Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Πῆττας Γεώργιος

Γιατί νά μή τιμήσω τήν Ῥεπούση;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Σάν τόν ...διάβολο καί τόν ...τρίβολο μαζύ; Λέτε νά ἀρχίσω ἀπό ἐδῶ καί πέρα, νά πιστεύω σέ ...διαβόλους;

Σάν τόν …διάβολο καί τόν …τρίβολο μαζύ; Λέτε νά ἀρχίσω ἀπό ἐδῶ καί πέρα, νά πιστεύω σέ …διαβόλους;

Ἡ Σοφία, φίλη ἀπὸ τὰ παλαιά, εἶχε καθηγήτρια τὴν Μαρία Ῥεπούση, τότε, ποὺ ἀκόμη ἐδίδασκε…
Ἡ Σοφία λοιπὸν ἔχει νὰ πῇ τὰ καλλίτερα γιὰ τὸ παρελθὸν τῆς μανδᾶμ. Ἰσχυρίζεται πὼς οὔτε ὁ …Πλεύρης θὰ τοὺς ἐμάθαινε νὰ ἀγαποῦν καὶ νὰ σέβονται τὴν ἱστορία μας, τόσο πολύ. Ἰσχυρίζεται ἀκόμη, καθὼς ἐπίσης κι ὅλοι οἱ παλαιοί της συμμαθητές, πὼς κάποιαν στιγμή, γιὰ ἀγνώστους λόγους (τοὺς ὁποίους θὰ ἀναζητήσουμε παρακάτω) ἡ Ῥεπούση ἔκανε στροφή. Πραγματικὴ κωλοτούμπα. Τόσο μεγάλη κωλοτούμπα ποὺ ἔχει τελικῶς ἀφήσῃ ἀφώνους καὶ τοὺς πρώην μαθητές της καὶ τοὺς συναδέλφους της ἀλλὰ κυρίως ἐμᾶς, ποὺ τὴν παρακολουθοῦμε κατὰ καιρούς. Συνέχεια →

Ἄς ἐπεξεργαζόμεθα καλλίτερα τὶς εἰδήσεις ποὺ ἀναπαράγουμε.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0


Ναί, ἡ καταστροφὴ ἐξαπλώνεται.
Ναί, διαβιοῦμε πλέον σὲ συνθῆκες ΣΟΚ, γιὰ νὰ μὴ μποροῦμε νὰ ἀντιδράσουμε ψύχραιμα, ὡς κοινωνίες. Ὁ τρόμος μᾶς ἔχει κυριεύσει!!!
Ναί, ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες ἡ θέασις τῆς ἐξαθλιώσεως εἶναι κάτι ποὺ ἐπιβεβαιώνει αὐτὸ ποὺ ἤδη αἰσθανόμεθα καὶ πιστεύουμε πὼς ἰσχύει. Ἀφήσετε δὲ ποὺ μᾶς ἀκινητοποιεῖ ἀκόμη περισσότερο…
Συνέχεια →

Ἄς δοῦμε μὲ ἄλλην ματιὰ τὰ γεγονότα

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Ναί, ἡ καταστροφὴ ἐξαπλώνεται.

Ναί, διαβιοῦμε πλέον σὲ συνθῆκες ΣΟΚ, γιὰ νὰ μὴν μποροῦμε νὰ ἀντιδράσουμε. Ὁ τρόμος μᾶς ἔχει κυριεύσῃ!!!

Ναί, ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες ἡ θέασις τῆς ἐξαθλιώσεως εἶναι κάτι ποὺ ἐπιβεβαιώνει αὐτὸ ποὺ ἤδη αἰσθανόμαστε καὶ πιστεύουμε πὼς ἰσχύει. Ἀφῆστε δὲ ποὺ μᾶς ἀκινητοποιεῖ ἀκόμη περισσότερο…

Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτσι. Δὲν εἶναι διόλου ἔτσι! Ἤ ὀρθότερα, δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἔτσι…

Συνέχεια →

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες…

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Εἶμαι κατηγορηματικὰ ἀντίθετος σὲ ὅσους ἐπιλέγουν ἀκριβῶς αὐτὲς τὶς ἡμέρες γιὰ νὰ κάνουν ἀντιθρησκευτικὸ καὶ ἀντιχριστιανικὸ show off γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ποὺ εἶμαι ἐξ ἴσου κατηγορηματικὰ ἀντίθετος στὸν ἄσφαιρο σαρκασμὸ κατὰ ὅποιας θρησκείας τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ θρησκεία αὐτὴ καὶ οἱ πιστοί της, τὴν τιμοῦν μέσα ἀπὸ κάποιο λατρευτικὸ τυπικό.
Τὴν ἴδια στιγμή, θεωρῶ αἰσχρὸ καὶ βαθύτατα ῥατσιστικὸ τὸ «ἔθιμο» τοῦ καψίματος τοῦ Ἰούδα καθὼς στοχοποιεῖ ἐμμέσως πλὴν σαφῶς συγκεκριμένη φυλὴ καὶ χώρα.
(Γιὰ νὰ ἀποκρυπτογραφήσω λίγο τὴν πρώτη παράγραφο νὰ πῶ, πὼς κατὰ τὴ γνώμη μου οἱ «συντεταγμένες- ὀργανωμένες θρησκεῖες» ποὺ δροῦν ὡς «ἐπίσημη θρησκευτικὴ ἐπιλογὴ ἑνὸς Κράτους» συνιστοῦν ἔγκλημα κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητας).
 Συνέχεια →

«Ὁ Ὀμπάμα κι ἐγὼ ἀναλάβαμε οἰκονομίες κουρέλια!»…

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

«Παπανδρέου: Ὁ Ὀμπάμα καὶ ἐγὼ ἀναλάβαμε οἰκονομίες κουρέλια».

Χά! Μοῦ θυμίζει γνωστότατο ἕλληνα συνθέτη ποὺ σὲ συνέντευξή του εἶπε «αὐθόρμητα καὶ φυσικά: «Ἐγώ, ὅπως καὶ ὁ Μότσαρτ, ὁ Μπετόβεν, ὁ Ραχμάνινωφ καὶ ἄλλοι…συνάδελφοι, ἔχουμε…». Ὄχι τὸ ὄνομα δὲν τὸ λέω, ἀλλὰ τὸ γεγονὸς εἶναι 100% πραγματικό. (Συνέντευξις στὸ 3ο πρόγραμμα, πρὶν ἀπὸ καμμιὰ δωδεκαετία).

Συνέχεια →

«Ἡ ἑπομένη, ἀπὸ ἐμᾶς κυβέρνησις, θὰ εἶναι πολὺ τυχερή!»

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Πρέπει νὰ ἦταν τέλη Σεπτεμβρίου μὲ ἀρχὲς Ὀκτωβρίου τοῦ 2011. 
Ἔτυχε νὰ συνομιλῶ μὲ ἀνώτατο στέλεχος τῆς προηγουμένης Κυβερνήσεως. 
Κάποια στιγμή, μὲ αὐθεντικὴ εἰλικρίνεια, μοῦ ἐξῳμολογήθη μὲ πικρία: Συνέχεια →