Ἡ κλοπή εἶναι ἔγκλημα καί ὁ ἐγκληματίας διώκεται;

Σέ ποιάν χώρα;
Διότι ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδεὶς πραγματικὸς ἐγκληματίας ἐδιώχθη ἔως σήμερα.
Καὶ μὴ κυττᾶτε κάτι φουκαρᾶδες ἤ βλάκες…
Αὐτοὶ δὲν πιάνονται.
Οἱ πραγματικοὶ ἐγκληματίες εἶναι ἔξω, γελοῦν, διασκεδάζουν καὶ τρίβουν τὶς κοιλιές τους…
Συνέχεια

Guardian: Οἱ Ἕλληνες μᾶς ἔδωσαν τοὺς Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες κι ἐμεῖς πρέπει νὰ τοὺς ἐπιτρέψουμε τὰ Μάρμαρα!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μόνο που κάνετε ένα μεγάλο λάθος κύριοι της Guardian.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ,είναι γλυπτά..είναι τέχνη…
Το μάρμαρο,είναι ένα κομμάτι ακατέργαστου υλικού.

Αυτά είναι έργα τέχνης απαράμιλλης και ανυπολόγιστης αξίας.
 Είναι ζωντανά χιλιάδες χρόνια τώρα και περικλείουν τόσο φως και τόσο πολιτισμό…πολιτισμό που τον έχετε τόσο ανάγκη και το ξέρετε!!
 Τι μπορείτε να μας πείτε όλοι εσείς,που μας διασύρετε δύο χρόνια τώρα;;
Τι να πείτε για την Ελλάδα;

Πόσα λεφτά σας χρωστάμε;;

Συνέχεια

Ἐνέργεια καὶ ἀναπτυξιακοὶ τομεῖς.

Σημείωσις (μεταγενεστέρα ἀλλὰ …ἐπὶ τῆς οὐσίας) γιὰ τὰ κάτωθι
Ὁ κος Μάρτης, ποὺ γράφει, ἦταν ἐπίσης ὑπουργὸς αὐτῶν τῶν κυβερνήσεων ἄρα καὶ μετέχων τοῦ ἐν λόγῳ συστήματος, καθὼς φυσικὰ καί, ἐν μέρει (δὲν θὰ πῶ συνολικῶς), συνεργός, τοὐλάχιστον σὲ ὅσα συνέβησαν ἐπὶ δικῆς του περιόδου εὐθύνης, ἐφ΄ ὅσον καὶ τότε, ὅπως καὶ τώρα φυσικά, ἡ διαπλοκὴ ὑφίστατο. Συνεπῶς ὁ κος Μάρτης ἦταν καὶ γνώστης, ἐκ τῶν ἔσω, ὅλων αὐτῶν ποὺ τώρα καταγγέλλει δημοσίως καί, ἐπὶ τέλους, διαπιστώνουμε ἐμεῖς οἱ χαχόλοι πλέον ἀπὸ κοινοῦ. Γιατί δέν ἐμίλησε τότε περί διαπλοκῆς;; Γιατί δέν παρῃτήθη τότε λόγῳ διαπλοκῆς; Γιατί δέν τά ἔγραφε ἀπό τότε τά περί διαπλοκῆς;Ὑπῆρχαν βέβαια καὶ ἐπὶ ἐποχῆς του οἱ «γνωστοὶ-ἄγνωστοι νταβατζῆδες» (κατὰ καραμανλῆ νεωτέρου) στὰ «ἐντός, ἐκτὸς κι ἐπὶ τὰ αὐτά». Ἦσαν δῆλα δὴ αὐτοὶ ποὺ «ἔλυαν κι ἔδεναν» διαρκῶς στὰ τῶν ἀποφάσεων γιὰ ἐπενδύσεις, γιὰ ἐνέργεια καὶ γιὰ ἀνάπτυξιν. Σωστά. Καὶ ἦσαν, εἶναι καί, (κατὰ πῶς φαίνεται), θὰ εἶναι (γιὰ ἀρκετὸν καιρὸ ἀκόμη) καὶ οἱ μόνοι ποὺ ἤλεγχαν, ἐλέγχουν καὶ θὰ ἐλέγχουν «θέσεις-κλειδιὰ» τέτοιες, ποὺ νὰ καθορίζουν τὸ ἐὰν ἡ χώρα θὰ ἀναπτυχθῇ ἢ θὰ μείνῃ ὑπό-ἀνάπτυκτος καὶ θὰ τὴν λεηλατοῦν, ἐφ΄ ὅσον  θὰ τοὺς συμφέρη ἢ ὄχι. Ἀληθῆ ὅλα τοῦτα… Ἰσχύει ὅμως καὶ τὸ δικαίωμα, καθὼς καὶ ἡ ὑποχρέωσις, τῆς ἀνοχῆς ἢ τῆς μή.
Τὸ ἐὰν (ἤ ὄχι) ἐπὶ ἐποχῆς του ἡ διαπλοκὴ δροῦσε στὸ παρασκήνιον καὶ σήμερα (ἐπισήμως) διαφεντεύει τὴν χώρα, εἶναι μία συνθήκη ποὺ δὲν ἀλλάζει.
Συνέχεια