Δὲν μπορῶ νὰ πῶ λόγια γιὰ τὴν γλῶσσα μου!
Οὔτε μπορῶ νὰ ἐξηγήσω μὲ κάποιον τρόπο αὐτὰ ποὺ αἰσθάνομαι ὅταν ταξειδεύω στὰ μονοπάτια της…
Θυμᾶμαι μόνον τὶς γενοκτονίες κάθε φορὰ ποὺ βάλλεται ἀπὸ κάποιον,  ἰδίως ἐγχώριον δοσίλογον!
Συνέχεια →