Παγία θέσις τῆς σελίδος μας, ἐδῶ καὶ χρόνια, ἦταν καὶ παραμένει ἡ Ἀνάγκη τοῦ νὰ γνωρίσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμε, σὲ ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερο βάθος, τὴν Ἱστορία μας, πρὸ κειμένου νὰ μὴ μᾶς ἄγουν κατὰ πῶς τὰ ἐκάστοτε συμφέροντα ἐπιτάσσουν. Σὲ αὐτὸ τὸ σκεπτικὸ καὶ μόνον πατῶντας ἐπιχειροῦμε ἀπὸ ἐδῶ μέσα, τὰ τελευταία δέκα χρόνια, νὰ φωτίσουμε ἄγνωστὲς ἱστορικὲς πτυχὲς μὰ καὶ νὰ ἀναλύσουμε τὶς παραμέτρους ποὺ σκιάζουν τὴν ἀλήθεια, καθὼς καὶ τὴν σκοπιμότητά τους. Ἐπανερχόμεθα δὲ συχνά-πυκνά, ἰδίως σὲ συνωμοσίες καὶ σκοτεινὲς ἱστορικὲς πτυχές, ὄχι βέβαια μὲ σκοπὸ νὰ καλλιεργήσουμε τὸ μῖσος, παρὰ μόνον γιὰ νὰ παύσουμε νὰ παπαγαλίζουμε ἐμμονικὲς ἀπόψεις, ποὺ οὐδέποτε θὰ ἐξυπηρετοῦσαν ἐμᾶς ὡς λαό, παρὰ μόνον αὐτοὺς ποὺ χρηματοδοτοῦν πρακτορίσκους, γιὰ νὰ διασπείρουν κάθε εἴδους ἀερο-ἀρλουμπολογία. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ΕΛΑΣ
Γαργαλιάνοι, Σεπτέμβριος τοῦ 1944
22-23 Σεπτεμβρίου 1944.
Μετὰ τὸν Μελιγαλᾶ ἦταν ἡ σειρὰ τῶν Γαργαλιάνων!!!
22-23 Σεπτεμβρίου 1944.
Ὁ ἐλαιὼν τῶν Γαργαλιάνων, ἡ Μαραθούπολις καὶ ἡ νῆσος Πρώτη ὅπως φαίνονται ἀπὸ τὴν πόλη
Παρόντες: Ἄρης Βελουχιώτης, Νῖκος Μπελογιάννης, Πέρδικας (Δημήτρης Γιαννακούρας), Πάπα-Ἀνυπόμονος (Γερμανὸς Δημᾶκος), κ.α..
Συνέχεια
Χασάπηδες τῆς ΟΠΛΑ στὴν Πελοπόννησο τοῦ 1943-44!
Τὸ «ἠθικὸ πλεονέκτημα τῆς Ἀριστερᾶς» καὶ εἰκόνες «Ἀντιστάσεως» τοῦ 1944.
Μία ἀπάντησις στὴν ἐρώτηση: «Ποιούς κυνηγοῦσαν οἱ παραστρατιωτικές ὀργανώσεις (οἱ λεγόμενοι Χίτες) τό 1945-46, στήν λεγομένη «Λευκή Τρομοκρατία»;».
29 Ἰουλίου 1944.
Ἡ ΟΠΛΑ ἐκτελεῖ ἕξι νέους τοῦ χωριοῦ Κοντόσταυλος (Ἀρχαῖες Κλεωνές) Κορινθίας.
Τὴν περίοδο μεταξὺ 10 Ἰουνίου καὶ 20 Αὐγούστου 1944, σχεδὸν καθημερινὰ κάποιο χωριὸ τῆς Ἀργολιδοκορινθίας ὑπέφερε μαζικὴ δολοφονία κατοίκων του ἀπὸ τὴν ΟΠΛΑ, συνήθως μὲ τὴν βοήθεια τοῦ τακτικοῦ ἢ τοῦ ἐφεδρικοῦ ΕΛΑΣ. Στὶς 29 Ἰουλίου, μία ὁμάδα τῆς ΟΠΛΑ ἐμφανίσθηκε στὸν Κοντόσταυλο, ἐνᾦ ἕνας λόχος τοῦ ΕΛΑΣ μαζὺ μὲ μία μεγάλη ὁμάδα τῆς ΟΠΛΑ ἐκινεῖτο ἐναντίον τοῦ Ἀραχναίου (Χέλι) (ἐπόμενον!). Συνέχεια
Θρηνῶντες ἀπὸ χαρὰ ἀπελευθερωθέντες αἰχμάλωτοι τοῦ «ΔΣΕ»
Σπανία φωτογραφία τῆς 23ης Φεβρουαρίου τοῦ 1954 ὅπου ἐμφανίζει τὸν ἐπαναπατρισμὸ τῶν 468 Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Οὐγγαρία, στὸ λιμάνι τῆς Ἠγουμενίτσας (μέσῳ Ἀλβανίας) μετὰ ἀπὸ ἐνέργειες τοῦ «ΟΗΕ» καὶ τοῦ «ΕΕΣ», οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀπαχθῆ βιαίως ἀπὸ τοὺς κομμουνιστὲς κατὰ τὴν περίοδο 1947-1949..
Μὲ ψεύδη καὶ πλάνες στρατολογοῦσε ὁ ΕΛΑΣ
Οἱ ΕΠΟΝῖτες καὶ οἱ ΕΠΟΝίτισσες ἤσαν ἁγνοὶ πατριῶτες.
Φονευθέντων ΕΛΑΣιτῶν προσωπικὰ ἀντικείμενα
Σπάνιο ἔγγραφον, τὸ ὁποῖο εἶναι «Πρωτόκολλον Εἰδῶν Φονευθέντων Ἰδιωτῶν».
Τὸ ἐν λόγῳ ἔγγραφον συνετάχθη τὴν 19ην Νοεμβρίου τοῦ 1948 ἀπὸ τὴν «Ἑλληνικὴ Βασιλικὴ Χωροφυλακή», καὶ ἀφορᾶ στοὺς τρεῖς φονευθέντες συμμορῖτες, οἱ ὁποῖοι ἐπετέθησαν τὴν 1η Νοεμβρίου τοῦ 1948 στὴν ἁμαξοστοιχία ποὺ ἐκτελοῦσε τὸ δρομολόγιο Βόλου-Καλαμπάκας, πρὸ κειμένου νὰ τὴν ληστέψουν, καθὼς μετέφερε χρήματα τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης. Συνέχεια