Ὁ θεὸς ΔΙΟΝΥΣΟΣ κρατῶν ΑΛΕΚΤΟΡΑ καὶ ΑΥΓΟ, τὰ σύμβολα τῆς ψυχῆς καὶ τῆς ἀναγεννήσεως.
Καὶ ἐπειδὴ πλησιάζουμε στὶς ἡμέρες τῶν κοκκίνων αὐγῶν….
Ὅταν ἡ εἰσαγωγὴ μιᾶς νέας σκέψεως ἢ ἐνὸς νέου καὶ ἀγνώστου ἀντικειμένου γίνεται ἀπότομα, ὁ εἰσηγητὴς ἢ ὁ «εἰσαγωγεὺς» συνήθως τὴν πατᾶ (βλέπε Σωκράτης καὶ καινὰ δαιμόνια ἢ Καποδίστριας καὶ γεώμηλα). Συνέχεια
Ἡ ἐποχὴ μας εἶναι κατὰ γενικὴ ὁμολογία ἐξαιρετικὰ δύσκολη.
Εἶναι καιρὸς καὶ πάλι, λοιπόν, τώρα που οἱ «εἰδικοί» Εὐρώπης καὶ Ἀμερικῆς ἐξήτασαν τὰ συμπτώματα τῆς παγκόσμιας κοινωνικῆς πολιτικῆς καὶ οἰκονομικῆς καταπτώσεως καὶ διέγνωσαν ὡς σοβαρὴ ἕως καὶ μοιραία τὴν νόσο γιὰ ἔθνη καὶ πολίτες, νὰ ἀνατρέξουμε, ἐμεὶς οἱ Ἕλληνες, στὴν Ἀρχαία Ἑλληνικὴ Σκέψι καὶ στην Ἱστορία μας γιὰ νὰ ἀναζητήσουμε ταπεινὰ μιὰ «δεύτερη γνώμῃ». Συνέχεια
Ἡ ποντιακὴ διάλεκτος εἶναι ἡ διάλεκτος ποὺ διετήρησε πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες ἑλληνικὲς διαλέκτους τὴν ἀρχαία Ἑλληνικὴ γλῶσσα.
Ἡ ποντιακὴ εἶναι μία ἀπό τὶς λίγες διαλέκτους τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ σχετίζεται τόσο ἄμεσα μὲ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα. Συνέχεια
Ὅταν ὁ Μωϋσὴς ἐπέρασε, μαζὺ μὲ τοὺς Ἑβραίους, τὴν Ἐρυθρᾶ Θάλασσα, εὑρέθησαν στὴν ἔρημο, ἔξω καὶ καθὼς εἶχαν ξεχάσει νὰ πάρουν μαζύ τους προζύμι, ἔψησαν ἄζυμα ψωμιά! Συνέχεια
Καὶ ἐδῶ μας ἀντέγραψαν οἱ χριστιανοί.
Ἐπάνω ὁ Ἀπόλλων καὶ δίπλα ὁ Ἅγιος Βασίλης.
Θὰ ποῦν ὅτι ἐσὺ τὸ ἔκανες νὰ ταιριάζῃ καὶ δὲν ἔχουν σχέσι. Συνέχεια
Τὸ Ἄστρο τῆς Αὐγῆς, ποὺ βάζουμε στὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο, εἶναι τὸ ἄστρο τῆς Ἀφροδίτης.
Ἀπὸ τὸν Σείριο μεριὰ προέρχεται.
Δεῖτε καὶ τὸ ῥόδι ποὺ σπάζουμε τὴν Πρωτοχρονιά, γιὰ γούρι -πανάθεμά το- καὶ αὐτό, ἀρχαῖο ἑλληνικὸ ἔθιμο εἶναι.
Τὸ μῆλο καὶ τὸ ῥόδι ἦσαν σύμβολα τῆς Ἀφροδίτης, καθὼς καὶ τὸ πεντάκτινο ἀστέρι. Συνέχεια
