Εἶναι τὸ δυσκολότερο καὶ τὸ ἐντιμότερο ἀπὸ ὅσα ἔχουμε νὰ μάθουμε.
Εἶναι μία διαρκὴς πορεία, ποὺ ὀφείλουμε, πάσῃ θυσία, νὰ διανύσουμε.
Εἶναι μία ἀνάγκη, ποὺ θέλουμε δὲν θέλουμε, θὰ τὴν βιώσουμε…
Μὲ μίαν διαφορά…
Γιὰ νὰ γίνουμε Ἕλληνες πρέπει πρῶτα ἀπὸ ὅλα νὰ ξεχάσουμε ὅλες αὐτὲς τὶς συμπεριφορὲς τοῦ παρελθόντος, ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους σὲ καταστάσεις τελειωμένες. Οὐσιαστικῶς, ἐὰν δὲν ἀλλάξουμε τὴν ὀπτική μας, τὴν ἀντιληπτικότητά μας καὶ τὸν τρόπο ποὺ προσλαμβάνουμε πληροφορίες, δυστυχῶς, πάλι μέσα στοὺς χαμένους θὰ ἤμεθα. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀπελευθέρωσις
Τὸ αἷμα δὲν ἔχει χρῶμα πράσινο ἤ κίτρινο ἤ μαῦρο… Εἶναι πάντα κόκκινο!!!
Ἐπιλέγω αὐτὴν τὴν φωτογραφία διότι βλέπουμε τὴν λέξιν «ΕΚΔΙΚΗΣΙΣ» νὰ μᾶς προειδοποιῇ.
Ἡ Ἐκδίκησις ὅμως εἶναι ἀναγκαία μόνον γιὰ αὐτοὺς ποὺ αἰσθάνονται μισοί, μικροί, ἀνόητοι. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, αὐτοὶ ποὺ πράγματι θέλουν νὰ φτιάξουν Ἑλλάδα, δὲν χρειάζονται τέτοιες λέξεις. Μόνον γιὰ τὴν ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΙΝ των φροντίζουν.
Κι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε περιθώρια γιὰ νὰ χάνουμε κι ἄλλους Ἕλληνες…
Οὔτε ἔχουμε περιθώριο νὰ ἀδιαφοροῦμε…
Οὕτε μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ τασσόμεθα μὲ τὴν μία ἤ τὴν ἄλλην πλευρά…
Ἡ δική μας δουλειὰ εἶναι νὰ μείνουμε ἔξω ἀπὸ κάθε μορφῆς προπαγάνδα, ἀπὸ κάθε μορφῆς φανατισμό, ἀπὸ κάθε μορφῆς ἀκρότητες…
Ἄλλως τέ, ὅπως πολὺ σωστὰ λέει ὁ πατέρας Φουντούλης, ναί, οἱ ἰδέες, ἐὰν θέλῃς νὰ παραμένουν ἰδέες, πρέπει νὰ ὁδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους στὸ νὰ λύνουν τὶς διαφορές τους μὲ διάλογο. Συνέχεια
Ὀκτὼ τύποι ἀνθρώπων ποὺ πρέπει νὰ ἀπομακρύνετε ἀπὸ δίπλα σας
8 τύποι ανθρώπων που πρέπει να απομακρύνετε από δίπλα σας
Είμαστε ότι τρώμε, αλλά σίγουρα και ότι είναι οι άνθρωποι με τους οποίους συνδεόμαστε. Αυτοί που βρίσκονται δίπλα μας μπορούν να κάνουν τη διαφορά – είτε με καλό είτε με κακό τρόπο. Πραγματικά είναι δύσκολο να βρούμε αξιόλογους ανθρώπους για να προσθέσουμε στον εσωτερικό κύκλο μας. Ανθρώπους που θα μας στηρίξουν, βοηθήσουν, ενθαρρύνουν, παρακινήσουν και εμπνεύσουν. Είναι πολύ πιο εύκολο να εντοπίσουμε αυτούς που είναι ήδη στο στενό κύκλο μας και μας κρατάνε πίσω. Συνέχεια
Καληνύκτα Πολεμιστή; Καλημέρα σκλᾶβε;
Όταν από έναν αποχαυνωμένο και καταπιεσμένο λαό τιμάται ένας αυτόχειρας, αντί να γεννιέται ένας επαναστάτης, ξέρεις πως ο Καιρός των Πολεμιστών έχει παρέλθει… ξημέρωσε ο Καιρός των σκλάβων.
Άλλο να αυτοκτονεί κάποιος επειδή ατιμάστηκε και άλλο επειδή δεν αντέχει τον κόσμο γύρω του.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε πράξη Τιμής… στη δεύτερη πράξη Δειλίας. Συνέχεια
«Προσκυνῶ» κι ὁρκίζομαι…
Κάποτε, ὅταν ἡ Πατρίς μας ἦταν ἀκόμη κάτω ἀπὸ τὸ ὀθωμανικὸ φέσι, οἱ λιγοστοὶ ἄνθρωποι ποὺ ἠθέλησαν νὰ σηκώσουν στὶς πλάτες τους τὴν ἐλευθερία ἑνὸς ὁλοκλήρου γένους, ᾡρκίζοντο…
Ἕναν ὅρκο ἔδιδαν, ποὺ ἐὰν κάποιος τὸν κατεπατοῦσε, ὅπως ὁ Γαλάτης, τότε μόνον ὁ θάνατος ἔκλεινε τὴν βλάβη.
Σήμερα τὰ δεδομένα εἶναι διαφορετικά.
Ἡ σκλαβιὰ εἶναι χρυσωμένη.
Κάποιοι οὔτε ποὺ ἀντιλαμβάνονται πὼς ἔχουμε σκλαβιά…
Κι ὅμως… Ἔχουμε…
Μὰ δὲν βαριέσθε… Πάντα ἔτσι ἦταν κι ἔτσι θὰ εἶναι γιὰ κάποιους…
Συνέχεια
Οἱ Ἕλληνες δὲν μοιάζουν νὰ ἀνήκουν στὴν Δυτικὸ πολιτισμό… ἤ στὸν Ἀνατολικό! Εἶναι ὁ πολιτισμός!
Φράσις τοῦ φίλου Κύρου, ἀπὸ τὸν «τοῖχο» του.
Ναί, πράγματι…
Ὄχι φυσικὰ αὐτοὶ ποὺ ἐμεῖς ἀντιλαμβανόμεθα γιὰ Ἕλληνες… Σιγά… Κάφροι εἴμαστε…
Ὅταν λέμε Ἕλληνες ἐννοοῦμε τοὺς πραγματικοὺς Ἕλληνες…
Αὐτοὺς ποὺ σὲ ὅλον τὸν πλανήτη διεσκορπίσθησαν γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ διατηρήσουν τὶς ἰσοῤῥοπίες καὶ νὰ προάγουν τὴν σκέψι, τὶς ἀνθρώπινες ἀξίες καὶ τὴν ἀλήθεια…
Συνέχεια