Ἡ Ἱστορία μιᾶς Ἀποτυχίας
Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁ συγγραφέας Ἔντγκαρ Ράις Μπάροους (Burroughs), ὁ δημιουργὸς τοῦ Ταρζάν, γιὰ νὰ πάρῃ μίαν εἰκόνα τῆς ζούγκλας πιθανῶς νὰ ἐπισκέφθηκε τὴν Ἑλλάδα. Ἴσως μάλιστα στὴν χώρα μας νὰ ἐμπνεύσθηκε καὶ τὴν πιστὴ σύντροφο τοῦ Ταρζάν, τὴν μαϊμοῦ Τσίτα, ποὺ τόσο γοήτευσε τὴν γενεά μου στὰ παιδικά της χρόνια. Καὶ τὸ λέω αὐτὸ γιατὶ ἀμφιβάλλω ἐὰν ὑπάρχῃ λαὸς πού, παρὰ τὴν νοημοσύνη του, νὰ πιθηκίζῃ καὶ νὰ μαϊμουδίζῃ τόσο ἀσύστολα. Λὲν οἱ «ἐπαΐοντες» ὅτι μέσῳ τῆς Τσίτας μπόρεσαν οἱ Ἀμερικανοὶ νὰ λανσάρουν τὸ μάσημα τῆς τσίκλας καὶ τὴν παραγωγὴ –μέσῳ αὐτῆς– εἰδικοῦ τύπου φούσκας, τῆς γνωστῆς ὡς τσιχλόφουσκας. Γιὰ ἄλλες χῶρες μπορεῖ, γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὄχι. Ἡ παραγωγὴ φουσκῶν σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς, καὶ προεχόντως τῆς πολιτικῆς, ξεπερνᾶ σέ ποσοτικό μέγεθος καὶ τὴν ἐλαιοκαλλιέργεια. Συνέχεια →