Μετὰ τὸ κέντρο καὶ συνεχίζοντας νὰ ὑπηρετῶ τὴν στρατιωτική μου θητεία γιὰ 13 μῆνες στὸ Καρλόβασι τῆς Σάμου ἔρχεται σὲ ἐμένα καὶ ἄλλους 15 μετάθεσις σὲ τάγμα μὲ ἕδρα τὴν Καστοριά, ὅπου καὶ δύο ἡμέρες μετὰ φθάνουμε ἐκεῖ τὴν νύκτα. Τὸ πρωὶ βγαίνουμε στὴν ἀναφορά, παρουσιαζόμεθα καὶ μετὰ αὐτῆς μας ἐνημερώνουν ὅτι τὴν ἄλλη ἡμέρα τὸ πρωὶ θὰ μᾶς μεταφέρουν σὲ κάποιο συγκεκριμένο σημεῖο τῶν ἑλληνο-ἀλβανικῶν συνόρων στὸν νομὸ Φλωρίνης, ὥστε νὰ στήσουμε ὑπαίθριο φυλάκιο.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: προπαγάνδα ἀνθελληνισμοῦ
Θέλει ὁ (διεθνὴς) σιωνισμὸς νὰ κρυφθῇ καὶ ἡ …χαρὰ δὲν τὸν ἀφήνει!!!
Λογιῶν λογιῶν (μόνον) «φροῦτα» ὡς …«σωτῆρες» μας!!!
Ἡ κριτικὴ ποὺ γίνεται ἀπὸ δεξιὰ στὸν Χατζηδάκη εἶναι ἐν πολλοῖς σωστή.
Ἡ πρόθεσί του δὲ νὰ προχωρήσῃ στὴν κατάργηση τοῦ Λιγνίτου εἶναι ἐθνικὰ ἐπικίνδυνος.
Συνέχεια
Χαρήκαμε ποὺ ἀπαλλαγήκαμε ἀπὸ ὄσους σιχαθήκαμε…
«Φασίστας» μὲ τὸ στανιό… Ἕνας ἀκόμη λόγος ποὺ τοὺς σιχαθήκαμε!!!
Ἂν δὲν ἤσουν μαζύ τους, ἤσουν ἐναντίον τους… Δηλαδὴ κατ’ αὐτοὺς ἤσουν ….«φασίστας»!
Ὅταν ἀντέδρασες γιὰ τὸ ΟΧΙ ποὺ ἔγινε ναί, ἤσουν «φασίστας»!!!
Ὅταν ἐφώναζες γιὰ τὴν Μακεδονία, ἐκτὸς ἀπὸ ἑτερόκλητος ὄχλος, ἤσουν φυσικὰ καὶ «φασίστας»!
Ὅταν ἐφώναζες γιὰ τὰ σύνορα, ποὺ τὰ ἐνεθυμήθη ξαφνικὰ ὁ Τσίπρας, τώρα μὲ τὶς προκλήσεις Ἐρντογᾶν, λέγοντας πὼς ἡ θάλασσα ἔχει σύνορα, ἤσουν (ἐννοεῖται) «φασίστας»!
Συνέχεια
Θὰ γελάσουμε (ἢ θὰ κλάψουμε!!!) πολὺ μὲ τὶς ἐκλογὲς (ε)
Γενικῶς τὰ γκρουπούσκουλα, τὰ πρακτόρια, τὰ ἔμμισθα παλαμοκρουστόπαιδα, τὰ κομματόσκυλα, οἱ παν-ἠλίθιοι ἀλλὰ καὶ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως μᾶς ὠθοῦν σὲ μονόδρομο. Ὅλοι οἱ (νέο- καὶ παλαιὸ-) «ἐθνοσωτῆρες» αὐξάνονται καὶ δηλώνουν σαφῶς τὶς προθέσεις τους, ποὺ ἐπὶ τῆς οὐσίας εἶναι μία: ἡ πλήρης αὐτοδυναμία γιὰ τὴν …ΝουΔουλάρα, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως μᾶς ἐπιβάλλεται.
Συμφωνοῦντες καὶ διαφωνοῦντες (μὲ ἢ χωρὶς εἰσαγωγικά), ἐκεῖ μᾶς ὠθοῦν. Κι ἂς ὑφίστανται ὅσες ἄλλες οὐρὲς ἀπὸ πίσω, ἐπισήμως. Ἀρκεῖ μόνον τὸ κούλιιιι νὰ μπορέσῃ νὰ μᾶς κυβερνήσῃ, λέει, κατὰ πῶς ἔχει σχεδιασθῆ.
(Τὸ ἐὰν θὰ προλάβῃ φυσικὰ τὸ ἀγνοῶ…!!!) Συνέχεια
Ὤρα νὰ ὑπάρξῃ ὁ «Ἐθνικὸς Ὄρκος» μας…
Ἂς ἀποφασίσουμε, τελικῶς, τί θὰ γράφη, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον θὰ ὑπάρχη, ὁ δικός μας «Ἐθνικὸς Ὅρκος».
Κάποτε πρέπει νὰ ἀρχίσουν οἱ πολιτικοὶ νὰ ἀφουγκράζονται τοὺς Ἕλληνες μὰ κυρίως νὰ τοὺς σέβονται καὶ παράλληλα οἱ Ἕλληνες νὰ μποῦν στὴν διαδικασία νὰ ἀντιληφθοῦν μέσα τοὺς τί ἐπιδιώκουν, τί θέλουν, τί ἐπιθυμοῦν ἀπὸ ἐτούτην τὴν ῥημάδα χώρα ποὺ γεννήθηκαν καὶ ζοῦν.
Τήν θέλουν τήν χώρα νά λειτουργῇ στόν αὐτόματο βολεύοντας ἡμετέρους ἢ ξεριζώνοντάς τους;
Οἱ πολιτικές τους ἡγεσίες νὰ εἶναι μαθηματικά βέβαιο ὅτι θὰ εἶναι ὑποτακτικές;
Τήν θέλουν μέσα σέ μία Ἡνωμένη Εὐρώπη, ποὺ μόνον ἡνωμένη δὲν εἶναι ἤ τήν θέλουν ἔξω;
Τήν θέλουν ἔξω ἀπό τό εὐρῶ, ἤ μήπως τήν θέλουν μέσα στό εὐρῶ;
Συνέχεια