Οἱ Ἱστοριοδιφοῦντες ἐραστὲς τῆς Ἀληθείας συνδέουν τὴν 17η Νοεμβρίου 1973 στὴν ἀκολουθία ἐξυπηρετήσεως τῶν Σιωνιστικῶν συμφερόντων, ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Χούντας (1967) ἕως τὴν ἔναρξη τῆς Κομματοκρατίας (Μεταπολίτευσις 1974) καὶ τὴν προδοσία τῆς Κύπρου..
(…στὸ Σήμερα εἶναι προφανεστάτη ἡ παράδοσις τῆς Κυριαρχίας καὶ ὁλοκλήρου του Πλούτου μας στὰ Σιωνιστικὰ Ἀφεντικά). Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς ἔρευνες
Γιὰ κάποιους (πραγματικοὺς) νεκροὺς δὲν ἀκούσαμε κάτι…
Κάθε χρόνο στὴν ἐπέτειο τοῦ Πολυτεχνείου διαβάζονται τὰ ὀνόματα αὐτῶν ποὺ ἐχάθησαν κατὰ τὴν ἑπταετία.
Ἐδῶ θὰ διαβάσετε 56 ὀνόματα νεκρῶν καὶ 49 ὀνόματα ἀγνοουμένων, ποὺ οὐδέποτε τὰ ἐδιάβασε ἢ τὰ ἐμνημόνευσε κάποιος σὲ ὁποιανδήποτε ἐπέτειο.
56 πεσόντες καὶ 49 ἀγνοούμενοι τῆς Ἑλληνικῆς Δυνάμεως Κύπρου, τῆς γνωστῆς σὲ ὅλους σὰν ΕΛ.ΔΥ.Κ., ἀπὸ τὴν εἰσβολὴ τοῦ «ΑΤΤΙΛΑ» στὴν Κύπρο τὸ 1974.
Συνέχεια
Βιβλιοπαρουσιάζοντας τὸ «Ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Βορείου Ἠπείρου…»
Μὲ ὑπότιτλο:
«Μέσα ἀπὸ ἄγνωστα ντοκουμέντα».
Συγγραφεὺς ὁ νομικὸς καὶ ἱστορικὸς ἐρευνητὴς Ἰωάννης Παπαφλωρᾶτος, ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «Πελασγός», τοῦ Ἰωάννου Γιαννάκενα. Συνέχεια
Διαμάντι τοῦ Πόντου
Σινώπη.
Τὸ διαμάντι τοῦ Πόντου.
Ἀπὸ ἐδῶ ξεκίνησε ἡ ἑλληνικὴ ἀποίκισις καὶ ὁ ἐξελληνισμὸς τοῦ Πόντου καὶ ἐδῶ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταία ἐλεύθερα ἑλληνικὰ σημεῖα πρὶν ὁ στρατὸς τοῦ Μεχμὲτ Φατὶχ τοῦ Β’ κυριεύσῃ αὐτὴν τὴν πόλη καὶ λίγο ἀργότερα καὶ τὴν Τραπεζούντα. Συνέχεια
Λοβοτομὲς ἀριστερίζουσες ποὺ ἐξυπηρετοῦν μόνον τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε»…
Ἀρχή μας, ὡς σελίς, χρόνια τώρα, εἶναι ἡ ἀνάδειξις τῆς ἀληθείας, ἡ παύσις (ἤ, ἔστᾦ, ὁ ὅσο τὸ δυνατόν, μέγιστος περιορισμὸς) τῶν λοβοτομῶν μας καὶ ἡ «κάθαρσίς» μας ἀπὸ ἐμμονές, ἰδεολογικοῦ ἢ κομματικοῦ τύπου, ποὺ μᾶς διατηροῦν ἐν ὑπνώσει. Πρὸς τοῦτον καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἀρέσουμε ἤ ὄχι, ἐπιμένουμε μόνον σὲ αὐτό. Εἴμαστε δὲ σαφῶς κατὰ τῆς κομματοκρατίας, κατὰ κάθε ἰδεοληψίας, κατὰ ὁποιασδήποτε (συνήθως) ξενοκινήτου «γραμμῆς», παραμένοντας ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἑστιασμένοι στὸ πῶς θὰ κατανοήσουμε τὰ μέσα καὶ τὰ ἐργαλεία χειραγωγήσεώς μας, στὸ πῶς θὰ ἀκυρώσουμε τὶς λοβοτομές μας καὶ στὸ πῶς, βῆμα τὸ βῆμα, θὰ ἀπελευθερωθοῦμε.
Συνεπῶς εἶναι αὐτονόητον γιὰ ἐμᾶς νὰ καταῤῥεύσῃ πλήρως τὸ ἀριστεροσοσιαλιστικοκομμουνιστικὸ μοντέλο τοῦ κόσμου μας, ποὺ μᾶς πνίγει καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει περιθώρια διαφυγῆς. Συνέχεια
Δρόμοι ἑλληνοκινεζικῆς φιλίας πρό τῶν πυλῶν;
Τὸ ἔγραψαν κι ἄλλοι, ἀλλὰ ἂς τὸ γράψω κι ἐγώ, ἐφ΄ ὅσον σὰν Ἕλλην κατ’ ἀρχὰς ἔχω ἄποψη καὶ γιὰ τὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ ὅποτε τὸ «δικαιοῦμαι».
Γιὰ νὰ γίνῃ μία ἐπίσκεψις ἀρχηγοῦ κράτους καὶ δὴ μίας ὑπερδυνάμεως, ἀπαιτεῖται προετοιμασία μηνῶν.
Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Κινέζος πρόεδρος ἦλθε «ἐσπευσμένως» σὲ μίαν ἑβδομάδα εἶναι ἠχηρότατο μήνυμα στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ Ἀτλαντικοῦ κυρίως, ἀλλὰ καὶ στὴν φίλη σύμμαχο Τουρκία.
Στὸν μεταμονοπολικὸ κόσμο ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ κρατῶν ὅπως ἡ Ἑλλὰς (βάσαλ στέητς πλέον καὶ μὲ βούλα) εἶναι μία πολιτικὴ μὲ ὑψηλὰ ῥίσκα.
Καθὼς κορυφώνεται ὁ ἐμπορικὸς πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας δὲν θὰ μποροῦσε ἡ Ἑλλὰς νὰ κάνῃ τέτοια ἀνοίγματα, ἐὰν δὲν εἶχε «ἰσχυρὲς» πλάτες.
Εἶναι φανερὸ λοιπὸν ὅτι ἔχει τὶς πλάτες κυρίως τῆς Γερμανίας, ἀλλὰ καὶ τῆς Γαλλίας.
Συνέχεια