Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀναθεώρησις ἱστορίας

Χάσαμε τίς πραγματικές Αἰγές;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὁ τάφος τῆς Βεργίνας

Κάθησα καὶ μέτρησα τὶς λέξεις. Μόνον δεκαέξι εἶναι, μαζὺ μὲ δύο εἰκόνες καί, οὐδέποτε κάποιος θὰ ξανά-μιλήσῃ γιὰ τάφο τοῦ Φιλίππου στὴν Βεργίνα. Καταλαβαίνω ὅτι τὰ νομίσματα ποὺ ἀποδεικνύουν τὸ ἴδιο πρᾶγμα, δημιουργοῦν πρωτόγνωρα συναισθήματα. Τώρα ὅμως τὸ πεδίον εἶναι ἄλλο.

Ὑπάρχουν δύο ἀποδείξεις στὰ εὐρήματα ἐντὸς τοῦ τάφου, ποὺ τὸν τοποθετοῦν ἀνάμεσα στὸ 305 μὲ 280 π. Χ..
Ὅπως καταλαβαίνετε, γιὰ νὰ εἶναι τοῦ Φιλίππου, αὐτὸς θὰ ἔπρεπε νὰ ἔμεινε ἄταφος περίπου γιὰ σαράντα (40) χρόνια. Αὐτὸ οὐδεὶς θὰ τολμήση νὰ τὸ ἰσχυρισθῇ.
Συνέχεια →

Διὰ μίαν ἀρχαιολογία ποὺ δὲν …χρειάζεται τοὺ ἀρχαίους!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ

Εἶναι παθογένεια στὴν κοινωνία ποὺ ζοῦμε, τὸ δικαίμα ποὺ πῆραν, ἀπὸ μόνοι τους, οἱ ἐπιστήμονες – πτυχία, νὰ ἐκφράζουν ἀπόδψεις ποὺ δὲν τεκμηριώνονται. Ἐνῷ ὁ δρόμος τῆς ἀληθείας εἶναι πάντα ἕνας, δημιουργῶνται ἔτσι φαινόμενα, ὅπως αὐτὸ τῆς ἀνασκαφῆς στὴν Ἀμφίπολι στὰ πρῶτα της στάδια. Θυμηθεῖτε. Δεκατέσσερεις (14) ἐπιστήμονες ἐξέφρασαν ὁ κάθε ἕνας τὴν δική του διαφορετικὴ ἄποψι!!!  Συνέχεια →

Ξεχνοῦν, ἀγνοοῦν ἤ προδίδουν τό ’21;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὑπάρχουν πολλὲς ἐκδοχὲς ἀλλὰ μία πραγματικότης.
Κι ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐπανέλθω σήμερα, σὲ θέματα ἱστορικοῦ περιεχομένου καὶ στὴν ὑποκρισία τῆς κρατικῆς μηχανῆς, διὰ μέσου τῆς πανεπιστημιακῆς κοινότητος, ἦταν ἔνα ἄρθρον ποὺ «ἀνεκάλυψα» τυχαίως, σὲ κάποιαν μου ἀναζήτησιν.
Συνέχεια →

Λίγο πρὶν τὴν ἀλήθεια

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὅσοι μὲ διαβάζουν ἀπὸ παλιά, ξέρουν πόσες φορὲς ἐκάλεσα τὴν ἀνασκαφικὴ ὁμάδα γιὰ νὰ ἀναγνωρίσῃ τὰ αὐτονόητα. Τοὺς ἐπεσήμανα κυρίως τὸν κίνδυνο τοῦ ἐξευτελισμοῦ, ἐὰν ἐξακολουθοῦσαν νὰ ἐπιμένουν σὲ θεωρίες ἐκτὸς πραγματικότητος ἤ, ἐν πάσῃ περιπτώσεις, σὲ θεωρίες ἀντίθετες τῶν καταγεγραμμένων σὲ νομίσματα ἐνεργειῶν ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους. Τοὺς ἔδωσα τὴν εὐκαιρία νὰ σκύψουν στὰ νομίσματα κι ἔτσι, ἀπὸ μίαν καινούργια ὁπτικὴ γωνία, νὰ ἰδοῦν τὴν ἀλήθεια. Φαίνεται ὁ κόπος νὰ ἦταν μάταιος.

Συνέχεια →

Ἡ Ὂθρυς τῶν θεῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Fall of the Titans, Peter Paul Rubens (1577 – 1640)

 
Ὁ Μῦθος τύλιξε τὰ πλοκάμια του γύρω ἀπὸ τὶς πλαγιὲς τοῦ βουνοῦ ποὺ ἀγρύπνησε στὶς μᾶχες τῶν Θεῶν…
Γιατὶ ὃταν ὁ πόλεμος ξέσπασε ἀνεξέλεγκτα μεταξὺ τῶν παλαιῶν καὶ τῶν νέων Θεῶν, στὴν Ὂθρυ εἶχαν καταφύγιο καὶ ἀπαντοχὴ οἱ παλαιοὶ Τιτᾶνες· ἐκεῖ στρατοπεδεύσαν, ἐκεῖ δέχονταν τὶς ἐπιθέσεις τῶν νέων θεῶν, τῶν Ὀλυμπίων.

Ἦταν λυσσαλέες οἱ μᾶχες μεταξύ τους, συντάραξαν τὸν κόσμο ὁλάκαιρο. Τεράστια βράχια πέταγαν οἱ θεοὶ ἀπὸ τὸν Ὂλυμπο καὶ τὴν Ὂθρυ ἀντίστοιχα. Τράνταζε ἡ γῆ συθέμελα καὶ τεράστιες πληγές ἂνοιγαν στὸ κορμί της.
Ἦταν ὃμως οἱ Κύκλωπες αὐτοὶ ποὺ χάρισαν στὸν Δία τὸν Κεραυνὸ καὶ τὴν ἀστραπή, ἐνῶ στὸν Ποσειδῶνα χάρισαν τὴν τρίαινα καὶ στὸν Ἂδη τὴν κυνέα, τὴ σκούφια ἀπὸ σκυλοτόμαρο ποὺ τὸν ἒκανε ἀόρατο. Καὶ μὲ ὁρμή σκόρπισε ὁ Δίας τοὺς κεραυνοὺς καὶ ἀπὸ τὸ στιβαρὸ του χέρι ἡ φλόγα ἀπλώθηκε παντοῦ καὶ καταβρόχθισε λαίμαργα τὰ τεράστια δάση· καὶ γιγαντωμένη ἡ φλόγα ἒτρεξε ἀπὸ τὴν μιὰ ἂκρη τῆς γῆς στὴν ἂλλη καὶ ἒβρασαν τὰ νερὰ τοῦ καταγάλανου Ὠκεανοῦ καὶ τοῦ ἀπέραντου Πόντου. Συνέχεια →

Ἀναθεώρησις ἱστορίας;;;

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΙ ΜΟΥ:
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

=θεμελιώδης θέσις=
Ἄνοιξαν τὸ ζήτημα τῆς ἱστορίας τοῦ 20ου αἰῶνος καὶ τοῦ Μεγάλου πολέμου τὰ ΜΜΕ, οἱ Ἀριστεροὶ καὶ οἱ Καθεστωτικοὶ καὶ τὴν παρουσιάζουν ἀνήθικα καὶ αἰσχρὰ διαστρεβλωμένη! Συνέχεια →