Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Θαυμάζοντας (ἐπὶ τέλους!!!) τὴν ὀμορφιά!!!
Μελετώντας τὸν Ὅμηρο θὰ διαπιστώσουμε πὼς οὐδὲ μία περιγραφὴ δίδεται γιὰ τὸ πῶς ἀκριβῶς ἦταν αὐτὴ ἡ πανέμορφη Ὡραία Ἑλένη ἐξωτερικῶς. Οὔτε κἂν μποροῦμε νὰ ὑποψιασθοῦμε τὴν εἰκόνα της, ἐφ΄ὅσον τὸ Ὡραῖον εἶναι πάντα διαχρονικόν, ἀναλλοίωτον καί, συνήθως, ὑποκειμενικόν.
Βιβλιο-μελετῶντας …ἀπηγορευμένα βιβλία! (3)
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα, ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!! Ἀπὸ καιρὸ σκεπτόμουν πὼς πρέπει νὰ «κλείσω» ἐπὶ τέλους τὸν κύκλο τῶν «ἀπηγορευμένων βιβλίων» τοῦ μακαρίτου Νίκου Βεργίδου, ἀλλὰ μία τὸ ἕνα, μία τὸ ἄλλο… …ἀντιλαμβάνεσθε. Σήμερα ὅμως τὸ ἀπεφάσισα κι ἐπανῆλθα. Σημερα λοιπὸν θὰ μιλήσουμε … Συνέχεια
Κυττᾶμε μόνον ἐμπρός…
Μόνον ἐμπρός. Πίσω κυττᾶμε μόνον γιὰ νὰ μαθαίνουμε…
Βιβλιοσχολιάζοντας τὸ «ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ»
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα, ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!! Τὸ βιβλιδάριον τοῦτον, μὲ τὸν …περίεργο τίτλο «ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ», ἀλλὰ καὶ μὲ «ἐπεξηγηματικὸ ὑπό-τίτλο»: Η ΕΠΙΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ», ἔφθασε προσφάτως στὰ χέρια μου καί, ὡς συνήθως, ἔσπευσα νὰ τὸ «ἐξερευνήσω», ὅσο μοῦ ἐπέτρεπαν … Συνέχεια
Βιώνοντας (συνειδητῶς) τὴν …ἀλλαγή!!!
Καθημερινῶς, μὲ ὅ,τι κι ἐὰν καταπιανόμεθα, διαπιστώνουμε μικρὲς ἢ μεγάλες ἀλλαγές. Ἀλλαγὲς ποὺ μᾶς ξεβολεύουν καὶ μᾶς ὑποχρεώνουν, ἄλλοτε περισσότερο κι ἄλλοτε λιγότερο, νὰ προσαρμοζόμεθα σὲ νέα δεδομένα. Τελικῶς, γιὰ ἐμᾶς, κάθε φορὰ εἶναι τόσο δυσκολότερο, ὅσο περισσότερο ἀντιστεκόμεθα σὲ αὐτὴν τὴν ἀλλαγή.
Καλημερισθήκαμε σήμερα;
Ὄχι φαντάζομαι. Καί πῶς νά τό κάνουμε; Ξυπνήσαμε, ντυθήκαμε βιαστικὰ καὶ ξεκινήσαμε τὸ ..τρέξιμο.