Πῶς ἐφθάσαμε ἔως ἐδῶ; (β)

– Ἡ δεκαετία τοῦ 1980 χαρεκτηρίσθη ἀπὸ τὴν δραματικὴ αὔξηση τοῦ δημοσίου χρέους καὶ τὴν ἰδία στιγμὴ ἀπὸ τὴν δραματικὴ μείωση ἐτησίων ῥυθμῶν ἀναπτύξεως τοῦ ἐθνικοῦ προϊόντος. Τὸ μὲν δημόσιο χρέος ηὐξήθη ἀπὸ τὸ 23% τὸ 1980 στὸ 90% τὸ 1990, οἱ δὲ ῥυθμοὶ ἀναπτύξεως ἔπεσαν ἀπὸ τὸ 5,6 τὴν δεκαετία τοῦ 1970 (1971-1980) στὸ 0,5% τὴν δεκαετία τοῦ 1980 (1981-1990). Καθοριστικὸ ῥόλο σὲ αὐτὴν τὴν μεταβολὴ ἔπαιξε ἡ βαθμιαία ἀποστέρησις τῆς οἰκονομίας ἀπὸ τὴν βιομηχανική της δραστηριότητα. Ἡ ὀλέθρια κρατικὴ παρέμβασις στὸν χῶρο τῆς βιομηχανίας ξεκίνησε μὲ τὸν νόμο 1386/1983 καὶ τὴν ἵδρυση τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἀνασυγκροτήσεως Ἐπιχειρήσεων (ΟΑΕ)! Συνέχεια

Πῶς ἐφθάσαμε ἔως ἐδῶ;

Πῶς ἐφθάσαμε ἔως ἐδῶ;
Μία σκιαγραφία τοῦ καθεστῶτος ἀπὸ τὸν Δημήτριο Δρούκα

Ἐννέα χρόνια ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς ἐποχῆς τῶν Μνημονίων καὶ ἡ Ἑλλὰς μετρᾶ μόνον πληγές. Αὐτὰ τὰ ἐννέα χρόνια εἴδαμε τὴν χώρα νὰ χάνῃ τὸ 25% τοῦ ΑΕΠ της, τὴν ἀνεργία νὰ ἐκτοξεύεται ἀπὸ μονοψήφιο ἀριθμὸ στὸ 30% καὶ τοὺς φόρους νὰ ἐξανεμίζουν τὸ πραγματικὸ εἰσόδημα τῶν πολιτῶν. Συνέχεια