Ὡραία ποὺ εἶναι νὰ «βγαίνῃ» ἡ χώρα στὶς ἀγορές…
Κι ἐφ΄ ὅσον βγαίνουμε στὶς ἀγορές, θὰ μποροῦμε ἐπὶ τέλους νὰ δανειζόμεθα.
Θὰ μποροῦμε, ἐπὶ τέλους, νὰ μᾶς ἐμπιστεύονται οἱ τοκογλῦφοι.
Θὰ μποροῦν ἐπὶ τέλους νὰ μᾶς κουνοῦν τὸ δάκτυλο ὅλοι οἱ μενουμεβρωπάκηδες, οἱ ἐγχώριοι νταβατζῆδες μά, κυρίως, τὰ κάθε εἴδους σαπρόφυτα, ποὺ εἰς ὑγείαν τῶν κορόιδων, ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες, προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν πὼς ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ χρέος, δὲν ὑπάρχει χώρα…
Κοινῶς; Ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ χρεωμένη χώρα τί λόγο ὑπάρξεως ἔχει ἡ ἐγχώρια καμόρα; Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: πλαστογραφία χρέους
Δὲν ἔχουμε ἐνόχους ἐμεῖς…
Οὔτε ἐγκληματίες…
Οὔτε δολιοφθορεῖς…
Μόνον κάτι γιαγιάδες ποὺ πωλοῦν …παρανόμως μαϊντανὸ σὲ λαϊκές, κάτι, ἐπίσης, «παρανόμους» καστανάδες καὶ κουλουράδες, κάτι τύπους ποὺ δὲν ἔχουν νὰ ταΐσουν τὰ παιδιά τους μὲ ἀνασφάλιστα ὀχήματα καὶ κάτι ἄλλους ποὺ κυκλοφοροῦσαν μὲ …σκόρδα (γιὰ τὸ …μάτι) καὶ πρέπει νὰ τοὺς ἐξαφανίσουμε!!!
Βουντοῦ …οἰκονομικά!!!
Πῶς γίνεται τά βουντοῦ ἐκονόμικς τοῦ κυρίου Σόιμπλε νά ἀπαιτοῦν ἀπό τήν Ἑλλάδα, ποὺ «ζεῖ ἐπάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις της», πρωτογενῆ πλεονάσματα 3,5% τοῦ ΑΕΠ, μὲ ταὐτόχρονο, ὑποτιθεμένη, ἀνάπτυξη (παραμύθια στὸν ἄῤῥωστο μέχρι νὰ τοῦ βγῇ ἡ ψυχή), μέχρι τοὐλάχιστον τὸ 2023, ὅταν ἡ ἀναπτυγμένη Γερμανία οὐδέποτε τὴν τελευταία δεκαετία κατόρθωσε νὰ ξεπεράσῃ τό 0,8% τοῦ ΑΕΠ πλεόνασμα προϋπολογισμοῦ καί αὐτό μόλις τό 2016, ὅταν τά περισσότερα χρόνια μακράν, ἦταν ἐλλειμματική;
Θερμότατον θέρος πρὸ τῶν πυλῶν
Μπαίνουμε λοιπὸν στὴν κρισιμοτέρα φάσι!!!
«Ἡ Ἀθήνα διεμήνυσε ὅτι δὲν πρόκειται νὰ ἀποδεχθῇ ὁποιανδήποτε πρόταση ποὺ δὲν θὰ δίδῃ ὁριστικὴ λύση καὶ δὲν θὰ ἐγγυᾶται τὴν ἔξοδο τῆς Ἑλλάδος, μὲ βιωσίμους ὅρους, στὶς ἀγορές.». Συνέχεια
Ὑπολογίζοντας σὲ …ἀνύπαρκτες λύσεις!!!
Ἐδιάβασα πρὸ ὁλίγου ὅτι «Στὸν Ντέισελμπλοῦμ ὑπολογίζει ὁ Μοσκοβισὶ γιὰ λύσι στὸ Eurogroup» καὶ ἀνερωτήθην, γιὰ πολλοστὴ φορά, ἐὰν ὁ κ. Μοσκοβισὶ εἶναι χαζοχαρούμενος ἢ παριστάνει τὸν χαζοχαρούμενο (ἔτσι σὲ ἀγαποῦν ὅλοι, τσουλᾶ ὁ καιρὸς πιὸ ἥρεμα) καὶ μετὰ ἐρώτησα τὴν Βροχή, τὸ μόνον ζῷο τοῦ ὁποίου τὴν κρίσι ἐμπιστεύομαι….
Δημοσίου χρέους μητσοτακικὴ συνεισφορὰ
Καὶ γιὰ νὰ μὴ ξεχνᾶμε τὴν συνεισφορὰ τοῦ Μητσοτάκη σὲ δημόσιο χρέος στὸν τόπο.
Ἐπὶ τῆς μικρῆς σὲ διάρκεια διακυβερνήσεώς του (90-93), τὸ χρέος πῆρε τέτοια κάθετα αὐξητικὴ ῥοπή, ὅσο ἐπὶ οὐδενὸς ἄλλου.
Σχεδὸν ἐδιπλασίασε τὸν δανεισμὸ τοῦ «σιδερένιου». Συνέχεια