Λίγο λίγο ξυπνᾶ μέσα μας ἡ Πατρίς…

Μακεδονία τὴν λὲν τὴν …σφαλιάρα ποὺ φάγαμε… Μακεδονία…
Ἀπὸ τὶς Πρέσπες καὶ μετά, μὰ στὴν πραγματικότητα ἀπὸ τὴν στιγμὴ ἐκείνη ποὺ καταλάβαμε πὼς σὲ ὅλα μᾶς ἔχουν ξεπουλήση, στραφήκαμε μόνον ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε ἐξ ἀρχῆς νὰ στραφοῦμε: σὲ ὅσα μᾶς ἑνώνουν καὶ συνιστοῦν Πατρίδα.

Ἡ σημαία τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα… Σημαία σύμβολον ποὺ ἑνώνει τὰ κομμάτια ἑνὸς χαμένου ΠΑΖΛ…

Συνέχεια





Γερμανοὶ συνοριοφύλακες

Ωχ!!! Οι Γερμανοί ξανάρχονται!!!

Οι φωτογραφίες δεν είναι από το Βούπερταλ, αλλά από το Κιλκίς. Έλληνες, αρματωθείτε.

Συνέχεια





Ἡ Γαλάζια Λίμνη.

Κιλκίς, οἰκισμὸς Σκρᾶ.
Τὴν πληροφορία, γιὰ τὴν ὕπαρξη αὐτοῦ τοῦ ἀπίστευτου μέρους, μοῦ τὴν ἔδωσε ἕνας φίλος, ὁ Μιχάλης ἀπὸ τὸν Οἰκοπεριηγητὴ στὴν Κερκίνη καὶ δὲν ὑπερέβαλε ὅταν μοῦ εἶπε: «Κώστα, θὰ πάθης τὴν πλάκα σου!». 
Περισσότεροι ἀπὸ εἴκοσι Καταῤῥάκτες δημιουργοῦν ἔνα ἀπίστευτο θέμα, ποὺ παρόμοιό του βλέπουμε μόνον σὲ φωτογραφίες ταξειδιωτικῶν ὁδηγῶν ἀπὸ τὴν Ταϋλάνδη ἢ κάποιο ἄλλο ἐξωτικὸ μέρος.
Ἡ Γαλάζια λίμνη, μὲ τὰ πεντακάθαρα νερά της, σὲ καλεῖ μὲ ἕναν τρόπο μαγικὸ νὰ πέσῃς μέσα τους καὶ νὰ κολυμπήσῃς.

Συνέχεια





Ἡ ἐπικὴ μάχη Κιλκίς-Λαχανᾶ.

Αὐτὸ τὸ …άφήσαμε, λόγῳ μεγάλης πιέσεως ἀπὸ τόσα καὶ τόσα γεγονότα. 
Ἡ ἐπικαιρότης ἀπὸ τὴν μία, οἱ ὑποχρεώσεις ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Σήμερα ὅμως ἔφθασε ἡ στιγμή του.
Καιρὸς νὰ ἀρχίσουμε νὰ μαθαίνουμε ἐκ νέου τὶς ἡρωϊκὲς σελῖδες τῆς ἱστορίας μας.

Συνέχεια





Ὁ Ἐθνικός μας πλοῦτος! Μᾶς τὸν κλέβουν;

Σημείωσις (μεταγενεστέρα ἀλλὰ …ἐπὶ τῆς οὐσίας) γιὰ τὰ κάτωθι
Ὁ κος Μάρτης, ποὺ γράφει, ἦταν ἐπίσης ὑπουργὸς αὐτῶν τῶν κυβερνήσεων ἄρα καὶ μετέχων τοῦ ἐν λόγῳ συστήματος, καθὼς φυσικὰ καί, ἐν μέρει (δὲν θὰ πῶ συνολικῶς), συνεργός, τοὐλάχιστον σὲ ὅσα συνέβησαν ἐπὶ δικῆς του περιόδου εὐθύνης, ἐφ΄ ὅσον καὶ τότε, ὅπως καὶ τώρα φυσικά, ἡ διαπλοκὴ ὑφίστατο. Συνεπῶς ὁ κος Μάρτης ἦταν καὶ γνώστης, ἐκ τῶν ἔσω, ὅλων αὐτῶν ποὺ τώρα καταγγέλλει δημοσίως καί, ἐπὶ τέλους, διαπιστώνουμε ἐμεῖς οἱ χαχόλοι πλέον ἀπὸ κοινοῦ. Γιατί δέν ἐμίλησε τότε περί διαπλοκῆς;; Γιατί δέν παρῃτήθη τότε λόγῳ διαπλοκῆς; Γιατί δέν τά ἔγραφε ἀπό τότε τά περί διαπλοκῆς;Ὑπῆρχαν βέβαια καὶ ἐπὶ ἐποχῆς του οἱ «γνωστοὶ-ἄγνωστοι νταβατζῆδες» (κατὰ καραμανλῆ νεωτέρου) στὰ «ἐντός, ἐκτὸς κι ἐπὶ τὰ αὐτά». Ἦσαν δῆλα δὴ αὐτοὶ ποὺ «ἔλυαν κι ἔδεναν» διαρκῶς στὰ τῶν ἀποφάσεων γιὰ ἐπενδύσεις, γιὰ ἐνέργεια καὶ γιὰ ἀνάπτυξιν. Σωστά. Καὶ ἦσαν, εἶναι καί, (κατὰ πῶς φαίνεται), θὰ εἶναι (γιὰ ἀρκετὸν καιρὸ ἀκόμη) καὶ οἱ μόνοι ποὺ ἤλεγχαν, ἐλέγχουν καὶ θὰ ἐλέγχουν «θέσεις-κλειδιὰ» τέτοιες, ποὺ νὰ καθορίζουν τὸ ἐὰν ἡ χώρα θὰ ἀναπτυχθῇ ἢ θὰ μείνῃ ὑπό-ἀνάπτυκτος καὶ θὰ τὴν λεηλατοῦν, ἐφ΄ ὅσον  θὰ τοὺς συμφέρη ἢ ὄχι. Ἀληθῆ ὅλα τοῦτα… Ἰσχύει ὅμως καὶ τὸ δικαίωμα, καθὼς καὶ ἡ ὑποχρέωσις, τῆς ἀνοχῆς ἢ τῆς μή.
Τὸ ἐὰν (ἤ ὄχι) ἐπὶ ἐποχῆς του ἡ διαπλοκὴ δροῦσε στὸ παρασκήνιον καὶ σήμερα (ἐπισήμως) διαφεντεύει τὴν χώρα, εἶναι μία συνθήκη ποὺ δὲν ἀλλάζει.
Συνέχεια





Ἐνέργεια καὶ ἀναπτυξιακοὶ τομεῖς.

Σημείωσις (μεταγενεστέρα ἀλλὰ …ἐπὶ τῆς οὐσίας) γιὰ τὰ κάτωθι
Ὁ κος Μάρτης, ποὺ γράφει, ἦταν ἐπίσης ὑπουργὸς αὐτῶν τῶν κυβερνήσεων ἄρα καὶ μετέχων τοῦ ἐν λόγῳ συστήματος, καθὼς φυσικὰ καί, ἐν μέρει (δὲν θὰ πῶ συνολικῶς), συνεργός, τοὐλάχιστον σὲ ὅσα συνέβησαν ἐπὶ δικῆς του περιόδου εὐθύνης, ἐφ΄ ὅσον καὶ τότε, ὅπως καὶ τώρα φυσικά, ἡ διαπλοκὴ ὑφίστατο. Συνεπῶς ὁ κος Μάρτης ἦταν καὶ γνώστης, ἐκ τῶν ἔσω, ὅλων αὐτῶν ποὺ τώρα καταγγέλλει δημοσίως καί, ἐπὶ τέλους, διαπιστώνουμε ἐμεῖς οἱ χαχόλοι πλέον ἀπὸ κοινοῦ. Γιατί δέν ἐμίλησε τότε περί διαπλοκῆς;; Γιατί δέν παρῃτήθη τότε λόγῳ διαπλοκῆς; Γιατί δέν τά ἔγραφε ἀπό τότε τά περί διαπλοκῆς;Ὑπῆρχαν βέβαια καὶ ἐπὶ ἐποχῆς του οἱ «γνωστοὶ-ἄγνωστοι νταβατζῆδες» (κατὰ καραμανλῆ νεωτέρου) στὰ «ἐντός, ἐκτὸς κι ἐπὶ τὰ αὐτά». Ἦσαν δῆλα δὴ αὐτοὶ ποὺ «ἔλυαν κι ἔδεναν» διαρκῶς στὰ τῶν ἀποφάσεων γιὰ ἐπενδύσεις, γιὰ ἐνέργεια καὶ γιὰ ἀνάπτυξιν. Σωστά. Καὶ ἦσαν, εἶναι καί, (κατὰ πῶς φαίνεται), θὰ εἶναι (γιὰ ἀρκετὸν καιρὸ ἀκόμη) καὶ οἱ μόνοι ποὺ ἤλεγχαν, ἐλέγχουν καὶ θὰ ἐλέγχουν «θέσεις-κλειδιὰ» τέτοιες, ποὺ νὰ καθορίζουν τὸ ἐὰν ἡ χώρα θὰ ἀναπτυχθῇ ἢ θὰ μείνῃ ὑπό-ἀνάπτυκτος καὶ θὰ τὴν λεηλατοῦν, ἐφ΄ ὅσον  θὰ τοὺς συμφέρη ἢ ὄχι. Ἀληθῆ ὅλα τοῦτα… Ἰσχύει ὅμως καὶ τὸ δικαίωμα, καθὼς καὶ ἡ ὑποχρέωσις, τῆς ἀνοχῆς ἢ τῆς μή.
Τὸ ἐὰν (ἤ ὄχι) ἐπὶ ἐποχῆς του ἡ διαπλοκὴ δροῦσε στὸ παρασκήνιον καὶ σήμερα (ἐπισήμως) διαφεντεύει τὴν χώρα, εἶναι μία συνθήκη ποὺ δὲν ἀλλάζει.
Συνέχεια