Νὰ δηλώσω ὅτι εἶμαι ὑπὲρ τοῦ ἀντικαπνιστικοῦ, βγαίνω ἔξω βράδυ μόνον δύο μὲ τρεῖς φορὲς τὸν χρόνο καὶ δὲν μὲ ἀπασχολεῖ.
Ἐπίσης στὸ μπαράκι ποὺ πάω κάθε ἡμέρα ὡς τὶς 11-12 ἡ ὥρα τὶς καθημερινὲς ἀντὶ γιὰ 10-12 τσιγάρα κάνω 3-4. Συνέχεια
Νὰ δηλώσω ὅτι εἶμαι ὑπὲρ τοῦ ἀντικαπνιστικοῦ, βγαίνω ἔξω βράδυ μόνον δύο μὲ τρεῖς φορὲς τὸν χρόνο καὶ δὲν μὲ ἀπασχολεῖ.
Ἐπίσης στὸ μπαράκι ποὺ πάω κάθε ἡμέρα ὡς τὶς 11-12 ἡ ὥρα τὶς καθημερινὲς ἀντὶ γιὰ 10-12 τσιγάρα κάνω 3-4. Συνέχεια
– Ἡ δεκαετία τοῦ 1980 χαρεκτηρίσθη ἀπὸ τὴν δραματικὴ αὔξηση τοῦ δημοσίου χρέους καὶ τὴν ἰδία στιγμὴ ἀπὸ τὴν δραματικὴ μείωση ἐτησίων ῥυθμῶν ἀναπτύξεως τοῦ ἐθνικοῦ προϊόντος. Τὸ μὲν δημόσιο χρέος ηὐξήθη ἀπὸ τὸ 23% τὸ 1980 στὸ 90% τὸ 1990, οἱ δὲ ῥυθμοὶ ἀναπτύξεως ἔπεσαν ἀπὸ τὸ 5,6 τὴν δεκαετία τοῦ 1970 (1971-1980) στὸ 0,5% τὴν δεκαετία τοῦ 1980 (1981-1990). Καθοριστικὸ ῥόλο σὲ αὐτὴν τὴν μεταβολὴ ἔπαιξε ἡ βαθμιαία ἀποστέρησις τῆς οἰκονομίας ἀπὸ τὴν βιομηχανική της δραστηριότητα. Ἡ ὀλέθρια κρατικὴ παρέμβασις στὸν χῶρο τῆς βιομηχανίας ξεκίνησε μὲ τὸν νόμο 1386/1983 καὶ τὴν ἵδρυση τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἀνασυγκροτήσεως Ἐπιχειρήσεων (ΟΑΕ)! Συνέχεια
Πλήρωσα σήμερα μὲ καθυστέρηση μίας ἡμέρας τὰ ἐχθεσινὰ λύτρα ἐλευθερίας, προσηυξημένα κατὰ τὸν νόμο.
Ἐντυπωσιακὴ πραγματικὰ ἡ ἀμεσότης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους στὴν ἐπικαιροποίηση τοῦ προστίμου καθυστερήσεως. Συνέχεια
Ὅσοι δὲν ἔχουν περάσῃ ἀπὸ τὸ δασαρχεῖο καὶ τὴν ἀρχαιολογία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους καὶ δὲν ἔχουν ὑποστῇ τὸν βασανισμὸ τῶν διοικητικῶν δικαστηρίων, ποὺ νοιώθουν μίαν ἀλλεργία γιὰ ὁ,τιδήποτε ἰδιωτικό, δὲν μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν καὶ τὴν οὐσία τῆς χρονίου κακοδαιμονίας μας.
Ἡ ὑποκρισία ποὺ διαπερνᾶ ὅλο τὸ πολιτικὸ σύστημα, μαζὺ μὲ τὴν ἐγγενή τους ἀντιπάθεια πρὸς τὴν περιουσία (τὴν βασικὴ συνιστώσα τῆς ἐλευθερίας ἐνὸς ἀτόμου ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχή) εἶναι ἡ βασικὴ ἀῤῥώστια ἐτούτου τοῦ τόπου. Συνέχεια
Πόσοι ξέρατε, ὅτι γιά νά ἀσκήσετε τό ἐπάγγελμα τοῦ σερβιτόρου ἥ τοῦ μπάρμαν χρειάζεσθε ἄδεια ἐργασίας;;;
Συνέχεια
Ὁ Σκλαβενίτης, ὅπως καὶ κάθε ἄξιος ἐπιχειρηματίας καὶ ὅπως κι ὁ κάθε πολιτικός, παίρνει τὰ ῥίσκα του καὶ κάνει ταμεῖο…
Τόσες γιαγιάδες, τόσοι οἰκογενειάρχες, τόσοι ἀριστεροὶ (ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὰ δίκαια τῶν ἐργαζομένων) κι ἀπὸ τὴν ἄλλην τόσοι φιλεκοττεσλειράτες, ποὺ φρικάρουν μὲ τὴν «πίστη» του στὸ ἀνατολικὸ δόγμα. Συνέχεια