Γράφει ὁ Δημήτριος Μιχαλόπουλος
Ἂς ὑποθέσουμε πὼς κάποιος ἀπὸ ἐμᾶς εὑρίσκεται στὴν Κωνσταντινούπολη. Τί θὰ δῆ; Κάτι πολὺ περίεργο: Παντοῦ, μὰ παντοῦ κυματίζει ἡ κόκκινη σημαία τῶν Τούρκων μὲ τὸ μισοφέγγαρο καὶ τὸ ἀστέρι. Συνέχεια
Ἀθήνα, Ἰούλιος 2031.
Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης προσέρχεται στὸ προεδρικὸ μέγαρο γιὰ τὴν ὁρκωμοσία τῆς 3ης κυβερνήσεώς του, μετὰ τὴν ἀριστερὰ παρένθεση τῆς τετραετίας 2027-31 ποὺ κατέστρεψε γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ τὴν χώρα. Διατηρεῖται σὲ ἐξαιρετικὴ φόρμα παρὰ τὰ 63 τοῦ χρόνια, γυμνασμένος καὶ βεργολυγερός, ἕνας πραγματικὸς «γκόμενος» ὅπως θὰ γράψη ἡ Βίβιαν Εὐθυμιαδοπούλου σὲ ἀνάρτησή της στὸ φέισμπουκ. 
Συνέχεια
Ὁ κύριος Μουσταφὰ ξύπνησε ἄκεφος ἐκεῖνο τὸ πρωινό. Ἐδῶ καὶ ἡμέρες περίμενε μὲ ἀγωνία ἐκεῖνο τὸ τηλεφώνημα ἑνὸς φίλου, τοπικοῦ ἰμάμη ἀπὸ τὴν Νέα Χεράτ, σχετικὰ μὲ τὴν ὑποψηφία δευτέρα σύζυγό του. Δὲν εἶχε δῆ ἀκόμη φωτογραφία της ὅμως ἤξερε πὼς ἦταν ἤδη μεγάλη, σχεδὸν 17 ἐτῶν. Σκεφτόταν νὰ πάρει ἄδεια ἀπὸ τὴν δουλειά του καὶ νὰ ἀνεβῇ μὲ τὸ ὑπεραστικὸ ἔως τὴν Νέα Χεράτ, νὰ ἰδῇ ὁ ἴδιος τὴν ὑποψηφία νύφη. Θὰ ἦταν καὶ μία εὐκαιρία νὰ θαυμάσῃ τὰ ἀξιοθέατά της πόλεως, ἰδίως τὸ Κανλὶ Κουλὲ (αὐτὸ ποὺ οἱ ἄπιστοι ἀποκαλοῦσαν ἄσπρο πύργο) καὶ τὴν περίφημο ἐπιγραφὴ στὸ Ἐσκὶ Τζουμὰ τζαμί, ποὺ ἐνετοίχισε ὁ σουλτάνος Μουρὰτ (εὐλογημένο ἂς εἶναι τὸ ὄνομά του) ὅταν κατέκτησε τὴν πόλη τὸ ἔτος Ἐγίρας 883. Συνέχεια
Περισσότεροι ἀπὸ τὸ 60% τῶν προσφύγων καὶ μεταναστῶν εἶναι μουσουλμάνοι.
Ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία, τὸ Κατάρ, τὰ Ἡνωμένα Ἀραβικὰ Ἐμιράτα, τὸ Μπαχρέιν, τὸ Κουβέιτ εἶναι κατὰ 99% ἰσλαμικὲς χῶρες.
Συνέχεια
Αὐτό, δὲν εἶναι φυσιολογικὴ ἀνθρώπινος συμπεριφορά.
Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα πολλῶν ἐτῶν πλύσεως ἐγκεφάλου. Συνέχεια
Τὴν ὥρα ποὺ μία νέα θρησκεία δομεῖται σὲ ἐπίπεδον καθαρὰ πεποιθησιακό, μὰ ἀκόμη (συνειδητῶς) ἐν ἀγνοίᾳ μας, ἡ Εὐρώπη βάλλεται ἀνοικτὰ ἀπὸ τὸν ἰσλαμισμό, ποὺ τὸν ἐπιβάλλουν οἱ (φερόμενοι ὡς) ἡγέτες της. Καὶ βάλλεται ὄχι τόσο γιὰ νὰ προσβληθῇ τὸ θρησκευτικό μας αἴσθημα, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀλλοιωθῇ πλήρως τὸ γηγενὲς στοιχεῖο.
Ὅλα αὐτὰ θὰ μποροῦσαν νὰ μὴ μᾶς ἐγγίξουν, ἐμᾶς, τοὺς ἀδόξους ἀπογόνους ἐνδόξων προγόνων, ἐφ΄ ὅσον στὴν χώρα τῆς φαιδρᾶς πορτοκαλέως ἐξακολουθοῦμε νὰ συμπεριφερόμεθα ὡς ἀπόγονοι τῆς Ψωρο-Κώσταινας, ἀναπολῶντας περασμένα μεγαλεία καὶ ἐλπίζοντες σὲ ἐξόδους ἐκ τῆς «κρίσεως», μὲ κάθε λογῆς «ἐθνοσωτῆρες». 
Συνέχεια
