Ὅταν κάτι πεθαίνῃ τότε σπεύδουν ὅλα τὰ ἀναγκαία μικρόβια, οἱ μύκητες, οἱ ἰοὶ μὰ γενικότερα κάθε λογῆς ἀποδομητικὸς παράγων, γιὰ νὰ ἐπιταχυνθῇ ἡ διαδικασία τῆς ἀποσυνθέσεως. Αὐτὸ εἶναι κατανοητό, λίγο ἔως πολύ, ἀπὸ ὅλους μας.
Τὸ σημεῖον ὅμως ἐκεῖνο ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχουμε κατανοήση εἶναι πὼς αὐτὸ ποὺ σήμερα ἀντιμετωπίζουμε, ὡς κοινωνία, ὡς χώρα καὶ ὠς Ἕλληνες, εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς μὴ ἀποδοχῆς μας γιὰ τὰ ὀφθαλμοφανῆ. Καί, τὰ ὀφθαλμοφανῆ, εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς καταδεικνύουν πὼς πάει, τελείωσε αὐτὸ ποὺ γνωρίζαμε ἐσφαλμένως ὡς «Ἑλλάς».
Τὸ πλαστογραφηθὲν κρατίδιον (ποὺ καταχρηστικῶς ἀπεκλήθη) «Ἑλλὰς πεθαίνει καὶ εἶναι καιρός μας πιὰ νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε γιὰ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Treuhand
Ὅπως μὲ τὴν Treuhand τότε, ἔτσι καὶ μὲ τὴν Ἑλλάδα τώρα…
Τὸ 2012 δημοσιεύσαμε ἕνα ἄρθρον, ἀναφορικῶς μὲ τὸν ῥόλο τῆς Treuhand στὸ ξεπούλημα τῆς περιουσίας τῶν Ἀνατολικογερμανῶν, γιὰ τὸν ὁποῖον ἐλάχιστα μάθαμε στὴν πορεία τοῦ χρόνου.
Τὸ μόνον ποὺ διεπίστωσαν οἱ Γερμανοί, κατόπιν ἑορτῆς, ἦταν πὼς τοὺς εἶχαν λεηλατήση κανονικότατα ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῶν ἀποκρατικοποιήσεων, τοῦ ἐκσυχρονισμοῦ καὶ τῆς εὐρωπαιο-ποιήσεώς τους.
Τό ἀπόλυτο σύμβολο τῆς ἐθνικῆς ταπεινώσεως.
Treuhand. Τό Blitzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) τῶν ἰδιωτικοποιήσεων. Ἡ ἑταιρεία ἐκποιήσεων – πρότυπο γιά τήν Ἑλλάδα, κατά τόν Γιοῦνκερ – κατέστρεψε τήν οἰκονομία τῆς Ἀνατολικῆς Γερμανίας, δημιουργῶντας χρέη καί ἑκατομμύρια ἀνέργους.
Στήν καρδιά τοῦ Βερολίνου, στήν διασταύρωσι τῶν ὁδῶν Wilhemstrasse καί Leipzigerstrasse, στέκει ἀκόμη ἕνα ἀπό τά χαρακτηριστικότερα δείγματα τῆς ναζιστικῆς ἀρχιτεκτονικῆς. Ἐδῶ κάποτε Συνέχεια