια
Τό παιδί σου πάει στό Γυμνάσιο; Βοήθησέ το.
Πολλοὶ φίλοι, ποὺ ἔχουν παιδιά, τὰ ὁποῖα ἀρχίζουν νὰ πηγαίνουν στὸ Γυμνάσιο, μὲ ἐρωτοῦν: Τί πρέπει νά κάνουν γιά νά τά βοηθήσουν;
- Ποιό εἶναι τό κύριο ζήτημα μέ τό σχολεῖο;
Στὸ σχολεῖο ἐπιχειρεῖται, μὲ πολλὴ πολλὴ μέθοδο, μία χειρουργικὴ ἐπέμβασις: νὰ ἀφαιρεθῇ ἀπὸ τὸ παιδὶ τὸ νοητικὸ ὄργανο! Αὐτὸ κάνει τὸ σχλεῖο προγραμματικῶς. Ἄρχισε ἀπὸ τὶς ΗΠΑ νὰ γίνεται ἡ ἐγχείρισις μὲ μεγάλη ἐπιτυχία καὶ τώρα κι ἐδῶ γίνεται ἐπιτυχῶς. - Συνέχεια
Νά ἀποβάλουμε τήν Ῥεπούση; Μά μέ ποιάν θά γελάμε μετά;
Καλὰ τὰ λέει ὁ Ζουράρης. Πάρα πολὺ καλά.
Ἀλλὰ ἐὰν κάτσουμε τελικῶς νὰ καταπιανόμεθα μὲ τὸν κάθε φρόκαλο, θὰ καταντήσουμε φρόκαλα… Ἤ τσόκαρα.. Ἤ τέλος πάντων κάτι ποὺ δὲν θὰ μᾶς ἀρέσῃ…
Διότι, ὅποιος καταπιάνεται μὲ τὰ πίτουρα, τελικῶς τὸν τρῶν οἱ κόττες….
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=znzI4KRl_tA]
Ἡ ἀλλαγὴ τῆς θέσεως τοῦ τόνου στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, καὶ ἡ δημιουργία θετικῆς ἤ ἀρνητικῆς ἐννοίας.
Η αλλαγή της θέσης του τόνου στην ελληνική γλώσσα, και η δημιουργία θετικής ή αρνητικής έννοιας.
Tου Αντωνίου Α. Αντωνάκου, Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου, Ιστορικού – Συγγραφέως
Η ελληνική γλώσσα λειτουργούσε ανέκαθεν με αυστηρούς κανόνες. Όταν όμως επεβλήθη αυτή η διαστρεβλωμένη εκτρωματική «δημοτικιά», η οποία ειρήσθω εν παρόδω ουδεμία…
σχέση έχει με την αληθινή γλώσσα του λαού, την πραγματική δημοτική, με τις αρχαιοελληνικές ρίζες, την γ΄ κλίση της, την ορθογραφία της, τις προθέσεις της κ.λπ., αυτό άλλαξε. Καταργήθηκαν γραμματικά μέρη αλλά και τμήματα των μερών τού λόγου, καταστρατηγήθηκαν και άλλαξαν γραμματικοί κανόνες, διαστρεβλώθηκαν ορισμοί και στοιχεία! Και μαζί με όλα αυτά, επεβλήθη και ο τονισμός τής προπαραλήγουσας. Έτσι, αφού βρήκαμε αλάτι, ας ρίξουμε και στα λάχανα, όπως λέει κι ο λαός μας.