Ἀπὸ ἐχθὲς γέμισε τὸ ἠλεκτρονικό μου ταχυδρομεῖο μὲ ἀναλόγου θέματος ἄρθρα καὶ μηνύματα.
Εἶπα νὰ τὸ «ἐρευνήσουμε» λίγο τὸ θέμα.
Καπνός χωρίς φωτιά ὑπάρχει ἄρα γε;
Ἐὰν θυμηθῶ κι αὐτό: (φωτογραφία)
τότε οἱ προβληματισμοί μου μεγαλώνουν.
Ἔχω συνειδητοποιήσει βαθύτατα τὴν ἀνισορροπία ποὺ διαθέτουν κάποιοι. Κι ὄχι μόνον εἶναι ἀνισόρροποι, ἀλλὰ τὰ ὅλο ὐστερία σχέδιά τους μᾶς τὰ ἀνακοινώνουν θρασύτατα, λὲς καὶ πρέπει νὰ ἐξηγήσουν μὲ κάθε λεπτομέρεια στὰ θύματά Συνέχεια
Ἐδῶ κι ἀρκετὸν καιρὸ «θαυμάζουμε» τὸ «ἀνθρωπιστικὸ» ἄνοιγμα τῆς γείτονος πρὸς πᾶσα κατεύθυνσι. Ἀνθρωπιστικὴ στάσις στὴν Συρία, στὴν Λιβύη, στὴν Σομαλία… Γενικῶς τοὺς ἔχουν πιάσει τὰ «ἀνθρωπιστικά» τους καὶ αὐτὸ οὐδόλως ἀδιάφορον δὲν εἶναι. (Βέβαια, τὰ «ἀνθρωπιστικά» παραμένουν πάντα ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, διότι ἀφοροῦν μόνον στὰ ἐκτὸς τουρκικῆς ἐπικρατείας. Ἐντὸς αὐτῆς διατηροῦν τὴν κλασσική τους Συνέχεια
Μία ζοφερή πραγματικότης. Μϊα προσπάθεια ἐλέγχου! Μία προσπάθεια ἀκυρώσεως ἔργου ζωῆς ἑνὸς ἡγέτου, μίας (κάποιας) χώρας, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, οἱ παγκόσμιοι τοκογλύφοι ἔχουν ἄλλα σχέδια γιὰ τὴν χώρα του. Ὁ «κακὸς» Καντάφι ἐνοχλεῖ… Ποίους καί γιατί;
Κι ἕνα σκηνικὸ ἐκκινήσεως Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου μὲ πολλούς, πάρα πάρα πάρα πολλοὺς μισθοφόρους (ἤ, ὀρθότερα, μισθοφόρους-χασάπηδες.)
Κι ὅλα γιὰ τὸν ἔλεγχο….
Ἐὰν κατάφερνε νὰ ξεφύγῃ ἀπό τὸν κλοιό, τὰ πράγματα θὰ ἦσαν ἴσως καλλίτερα γιὰ τὸν πλανήτη.
Ἐὰν ὁ πρωθυπουργός μας δὲν συμμετεῖχε στὶς ἐπιχειρήσεις, θὰ εἴχαμε καλλιτέρα θέσιν κι ἀντίληψιν… Τώρα θολώσαμε.. Καὶ εἶναι ἄδικο αὐτό ποὺ πᾶμε νὰ κάνουμε στὴν Λιβύη… Κι ὅλα αὐτά γιατὶ κάποιοι δὲν διαθέτουν στοιχειώδη λογική.. Γιατί γιὰ ἠθική τὸ ξέραμε… Εἶναι ἄγνωστος λέξις γιὰ αὐτούς!
Τώρα εἴμαστε ἐν τελῶς παράλυτοι… Ἀναμένουμε τίς ἐξελίξεις ἀπό τὴν νέα Ὕβρι ποὺ διαπράττουν κάποιοι…
Δὲν ξέρω ἐὰν ὁ Γουίλιαμ Μάλινσον ἔχει δίκαιο. Λέει πράγματα ἀληθῆ, ποὺ ὅλοι μας γνωρίζουμε, ἀλλά μιλάει καὶ γιὰ ὑποθέσεις ποὺ δὲν γνωρίζουμε. Ἐκτιμοῦμε. Μιλάει γιὰ τὴν Κύπρο, γιὰ τὸ Αἰγαῖο, γιὰ τὴν Τουρκία, τὸ Ἰσραήλ, τὴν Ἀμερική, τὴν Ἀγγλία καὶ τὴν Ῥωσσία. Ἐξωτερικές πολιτικές καὶ σενάρια. Παιχνίδια στὴν πλάτη μας, βάσει τῶν δικῶν τους δεδομένων. Κυβερνήσεις ποὺ ἦταν καὶ παραμένουν ὁλίγιστες κι ἀνίκανες ἤ δειλές. Γιατί νὰ ὑποστηρίξω τὴν μίαν ἢ τὴν ἄλλην λύσι; 
Τὴν στάσι μου ἀπέναντι στὴν εἰσβολὴ ποὺ πραγματοποιεῖ ἡ χώρα μας, μαζὺ μὲ τοὺς «συμμάχους» της στὴν Λιβύη, τὴν ἔχω ἐκφράσει. Θεωρῶ ἀπαράδεκτο τὴν συμμετοχὴ καὶ συναίνεσίν μας. Ἀπαράδεκτο! Ἀνήθικο! Ἄνευ λογικῆς!
Πίστευα πὼς ἤμουν ἀπὸ τοὺς λίγους ποὺ εἶχαν ἀντιῤῥήσεις. Σήμερα στὸν Ἀντιφωνητὴ διάβασα ἕνα κείμενον ποὺ μὲ χαροποίησε. Ὄχι γιὰ τὶς ἀλήθειες του. Γιὰ τὴν κοινὴ ἀντίληψι!
