Πρέπει νὰ ἦταν τέλη Σεπτεμβρίου μὲ ἀρχὲς Ὀκτωβρίου τοῦ 2011.
Ἔτυχε νὰ συνομιλῶ μὲ ἀνώτατο στέλεχος τῆς προηγουμένης Κυβερνήσεως.
Κάποια στιγμή, μὲ αὐθεντικὴ εἰλικρίνεια, μοῦ ἐξῳμολογήθη μὲ πικρία: Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: πολιτικὰ σκουπίδια
Tὰ παιδιὰ τοῦ κὺρ Σπύρου…
Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η προχθεσινή εικόνα στο συνέδριο του Πασόκ, με την υποδοχή που επιφύλαξαν στον Γιώργο Παπανδρέου, όχι κομματόσκυλα μιας κάποιας ηλικίας, που θα ήταν «φυσιολογικό» ας πούμε λόγω οξείας λοβοτομίασης τὀσα χρόνια, αλλά νέοι άνθρωποι 25-30 χρονών!
«Να’τος να’τος ο πρωθυπουργός» φώναζαν οι νεολαίοι στον άνθρωπο που διέλυσε μια ολόκληρη χώρα και τον κοινωνικό ιστό της ,συν το μέλλον τους !!
Προσωπικά δεν απορώ γι’αυτήν την εικόνα.
Ντρέπεσαι (καὶ κρύβεσαι γιὰ αὐτό) ὅταν ἔχῃς λόγους νὰ τὸ κάνῃς!!!
Στρουθοκαμηλισμός λέγεται; Δὲν θὰ τὸ ἔλεγα, διότι τὰ ζωντανὰ αὐτὰ εἶναι ἀθῶα.
Σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀναφέρομαι ἐγὼ μόνον ἀθωότητα δὲν μποροῦμε νὰ εὕρουμε…
Πάντα μὲ προβλημάτιζε λοιπὸν τὸ γιατὶ τόσο ἐπιμελῶς κάποιοι πασχίζουν νὰ κρύψουν τὶς πράξεις τους, γιὰ τὶς ὁποῖες ὅμως ἀκόμη καὶ νομολογίες κατασκευάζουν, πρὸ κειμένου νὰ αὐτο-ἀθωώνονται.
Ἀπὸ τὴν μίαν μεριὰ ἀντιλαμβάνομαι πὼς φταίει κυρίως ἡ ἀδικία ποὺ διαπράττουν, τὴν ὁποίαν σαφῶς καὶ γνωρίζουν, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην καταλαβαίνω πὼς εἶναι κάτι βαθύτερον, γιὰ τὸ ὁποῖον οὔτως ἤ ἄλλως ἔτσι θὰ συμβαίνῃ πάντα.
Ντρέπονται.
Στόχος ἡ πτώχευσις ἢ ἡ κατάργησις τῶν Ἑλλήνων;
Προσέξατε λεπτομέρειες:
Ἐργαζόμεθα μίαν ὁλόκληρο ζωή. Πληρώνουμε φόρους. Γιατί; Γιὰ νὰ ἔχουμε μίαν πολιτεία ποὺ θὰ μᾶς προσφέρῃ στήν δύσκολη στιγμή μίαν νοσηλεία; Ἢ ἀκόμη καὶ τὴν προστασία τῆς ἀστυνομίας στὴν δύσκολη ὥρα; Ἤ μήπως τήν προστασία τῆς Ἐθνικῆς κυριαρχίας σέ κάθε πιθανή ἐχθρική ἐπιθετικότητα; Τί ἄλλο; Γιατί ἀποφασίζουμε νὰ ζοῦμε σὲ ἕναν κοινωνικό ἱστό τέτοιον ποὺ σὲ ἕναν μεγάλο βαθμό μᾶς στερεῖ ὅλο καί περισσότερες ἐλευθερίες;
Τί ἐννοῶ; Ἐὰν ζούσαμε στὴν ζούγκλα, θὰ ἦταν διαφορετική ἡ ζωή μας. Ἄλλες ἐλευθερίες, ἄλλοι κίνδυνοι. Μειώνουμε τοὺς κινδύνους (θεωρητικῶς) ὅταν ἐντασσόμεθα σὲ ἕναν κοινωνικό ἰστό! Μικρὲς ἢ μεγάλες παραχωρήσεις στὶς ἀτομικές μας ἐλευθερίες, ἀνταμείβονται μὲ κάποια ἐπίπεδα ἀσφαλείας.
Τί θὰ γίνῃ μὲ τοὺς ἐξωγήινους;
Ἐμένα πάντως μία χαρά κουκλίτσα γιὰ παιχνίδι μοῦ φαίνεται! Μιλάει κι ὅλας;
Θὰ μᾶς τοὺς φέρετε γιὰ νὰ τοὺς δοῦμε πῶς εἶναι ἢ θὰ μᾶς ζαλίζετε μὲ τὸ «σήμερα ἔρχονται, αὔριο ἔρχονται, σὲ λίγο φθάνουν….»
Πολὺ μᾶς δουλεύετε… Δὲν κάνει… Εἴπαμε, νὰ σᾶς ἀφήσουμε νὰ παίξετε μὲ τὰνεῦρα μας… Ἀλλὰ ἐσεῖς τὸ παρακάνατε… Νούμερα… Ἔ, νούμερα…
Τὴν μία βγαίνει ὁ «μεγάλος» ἐπιστήμων Χόκινς, καὶ διαδίδει πὼς πρέπει νὰμὴν τοὺς μιλᾶμε ὅταν ἔλθουν, γιατὶ θὰ τὴν πατήσουμε ὅπως οἱ Ἰνδιάνοι ἀπὸτοὺς κονκισταδόρους. Ἂϊντε, λέμε κι ἐμεῖς… Δὲν πειράζει… Σάλεψε ὁ νοῦς του ἐπιστήμονος μὲ τὸσην φυσική… Δὲν θὰ τοὺς μιλᾶμε… Θὰ τοὺς κρατᾶμε μοῦτρα! Μὴν χαλάσουμε καὶ τοῦ ἐπιστήμονος τὴν σούπα.. Δὲν κάνει…
Οἱ Ἕλληνες ἐπιτύχαμε πολλά! Τὸ PHOTOSHOP περισσότερα.
Πολλὰ εἴδαμε αὐτὲς τὶς ἡμέρες μὲ τὰ γεγονότα τῶν πιτσιρικάδων ποὺ ἀνεβάπτισαν ἑαυτοὺς σὲ κάτι ποὺ θὰ ἔφερνε σὲ Ζορό, ἀλλὰ δὲν φέρνει, λόγῳ ΚΑΛΑΣΝΙΚΩΦ.
Ἀστεῖα πράγματα γιὰ τὴν ἀστυνομία, γιὰ ἕνα κράτος ποὺ τελικῶς δὲν σέβεται τὸν ἑαυτόν του καὶ γιὰ κάτι πλουσιόπαιδα ποὺ ἔπαψαν νὰ παίζουν τὶς κουμπάρες καὶ ἄρχισαν νὰ τὸ παίζουν δολοφόνοι.
Ναί, ὅσο βαρὺ κι ἐὰν ἀκούγεται, τὸ νὰ πᾶς σὲ ληστεία τραπέζης μὲ ΚΑΛΑΣΝΙΚΩΦ ἀποδεικνύεις πὼς δὲν θὰ διστάσῃς νὰ σκοτώσῃς ἐὰν σοῦ φέρουν ἀντίστασιν. Καὶ καλά, νὰ σοῦ ἀντισταθῇ ἀστυνομικός, λέμε τώρα, πάει καλά…. Ἐάν ἡ ἀντίστασις ἔλθῃ ἀπό πολίτη, ὅπως στήν Πάρο; Θά διστάσῃ τό τσογλανάκι νά πατήσῃ τήν σκανδάλη; Ἤ μήπως πίστευε πώς κρατοῦσε κουδουνίστρες καί πιπίλες;