Περὶ Ὄντων καὶ μὴ Ὄντων
Κατωτέρω παραθέτω μερικὰ ἀπὸ τὰ πολλὰ ὀνόματα Μακεδόνων διεθνοῦς ἀναγνωρίσεως, διαλαμψάντων εἰς τὰ γράμματα, τὰς τέχνας, καθὼς καὶ εἰς τὴν οἰκονομίαν εἰς τὴν χρονικὴν περίοδον μεταξὺ τοῦ 15ου καὶ 19ου αἰῶνος. Ἐπέλεξα αὐτὴν τὴν περίοδον διότι εἶναι ἡ πλέον «σημαδιακή» εἰς τὴν ἑλληνικὴν ἱστορίαν καὶ διότι οἱ σημερινοὶ διαπρεπεῖς τυγχάνοντες διεθνοῦς ἀναγνωρίσεως Μακεδόνες εἶναι εὐκόλως ἀνιχνεύσιμοι. Συνέχεια
Μερικὲς ἡμέρες μετὰ τὶς Πρέσπες, θὰ σᾶς ἐρωτήσω δύο-τρία πράγματα καὶ ὅποιος θὰ μοῦ δώση μίαν καλὴν ἀπάντηση, κερδίζει …χρυσοῦν ὡρολόγιον! Συνέχεια
Ὅταν δέρνῃς καὶ δηλητηριάζῃς μικρὰ παιδιὰ καὶ γέρους, πρέπει νὰ εἶσαι πολὺ ἀνώμαλος γιὰ νὰ βγάλῃς μίαν τέτοιαν ἀνακοίνωση καὶ νὰ δίδῃς συγχαρητήρια στοὺς πραιτοριανούς!!!
Ἐθνική ἧττα; Ποιοί; Ἐμεῖς; Σέ ποιάν μάχη; Μέ ποιόν ἀντίπαλο;
Ἤ μήπως θεωρήσαμε ἀντίπαλό μας τούς πSoro-Σκοπιανούς πού τούς κτυποῦν ταμπουράδες καί χορεύουν ἀναλόγως τοῦ πῶς ὁρίζουν τά ἀφεντικά τους;
Μήπως ὅμως …«φάγαμε» ἧττα ἀπό τά ἀνθελλήνιστα κι ἑλληνόφωνα σαπρόφυτα, ποὺ τὸ παίζουν …κυβέρνησις, ἀλλά παραμένουν διαχρονικῶς ἐξ ἴσου ὅμοια τσιράκια τῶν τοκογλύφων μὲ τοὺς ἀντιστοίχους Σκοπιανούς; Συνέχεια
Ἡ πολλὴ ἐπιτυχημένη συνάντησις τῶν δύο (φερομένων ὡς) ἡγετῶν ἐχθὲς στὶς Πρέσπες ἦταν γιὰ τὰ μάτια τοῦ πλανήτου ἄψογος!!! Τὰ δύο ὀρφανὰ τῶν …τοκοφλύφων, ἔλαβαν ἐντολές, ἔστησαν παραστάσεις, ἀντήλλαξαν χαμόγελα, μασσαμπούκωσαν ἀστακομακαρονάδες, παρέδωσαν τὴν Μοίρα τῶν λαῶν στὰ χέρια τοῦ ΝΑΤΟ (προεξοφλώντας τὴν βεβαία ἐμπλοκὴ καὶ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Σκοπίων σὲ ἕνα γαϊτανάκι αἵματος) καὶ ἀπεχώρησαν, ἐν μέσῳ χειροκροτημάτων, Δπροστατευμένοι διαρκῶς, ἀπὸ ἀμέτρητους πραιτωριανούς, ἐγχωρίους καὶ ἀλλοδαπούς, ποὺ παρήσταντο ἐκεῖ, γιὰ νὰ προστατεύσουν, πάντα καὶ μόνον, τὰ συμφέροντα τῶν τοκογλύφων στὴν περιοχή μας. Ἦταν τόσο τὸ μένος δὲ τῶν πραιτωριανῶν κατὰ τῶν πολιτῶν, ἔνθεν κακεῖθεν, ποὺ τὰ δακρυγόνο, τὸ χημικὸ καὶ ἡ βία δὲν εἶχαν ὅμοιά τους στὸ παρελθόν. 
Ἡ «ντροπή» τῶν Σκοπίων
Τὸ ἄλλοθι ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ ἐκχωρήσουν τὸ ὄνομα στοὺς Σκοπιανούς, εἶναι ὅτι τὰ ἐδάφη τους σήμερα ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Πιπιλίζουν αὐτὸ τὸ ψέμμα καὶ οὐδεὶς τὸ ἀντικρούει. Ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς βέβαια, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ἀντίλογος, τὸ πιστεύουν.
Τὰ βάρβαρα ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν σήμερα στὰ Σκόπια, σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Αὐτὸ δὲν εἶναι δική μας σημερινὴ ἄποψις, ἀλλὰ ἡ πραγματικότης ὅπως τὴν ἀντιμετώπισαν οἱ Ῥωμαῖοι. Ἔξω ἀπὸ τὴν Μακεδονία, ἵδρυσαν ἰσοπολίτιδα πόλη (municipium), ποὺ φανερώνει ὅλη τὴν ἀπάτη, ἀλλὰ καὶ τὴν ντροπὴ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ αἰσθάνονται οἱ ὀπαδοὶ τοῦ ἐπιχειρήματος τῶν ἐδαφῶν.
Πρόκειται γιὰ τὴν πόλη Στόβοι (STOBI), ποὺ χωρὶς νὰ ξέρουν οἱ Σκοπιανοὶ τὸ τὶ πρεσβεύει, τὴν ἔχουν καμάρι τους. Τὴν ἵδρυσε ὁ Βεσπασιανὸς στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1ου μ. Χ. αἰῶνος, μαζὺ μὲ ἄλλες τρεῖς (LUSITANIA, BAETICA, TARRACONENSIS) στὴν μακρυνὴ καὶ ἀφιλόξενο Ἰσπανία (χάρτης 1).
