Στην αρχαιότητα η ελληνική γραφή ήταν κεφαλαιογράμματη ΚΑΙΜΑΛΙΣΤΑΧΩΡΙΣΚΕΝΑ μεταξύ των λέξεων. Πρώτος ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος πρότεινε την πεζή γραφή στην οποία εισήγαγε κάποια σύμβολα, τη δασεία, την ψιλή, την περισπωμένη, την οξεία και τη βαρεία, προκειμένου να μπορούν να αναγνωσθούν
με πιστότητα έμμετρα κείμενα όπως τα έπη τού Ομήρου, αφού ο μουσικός τονισμός των λέξεων είχε αντικατασταθεί από το δυναμικό που χρησιμοποιούμε ακόμη και σήμερα. Για περίπου δύο αιώνες, η νέα γραφή δεν εντοπίζεται σε Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀφελληνισμὸς παιδείας
Ἀγγλικά πῶς λέγεται τό COMPUTER;
Τό ξέρουμε ἄρα γέ; Ἤ ὄχι;
Ἑλληνικὰ πάντως δὲν τὸ ξέρουμε!
Καὶ δυστυχῶς, ἄν καὶ ἡ γλῶσσα μας εἶναι μητέρα γλωσσῶν, ἐπιμένουμε νὰ χρησιμοποιοῦμε κακῶς διετυπωμένα ἀντιδάνεια.
Αὐτό ξέρετε τί καταδεικνύει;
Συνέχεια
Κι ὅμως, ὁ ὑπουργὸς παιδείας εὑρίσκεται ἀκόμη στὴν θέσι του!
Κι όμως, ο υπουργός παιδείας βρίσκεται ακόμα στη θέση του.
Τουλάχιστον ανεξήγητη για να μην πω προκλητική είναι η απόφαση των αρμοδίων υπηρεσιών του υπουργείου εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων αναφορικά με την υπόθεση των 22 παιδιών του Εχίνου τα οποία παρόλο που δε φοίτησαν στο υποχρεωτικό από το 2008 νηπιαγωγείο φοιτούν εδώ και λίγες μέρες κανονικά στο δημοτικό σχολείο ενώ κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά από την ίδια τη νομοθεσία. Για όσους δε γνωρίζουν το θέμα θυμίζω πως τα 22 Συνέχεια
Ποιός ξεπουλᾶ τήν Ἑλληνική γλῶσσα;
Ἐμεῖς ἤ οἱ ἄλλοι;
Μποροῦμε νὰ καταλογίσουμε στοὺς «διδασκάλους» πάρα πολλά. Ἄλλα τόσα στοὺς πανεπιστημιακούς… Ἀκόμη περισσότερα στοὺς «γλωσσολόγους».
Αὐτὸ ὅμως ποὺ δὲν θέλουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε εἶναι ἡ ἔμφυτος ξενολαγνεία καὶ ξενολατρεία μας. Εἴμαστε πρῶτοι καὶ κύριοι ὑπεύθυνοι ἐμεῖς γιὰ κάθε τὶ ποὺ μᾶς συμβαίνει! Πρῶτοι καὶ κύριοι ἐμεῖς!
Βιβλίο γλώσσης Ε’ Δημοτικοῦ: «Οἱ Ἰταλοὶ μᾶς κήρυξαν τὸν πόλεμο κι ἐμεῖς πήγαμε στὸ ὑπόγειο»!
Aιδώς γελοίοι, κατάπτυστοι, αχρείοι, ουτιδανοί !!
Ζουν ακόμα όσοι μαρτύρησαν στα βουνά της Πίνδου από τις ψείρες, την πείνα και τα κρυοπαγήματα! ΖΟΥΝ αλητήριοι!!!
ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ…ΥΠΟΓΕΙΟ…
Λίγες σκέψεις περὶ γλώσσης καὶ πολυτονικοῦ.
Οἱ διαπιστώσεις περὶ τῆς ἀφορήτου λεξιπενίας, τῆς τραγικῆς ἀνορθογραφικότητος καὶ τῆς ἀνικανότητος γραφῆς εἶναι κάτι ποὺ δυστυχῶς ὅλοι μας ἔχουμε κάνει.
Δὲν εἶναι λοιπὸν πλέον νὰ ἐφησυχάζουμε διόλου. Τὸ ζήτημα μᾶς ἀφορᾶ ὅλους καὶ σαφῶς ὀφείλουμε νὰ ἀντιδράσουμε.
Τὸ παρήγορον εἶναι πὼς ὅλο καὶ περισσότεροι νέοι μας ἀναζητοῦν τρόπους εἶτε νὰ διδαχθοῦν τὸ πολυτονικό, ἤ ἁπλῶς Συνέχεια