(ἀπόσπασμα)
Ὅσοι εἶστε ἀκόμα ζωντανοί, ἐλᾶτε ὁλόγυρά μου…
φωνάζει ὁ Διάκος, κ’ ἔρχονται… δὲ μένουν παρὰ δέκα…
ὁ ἥλιος στέκει γιὰ νὰ ἱδῇ. Κάθε στιγμὴ ποὺ φεύγει
τοὺς ἔσφιγγε στενὰ στενὰ στὴν ἀγκαλιά του ὁ Χάρος. Συνέχεια
Το πραγματικό τέλος του Αθανασίου Διάκου
(του Ευθύμιου Χριστόπουλου, εκπ/κού-δημοσιογράφου)
Το καλοκαίρι του 1947 ως μαθητής της Β’ τάξης της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, δέχτηκα την παρακίνηση του αείμνηστου Διευθυντού της Δημητρίου Κρικέλα να συγκεντρώσω πληροφορίες από γέρους Λαμιώτες που τις είχαν από τους πατεράδες τους, για ποιο ήταν το πραγματικό τέλος του Αθανασίου Διάκου. Ταξινομώντας αυτές που συγκέντρωσα, είδα ότι τέσσερες ήταν ακριβώς ίδιες, αν και προέρχονταν από γερόντια που ζούσαν σε διαφορετικά σημεία της Λαμίας ο καθένας, και μάλιστα ένας παππούς ήταν απ’ τη Ροδίτσα.
Ἡ «μονδέρνα» ματιὰ τῆς καρακιτσαριωμένης Κιτσοπούλου, ποὺ ἄλλαξε τὰ φῶτα στὴν ἱστορία καὶ στὴν μνήμη τοῦ ἥρωος Ἀθανασίου Διάκου, εἶναι πρόβλημα δικό της. Ὄχι δικό μας.
Μπορεῖ θαυμάσια ἐτοῦτο τὸ σούργελο νὰ δίδῃ παραστάσεις στὴν αὐλὴ τοῦ σπιτιοῦ της, στὸν καθρέπτη της καὶ στὰ σαλόνια τῆς Ῥεπούση. (Διότι στὸ Ἐκάλη club θὰ φάῃ κράξιμο καὶ …συνωστισμό!!!)
Συνέχεια
Σημαίνει πὼς εἶναι ἤδη τελειωμένοι κι ἔχουν ξεχάσει νὰ τοὺς τὸ ποῦν.
Μὰ ἐν τελῶς…
Τί τούς ἔφταιξε ὁ Διᾶκος;
Τί φταίει στόν ἀνώμαλο ὁ ὁμαλός; Κατά τόν Βαλλιανᾶτο δέν εἴμαστε ὅλοι οἱ μή ὁμοφυλόφιλοι ὁμοφοβικοί;
Ἔ… Κάπως ἔτσι…
Συνέχεια
Ὁ Ἀγαπητὸς Φιλίστωρ ἔχει κάνει μίαν ἐξαίρετο ἐργασία-ἀφιέρωμα στὸν Ἥρωα Ἀθανάσιο Διᾶκο! Μία ἐργασία ποὺ παρουσιάζει πολὺ συνοπτικὰ τὴν σύντομη ζωὴ τοῦ ἥρωος.
Ἡ ἐπέτειος τῆς μάχης σήμερα. 190 χρόνια μετὰ ὀφείλουμε μίαν στιγμή μας στὸ παλληκάρι ποὺ ἀγωνίστηκε γιὰ νὰ εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι!
Τὸν σκότωσαν μὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς φρικτοτέρους τρόπους ποὺ μπορεῖ νὰ διανοηθῆ ἄνθρωπος! Κι ὅπως μᾶς μεταφέρει ὁ Τάκης Λάππας, ἔως τὴν στιγμὴ ποὺ ἔσβησε, σιγοτραγούδαγε…
«γιὰ δὲς καιρό ποὺ διάλεξε,
ὁ Χάρος νὰ μὲ πάρῃ,
