Ἕνας φόβος πίσω ἀπὸ κάθε ἀναποφασιστικότητα.

Ἡ ἀναποφασιστικότης εἶναι ἕνα ἄστοχο στροβίλισμα τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων, ποὺ δὲν παίρνουν καμμία κατεύθυνσι καὶ μένουν παγιδευμένες μέσα στὸν ἴδιο τους τὸν ἑαυτό. Συνέχεια

Ξεκινῶντας μὲ τὰ ἁπλᾶ καὶ αὐτονόητα…

Ἡ κοινὴ διαπίστωσις τῶν πραγματικὰ Ἐλευθέρων Ἀνθρώπων εἶναι μία: ὁ τρόπος αὐτοπαγιδεύσεώς μας εἶναι, τελικῶς, ἡ βολικὴ ἐπιλογή μας. Δὲν μᾶς παγιδεύουν ἀλλὰ μόνοι μας συμβιβαζόμεθα.

Οἱ ἴδιες τακτικές, τῆς ἰδίας συμμορίας ποὺ ἐδῶ καὶ αἰῶνες ἐλέγχει τοὺς πάντες μὲ τὸ ἁπλούστατον ἐργαλεῖον τῆς διασπορᾶς φόβου, ἀνασφαλειῶν καὶ ἀγνοίας εἶναι τὰ κύρια ἐργαλεία καταστολῆς τῆς ἀνθρωπότητος. Οἱ πληθυσμοί, παγκοσμίως, διατηρῶνται ἐν ἀγνοίᾳ τους σὲ συνθῆκες ἀφασίας καὶ ἀδαοσύνης, ἐνᾦ οἱ πραγματικὲς γνώσεις καθίστανται προνόμιο μόνον τῶν «ἐκλεκτῶν» μελῶν τῆς συμμορίας. Συνέχεια

Ξε-«σκονίζοντας» τὶς ἀπόψεις μας ὑποχρεούμεθα νὰ ἑστιάσουμε στὰ χρήσιμα!!!

Ὡς ἔχουμε πολλάκις δηλώση (καὶ ἀποδείξη), κατ’ ἐμᾶς, ἡ πληροφορία δὲν δύναται νὰ εἶναι χρήσιμος ἢ ἄχρηστος, ἀπὸ μόνη της, ὅσην ἀλήθεια κι ἐὰν ἐμπεριέχῃ. Ἡ πληροφορία γίνεται χρήσιμος ἢ περιττὴ ἀναλόγως μόνον τῆς ἐρμηνείας της. Ἡ ἐρμηνεία ὅμως προέρχεται ἀπὸ τὸ σύστημα πεποιθήσεώς μας καὶ ἐπ’ αὐτοῦ δυνάμεθα νὰ παρέμβουμε οὐσιαστικῶς. Ἐπὶ πλέον εἶναι κοινῶς διεπιστωμένο πὼς ἐμεῖς, οἱ πολλοί, ἀδυνατοῦμε νὰ ἔχουμε εἰκόνα ὁλοκληρωμένη γιὰ τὰ γεγονότα, ἐφ΄ ὅσον κάθε εἰδους πληροφορία ποὺ φθάνει σὲ ἐμᾶς εἶναι ἀπὸ πετσοκομμένη ἔως διαστρεβλωμένη καὶ ἀλλοιωμένη.
Συνεπῶς τὸ πρόβλημά μας, ὡς ἀτόμων καί, τελικῶς, ὡς κοινωνιῶν, εἶναι ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον ἀντιλαμβανόμεθα τὴν ὁποιανδήποτε πληροφορία. Συνέχεια

Γνωρίζουμε ὅλοι, ἀλλά…

Ἀρνούμεθα νὰ ἀποφασίσουμε καὶ κατ’ ἐπέκτασιν νὰ δράσουμε ὅπως μᾶς πρέπει γιὰ νὰ ἐξέλθουμε τῶν τελμάτων μας. Τὸ νὰ δροῦν καὶ νὰ ἀντιδροῦν ἐλάχιστοι δὲν συνιστᾶ κοινωνικὸ φαινόμενον ἀναγκαῖο καὶ ἱκανὸ γιὰ νὰ ἀλλάξουν τὰ γενικότερα δεδομένα, παρὰ μόνον μορφὴ ἐξαιρέσεως, ποὺ ἐπιβεβαιώνει κανόνες. Καί, οἱ κανόνες, τελικῶς σήμερα δηλώνουν πὼς ἡ στασιμότης, τὸ βόλεμα καὶ ἡ ἀναβλητικότης χαρακτηρίζουν τὴν κοινωνία μας. Συνέχεια

Ὁ φόβος τῆς μοναξιᾶς.

Κάθε ἡμέρα δεχόμαστε ἕνα σωρὸ προσκλητήρια ποὺ μᾶς κάνουν νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ ἑαυτό μας καὶ  μᾶς κρατοῦν σὲ ἐγρήγορση.
Ὁ κάθε ἔνας ἄνθρωπος βγαίνει ἀπὸ τὸ σπίτι του ἐξοπλισμένος μὲ ἕνα σωρὸ τεχνολογικὰ θαύματα, I pod, i pad, smart phone, laptop ἀπὸ φόβο μήπως καὶ μείνει ἔστω καὶ ἔνα λεπτὸ μόνος μὲ τὸν ἑαυτό του.
Ὅλα αὐτὰ τὰ gadgets εἶναι οἱ σύγχρονες Σειρῆνες ποὺ μᾶς ἀποσποῦν ἀπὸ τὸν προορισμό μας. Συνέχεια

Ἔχουμε μόνον μία ἐπιλογή!!!

Τὸ νὰ τὰ καταφέρουμε!!!
Ὅσα συμβαίνουν στὴν χώρα μας, στὶς ζωές μας, στὸν πλανήτη, ἀλλὰ κι ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ συμβοῦν, εἶναι τοὐλάχιστον, γιὰ τὰ δικά μας δεδομένα, τὰ εἰρηνικά, ἀδιανόητα. Συνέχεια