Γενεὲς τοῦ ὅ,τι νἆναι… Γενεὲς τοῦ πSoros καὶ τῶν Rothschild . Γενεὲς ποὺ αὐθορμήτως προστρέχουν γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὰ συμφέροντα τῶν τοκογλύφων. Γενεὲς ποὺ ἀπολαμβάνουν …τίποτα, ἀλλὰ ποὺ μὲ ἕνα νεῦμα τῶν τοκογλύφων γεμίζουν οἱ δρόμοι …«ἐπαναστάτες».
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Rothschild
Διαβιοῦμε ἐλπίζοντες λίγο πιὸ πέρα ἀπὸ τὸ ἀπολύτως …παράλογον!!!
Ἔχουμε, ἐλέῳ τοκογλύφων, τοὺς (φερομένους ὡς) κυβερνῆτες τῆς χώρας, ποὺ (ἐπισήμως) μέλη τους (κάθε «ἰδεολογίας» καὶ «κόμματος» καὶ «χρώματος») ἐπιβάλλουν ὅλων τῶν εἰδῶν τοὺς πειραματισμοὺς στὰ κεφάλια τῶν παιδιῶν μας, μέσῳ τοῦ δημοσίου συστήματος ἐλέγχου τῆς ἀπαιδείας καὶ πάντα κατ’ ἐντολὴν τῶν «ἀφεντικῶν τοῦ πλανήτου», πρὸ κειμένου, ἰδίως τὰ παιδιά, νὰ «ἐμβολιασθοῦν» τόσο καλά, ποὺ νὰ προκύψουν πλήρως μαζανθρωποιημένα ζόμπυ. 
Συνέχεια
Ὑπάρχουν καὶ τὰ νησιὰ ποὺ δὲν στοχεύονται ἀπὸ τοὺς δουλεμπόρους
Στὴν Μυτιλήνη, στὴν Χίο, στὴν Λέρο (ὄχι στὴν Λέσβο, νὰ τὸ πεῖτε στὸ ἀλεξέι…!!!), στὴν Σάμο, στὴν Κῶ καὶ στὸν Ἕβρο, οἱ Μ.Κ.Ο. ποὺ βασιλεύουν ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια, διαρκῶς ξεγυμνώνονται ἀπὸ τὰ «ἀνθρωπιζτικά» τους προσωπεία, ἀποκαλύπτοντας τὸν δουλεμπορικό τους χαρακτῆρα. 
Συνέχεια
Δὲν θὰ ἐπιλυθῆ τὸ λαθρομεναστευτικό…
Ἀντιθέτως… Θὰ ἐπιδεινωθῆ τόσο, ὅσο νὰ ἀσφυκτιοῦμε ἅπαντες, ὁπουδήποτε στὰ εὐρωπαϊκὰ ἐδάφη. Τὰ «γιατί» καὶ τὰ «διότι» τὰ ἔχουμε ἀναλύση πολλὲς φορὲς ἤδη. Ἄλλως τὲ τὸ γνωστὸ σύμφωνον τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὴν μετανάστευσιν, ποὺ ὅμως ὁδηγεῖ, ἐκ πρώτης ὄψεως, στὴν ἀντικατάστασιν πληθυσμῶν καί, ἐν συνεχείᾳ στὸ νέον ἀνθρώπινο εἶδος, τώρα πιὰ …προλαμβάνει ἀκόμη καὶ τὴν …«κλιματολογικὴ μεταναστευτικότητα»!!!
Συνέχεια
Ὑπόθεσις «Πατσίφικο» σὲ σύγχρονες ἐκδοχές…
Τὸ 1847 ἡ τότε (ἂς ποῦμε) ἑλληνικὴ κυβέρνησις ἔδωσε ἐντολὴ νὰ ἀπαγορευθῇ ἡ καύσις τοῦ Ἰούδα τὴν Μεγάλη Παρασκευή, διότι ὁ Τζέημς Μάγιερ Ῥοθτσάιλντ, μαζὺ μὲ τοὺς τοκογλυφικούς του δανεισμούς, θὰ ἐπεσκέπτετο τὴν χώρα καὶ δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ μάρτυς ἐνὸς ἀντί-ἑβραϊκοῦ ἐθίμου. Βέβαια ἡ καύσις τοῦ Ἰούδα, γιὰ πολλοὺς αἰῶνες, δὲν ἀντιμετωπίζετο ὡς «ἀντί-ἑβραϊσμός», παρὰ μόνον σὰν ὑπέρμετρος χριστιανισμός, ποὺ τιμωροῦσε (ναί, μὲ αὐτὸν τὸν ἀκραῖο τρόπο) τὸν Ἰούδα.
Ἐν τούτοις, εἰδικῶς ἐκείνην τὴν περίοδο, ποὺ περιμέναμε τὰ μπικικίνια τῶν Rothschild, μέσῳ τῶν ὁποίων θὰ μᾶς ἁλυσόδεναν γιὰ (τοὐλάχιστον ἀκόμη) δύο αἰῶνες, ἦταν, γιὰ τοὺς τύπους, ἀναγκαία. Καί, τελικῶς, ἡ κυβέρνησις ἀπεφάσισε νὰ ἀποσιωπήσῃ (ἢ ἴσως καὶ νὰ ἀκυρώσῃ) τὴν ἀναπαραγωγὴ τοῦ ἐν λόγῳ ἐθίμου. Κι ἔτσι ἀκριβῶς συνέβη. Ἡ ἐντολὴ ἦταν σαφής: ἀπηγορεύθη ἡ καύσις τοῦ Ἰούδα γενικῶς στὴν Ἀττική. Συνέχεια
Βλέπουμε τί στοχοποιοῦν γιὰ νὰ καταλάβουμε τί πρέπει νὰ κάνουμε
Ἂς ξεκινήσουμε, γιὰ ἀρχή, ἀπὸ τὴν κάθε ἐκδοχῆς καὶ ἀπόψεως καὶ ἐπιπέδων «δημοκρατικότητα» καὶ «ἀριστεροσύνη» καὶ «σοσιαλιστικότητα» τῶν κοινωνιῶν μας, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς ὅσο περισσότερο μᾶς ὠθοῦν πρὸς τὰ ἐκεῖ, τόσο περισσότερο μᾶς ἐξουσιάζουν μὲ τὴν δική μας συναίνεσιν!!!
Κι ἔτσι, μὲ τὸ σχετικῶς πρόσφατο παράδειγμα τῶν ἐκλογῶν, ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ὡς λαὸς καταντήσαμε (ναί, καταντήσαμε ἀγαπητοί μου!!!) τόσο κομμουνιστο-σκεπτόμενοι, ποὺ οὐδόλως μᾶς ἀπασχολεῖ τὸ γεγονὸς τῆς (ἂς ποῦμε, χάριν τοῦ διαλόγου) κομμουνιστο-ἐξουσίας ἐπάνω μας, τῆς ἀνυπαρξίας ἀντιλόγου καί, καταληκτικῶς, τῆς κοινῶς διεπιστωμένης κατρακύλας μας.
Συνέχεια