Ὄχι γιὰ κάποιον ἄλλον λόγο, ἀλλά, νά… Ὅσο νἆναι, πρέπει νὰ ἀφήσουμε χῶρο ἐλεύθερο στοὺς ἐποίκους νὰ ἐξαπλωθοῦν κατὰ πῶς σχεδιάζεται ἀπὸ τὰ «ἀνώτατα» σαπρόφυτα τοῦ πλανήτου μας.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: γκρέμισέ το τὸ ῥημάδι
Φοβοῦνται οἱ ἐκτρωσάκηδες…
Οἱ σπασμωδικὲς ἀντιδράσεις τῶν φιλελέφτ καὶ τῶν ἐκτρωσάκηδων στὶς pro life ἀφίσες ποὺ ἀνηρτήθησαν σὲ χώρους τοῦ μετρὸ -χῶρο δημόσιο καὶ διαθέσιμο σὲ κάθε διαφημιζόμενο ποὺ πληροῖ τὶς προϋποθέσεις τοῦ νόμου- δείχνουν ὅτι φοβοῦνται. Φοβοῦνται διότι γνωρίζουν πὼς οἱ ἰδέες τους δὲν ἔχουν τὴν ἀποδοχὴ ποὺ θὰ ἤθελαν. Ἂν αἰσθάνονταν σίγουροι γιὰ τὸ αὐτονόητο τῶν ἰδεῶν τους, δὲν θὰ φοβοῦντο μερικὲς ἀφίσσες.
Συνέχεια
Ὑπερηφανευόμεθα γιὰ τὴν Ἱστορία μας ὅταν μποροῦμε νὰ τὴν …ἐπαναλάβουμε!!!
Αὐτὲς τὶς ἡμέρες, ποὺ δολοφονοῦνται (ἀνάνδρως) στρατηγοὶ καὶ ἀθῷοι πολῖτες, μᾶς προέκυψε καὶ μία τεραστία ἔπαρσις ἀρκετῶν, ποὺ ἀνατρέχοντες στοὺς Περσικοὺς Πολέμους, λίγο ἔως πολύ, παπαγαλίζουν τὸ ἐξῆς σκεπτικό: «Ὅταν ἐμεῖς πολεμούσαμε (καὶ νικούσαμε) τὴν Περσία (σημερινὸ Ἰράν), οἱ Ἀμερικανοὶ δὲν ὑπῆρχαν ἀκόμη καὶ ὡς …ὑποψία»!!!
Συνέχεια
Γιὰ ἕνα «ὁ σώζων ἑαυτόν…» τρέχουμε ὅλοι μας!!!
Εἶναι ὀξύμωρον νὰ κυττᾶμε γύρω μας καὶ νὰ διαπιστώνουμε διαρκῶς τὸ πόσο λάθος εἶναι ὅλοι κι ὅλα.
Ἡ αὐτονόητος ἐρώτησις «ἐγώ τί ἔκανα;» ἤ ἡ «ἐγώ τί δέν ἐκανα;», ποὺ κανονικὰ ἔπρεπε νὰ θέτουμε διαρκῶς στοὺς ἑαυτούς μας, γιὰ τὸ κάθε τί, οὐδέποτε ἐκφράζεται. Πάντα φταῖν οἱ ἄλλοι γιὰ ὅλα. Κι ἔτσι, λησμονῶντας πὼς ἤμασταν ψηφοφόροι τῶν μὲν ἢ τῶν δὲ(ν) σήμερα γελᾶμε καὶ θρηνοῦμε, ταὐτοχρόνως, μὲ τὰ (κάθε λογῆς) τσιπροκούλλλιιικα ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα, μά, ἀκόμη καὶ τώρα, ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ κατὰ πόσον ἐμεῖς, ὡς ἄτομα, ἀποδεχόμεθα, στηρίζουμε άλλὰ καί, καταληκτικῶς, ὑπερασπιζόμεθα τὴν δημοκρατία (τους), τὶς δημοκρατικὲς ἐκλογές (τους) καὶ φυσικὰ τὶς ὁποιεσδήποτε ἀπόψεις μας, ποὺ μόνον μέσῳ τοῦ κυνοβουλευτισμοῦ τους ἐλπίζουμε νὰ ἐκφρασθοῦν.
Οὐδὲ μία ἀμφισβήτησις, οὐδὲ μία αὐτοκριτική, οὐδὲ μία ἐναλλακτική.
Συνέχεια
Διαφορετικὸς τρόπος ἀντιμετωπίσεως (ἐθνικῶν) κρίσεων
Μήπως πλησιάζει ἡ στιγμή νά διερωτηθοῦμε; 
Σεπτέμβριος 1938.
Ὁ Τσάμπερλεν, ὁ Ἄγγλος πρωθυπουργός,προσπαθεῖ ἀπεγνωσμένα νὰ διατηρήσῃ τὴν εἰρήνη στὴν Εὐρώπη, μὲ κατευναστικὰ κυρίως μέτρα,χωρὶς ὅμως ἀποτέλεσμα. Ὁ Ἄγγλος πρωθυπουργὸς καλεῖ τοὺς Ἀρχηγοὺς τῶν τριῶν κλάδων καὶ τοὺς ἐρωτᾶ γιὰ τὴν κατάσταση τῶν κλάδων τους.
Συνέχεια
Λίγο ἀργὰ γιὰ δάκρυα…
Βγῆκε ὁ τζήμερος πρὸ ἡμερῶν καὶ κατήγγειλε τοὺς «ἐκπαιδευτικοὺς» γιὰ τὰ μύρια ὅσα. Καί, σὲ κάποιο ἐπίπεδον, σαφῶς συμφωνοῦμε ὅλοι μας, λίγο ἔως πολύ, μαζύ του (πλὴν αὐτῶν ποὺ θίγονται, ἐμμέσως ἢ ἀμέσως, λόγῳ ἐπαγγελματικῆς/οἰκονομικῆς τους ἐξαρτήσεως, ἀπὸ τὸ ὑπάρχον κρατικοδίαιτον σύστημα).
Συνέχεια