Το στενό των Θερμοπυλών αποτελούσε ανέκαθεν την κύρια αμυντική τοποθεσία στον άξονα εισβολής Βορρά- Νότου στην Ελλάδα. Στην περιοχή έχουν λάβει χώρα δεκάδες μάχες, αρχικά μεταξύ Θεσσαλών και Φωκέων, αργότερα μεταξύ Ελλήνων και Περσών, Ρωμαίων και Ελλήνων, Ελλήνων και Τούρκων, Αυστραλών και Γερμανών, το 1941. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Θερμοπῦλαι
Ἀλάριχος καὶ καλόγεροι στὴν ἐπιδρομὴ κατὰ τῶν Ἑλλήνων.
Χάρτης της επιδρομής του Αλαρίχου στην Ελλάδα το 395. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 44, σελίδα 56). ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Βιβλίον όγδοον, σελ.274, εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑ.
Ἡ ἱστορία πάντα γράφεται ἀπὸ τοὺς νικητές. Πάντα!
Αὐτὸ σημαίνει πὼς ὅταν θὰ συνταχθῇ, σαφῶς τὰ σημεῖα ποὺ θίγουν τὸν νικητή, θὰ ἐξαφανισθοῦν.
Αὐτὸ ὅμως μᾶς καθιστᾷ διπλὰ ὑπευθύνους ὅσον ἀφορᾷ στὸν τομέα τῆς μελέτης της.
Ὀφείλουμε ὄχι μόνον νὰ τὴν μελετοῦμε, ἀλλὰ καὶ νὰ διαδίδουμε τὶς ὅποιες πληροφορίες ἀνασύρουμε μὲ τὸ σταγονόμετρο.
Χαῖρε Διηνέκη!
…..Διηνέκης…!!!
Ἀπὸ τὰ ὀμορφότερα καὶ τὰ ἐνδοξότερα ὀνόματα…
Γιατὶ «Καλλίτερα ἔτσι… Θᾶ πολεμοῦμε ὑπὸ σκιάν!!!»
Συνέχεια
Θερμοπύλες, αὐτοκτονία ἤ πίστη γιά νίκη;
Γράφει ο Νίκος Τοπούζης
Ιστορικό Πλαίσιο
Βρισκόμαστε στο έτος 480 π.Χ. Ο Πέρσης μεγάλος βασιλιάς Ξέρξης, έχει εξαπολύσει μία τεραστίων διαστάσεων εκστρατεία εναντίον της Ελλάδος. Πάνω από πεντακόσιες χιλιάδες, ίσως και ένα εκατομμύριο πολεμιστές της Ασίας επελαύνουν στην Ευρώπη που μοιάζει αβοήθητη μπροστά τους. Συνέχεια
17-19 Ἄυγούστου 480 π.Χ – 17-19 Αὐγοὐστου 2012….. 2.492 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΧΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ…
Σαν σήμερα 17 -19 Αυγούστου 480 π.Χ,ήταν οι ημέρες που δίνονταν οι ιστορικές μάχες,στο Αρτεμίσιο η ναυμαχία με αρχηγό τον Θεμιστοκλή και σε ένα στενό της Ελλάδος το επονομαζόμενο Θερμοπύλες,ένας μικρός Ελληνικός στρατός ,με αρχηγό των βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα και αιχμή του δόρατος τους 300 συντρόφους του,έδωσαν την μάχη των μαχών για κάποια ιδανικά που σήμερα την εποχή της παγκοσμιοποίησης ,φαντάζουν μακρινά…..ΠΑΤΡΙΔΑ…ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ…ΤΙΜΗ… Συνέχεια
Μάχη τῶν Θερμοπυλῶν. Ὅταν οἱ λίγοι ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς
Η χορδή του τόξου τεντώθηκε. Ο Πέρσης είχε όλο τον χρόνο να σημαδέψει και να αφήσει με ηρεμία την σαΐτα του. Βρισκόταν σε απόσταση ασφαλείας και παρά τον ήρεμο επαγγελματικό τρόπο του, τα πόδια του έτρεμαν ακόμη από τον φόβο που βίωσε τις 2 προηγούμενες ημέρες.
Το βέλος έφυγε, διέγραψε με ασύλληπτη ταχύτητα την απόσταση αφήνοντας το δολοφονικό του σφύριγμα στον αέρα, και καρφώθηκε από τα πλάγια, στη βάση του λαιμού του μοναδικού ζωντανού πολεμιστή…
Τα μάτια του Σπαρτιάτη είχαν πάρει το χρώμα του αίματος. Κατακκόκινα και δακρυσμένα. Συνέχεια