Τρία ἑκατομμύρια Ἕλληνες ψηφοφόροι, ἐξηρτημένοι ἐμμέσως ἡ ἀμέσως ἀπὸ τὸν κρατικὸ κουρβανᾶ, ἔχουν ἀποφασίση νὰ μὲ γ@μοῦν τώρα καὶ στὸ διηνεκὲς μὲ τὶς εὐλογίες τῆς ἑκάστοτε κυβερνήσεως.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Γιατὶ ψηφίζω
Χαραρώνουμε γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὴν ἀνάπηρο ἐλευθερία μας
Αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἄρχισε ὁ προεκλογικὸς πόλεμος, ὁ κλασσικὰ διμέτωπος μὲ λίγα ἀουτσάϊντερ.
Θὰ σᾶς τάξουν λαγούς, θὰ ἐγκαινιάσουν τὸ γιοφύρι τῆς Ἄρτης, θὰ παρουσιάσουν πεπραγμένα ἄλλων γιὰ δικά τους, κόβοντας κορδέλλες καὶ ῥάβοντας ἐπιδόματα, μισθούς, συντάξεις
Ἰσχύει γιὰ ὅλους, οὐδὲ μίας καὶ οὐδὲ ἑνὸς ἑξαιρουμένου. Συνέχεια
Ὑπάρχουν ὑποψήφιοι δήμαρχοι κατά τοῦ ἐποικισμοῦ;
Θεωρῶ τὶς ἐπερχόμενες δημοτικὲς ὡς τὶς πλέον κρισιμότερες στὴν ἱστορία τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους.
Στὴν ἑπομένη πενταετία τῶν δημάρχων θὰ ἐπιχειρηθῆ γενικευμένος ἐποικισμὸς τῶν πόλεων καὶ τῶν χωριῶν ἀπὸ λαθρομετανάστες. 
Συνέχεια
Ὥρα νὰ ξανά-ψηφίσουμε
Επί της ΟΥΣΙΑΣ τώρα λοβοτομημένοι…
Ψηφοφόροι τῶν …δημίων μας!!!
Προσφάτως μάθαμε πὼς τὰ πιντιὰ τοῦ ΚΚΕ, μαζὺ μὲ τὰ ἄλλα τοῦ τΣΥΡΙΖΑ, ἠρνήθησαν νὰ παρευρεθοῦν καί, τελικῶς, νὰ ψηφίσουν ὑπὲρ τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς γενοκτονίας τῶν Ποντίων. Κατὰ τὰ γνωστὰ ὅμως σὲ ζητήματα Ἐθνικῆς Στρατηγικῆς ὄφειλαν καὶ ὀφείλουν ἅπαντα τὰ κόμματα νὰ ὑπηρετοῦν τὴν αὐτὴν γραμμή.
Ἐχέσθησαν ὅμως τὰ ἐν λόγῳ σούργελα.
Παρ΄ ὅλα αὐτά, ὡς γνωστόν, οἱ ψηφοφόροι τους καὶ ὑπάρχουν καὶ τοὺς χειροκροτοῦν!!!
(Οὐδὲ μίαν σημασία ἔχει τὸ ἐὰν εἶναι βολεμένοι χειροκροτητὲς ἢ τὸ ἐὰν εἶναι σκέτο ἀνεγκέφαλοι. Οὔτε τὸ ἐὰν μειώνονται. Καὶ μόνον ποὺ ὑπάρχουν ἀναδεικνύει τὰ καλὰ τῆς δημοκρατίας.) Συνέχεια
Θά ψηφίσουμε τί;
Δὲν ἔχω, ἐδῶ καὶ πάρα πολὺν καιρό, πρόβλημα μὲ τὶς πολιτικο-κομματικὲς ἀπόψεις τῶν συμπατριωτῶν μου. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, ἐκτὸς ἀπὸ ἀπόψεις, ποὺ συνήθως στερῶνται γνώσεων κι ἐπιχειρημάτων, ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν ἀτομικό τους δικαίωμα. Ἔχω ὅμως πρόβλημα μὲ τοὺς φανατισμούς, τὶς παρά-πληροφορίες καὶ τὶς ἀκρότητες. Ἔχω πρόβλημα μὲ κάθε ἕναν καὶ κάθε μία ποὺ ὑπὸ τὴν σκέπη μίας «ἰδεολογίας» μᾶς ζαλίζουν τὰ …μέζεα νυχθημερόν, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι πὼς ἀπὸ ἀρχῆς ἔως τέλους ὅλα αὐτὰ ποὺ διακινοῦν καὶ διατυμπανίζουν πάσχουν καὶ κυρίως, τώρα πιὰ ποὺ ὁ κόσμος ἀρχίζει νὰ ἀντιλαμβάνεται τὸν μῦθο τῶν κομμάτων, ἐνοχλοῦν. Ἀρνοῦμαι ἐν ὀλίγοις τὸν κομματικὸ προσηλυτισμό, ὅπως ἐπίσης ἀρνοῦμαι γενικῶς κάθε εἴδους προσηλυτισμό. Μπορεῖ κάποιος νὰ διατηρῇ τὶς ἀπόψεις του, νὰ παρουσιάζῃ τὰ ἐπιχειρήματά του, ἐὰν ὑφίστανται, ἀλλὰ νὰ μᾶς ἀφήνῃ στὴν ἡσυχία μας καὶ νὰ μὴν θέτῃ ὡς στόχο ζωῆς του τὸ νὰ μᾶς …«ἀλλάξῃ μυαλά».
Αὐτὰ γενικῶς.
Εἰδικότερα μπορεῖτε νὰ διαβάσετε καὶ τὸ ἐξαιρετικὸ κείμενον τοῦ κου Μιχαλοπούλου: