Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀλβανία

Ἀνύπαρκτος ἡ γονιδιακή σχέσις Ἀλβανῶν Ἰλλυριῶν;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἡ ἱστορία καταγράφει πὼς στὴν συγκεκριμένη περιοχὴ τῆς χερσονήσου τοῦ Αἵμου διέμεναν οἱ Ἰλλυριοί. Οἱ Ἰλλυριοὶ ὅμως ἦσαν συγγενεῖς τῶν Ἑλλήνων. Τὸ ἐὰν ὅμως οἱ Ἰλλυριοὶ εἶναι καὶ οἱ σημερινοὶ Ἀλβανοί, εἶναι ἄλλο ζήτημα. Ὅπως ἐπίσης εἶναι ἄλλο ζήτημα τὸ ὅτι ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς χερσονήσου πασχίζουν μὲ κάθε τρόπο νὰ συνδέσουν τὴν ἱστορία τους μὲ τὴν Ἑλλάδα.
Φυσικά, πάντα βάσει ἱστορικῶν δεδομένων, τὸ ὄνομα τῆς Ἀλβανίας, τῶν Ἀλβανῶν καὶ τῶν Ἀρβανιτῶν ἐπίσης ἔχουν τὶς ἑλληνικές τους ῥίζες κάπου στὰ βάθη τῶν αἰώνων… Συνέχεια →

Ἡ ἰταλικὴ κατάληψις τῆς Κερκύρας καὶ ὁ βομβαρδισμὸς τῶν ἀμάχων. (1923)

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἡ ἰταλικὴ κατάληψις τῆς Κερκύρας καὶ ὁ βομβαρδισμὸς τῶν ἀμάχων. (1923)1

Στις 27 Αυγούστου 1923, στο δρόμο Ιωαννίνων-Αργυροκάστρου, μέσα στο ελληνικό έδαφος και κοντά στην Κακαβιά, άγνωστοι σκότωσαν τον στρατηγό Ενρίκο Τελίνι και τέσσερα μέλη της ιταλικής επιτροπής, η οποία- μαζί με την αντίστοιχη αλβανική και ελληνική- συμμετείχε στη Διεθνή Επιτροπή για τη χάραξη της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Ακολούθησε η κατάληψη της Κέρκυρας από την Ιταλία και ο βομβαρδισμός αμάχων, σε μια κρίση που αποτέλεσε, μεταξύ άλλων, και την «πρεμιέρα» της πολιτικής του Μπενίτο Μουσολίνι στο διεθνές στερέωμα. Επιμέλεια: Κατρίν Αλαμάνου

Η δολοφονία του Ενρίκο Τελίνι και των υπόλοιπων τεσσάρων μελών της ιταλικής επιτροπής (του ταγματάρχη Corti, του υπασπιστή λοχαγού Bonaccini, του οδηγού του αυτοκινήτου και ενός διερμηνέα), έφερε την Ελλάδα στα πρόθυρα μιας νέας πολεμικής σύρραξης, έναν χρόνο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και μόλις ένα μήνα μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Συνέχεια →

Ὁ βομβαρδισμὸς τῶν ἰταλικῶν θέσεων ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ ναυτικό.

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

 

[Κέρκυρα, λίγο πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Τα τέσσερα αντιτορπιλλικά τύπου Dardo: Κουντουριώτης, Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά τα οποία είχε το ελληνικό ναυτικό, αγκυροβολημένα στην Κέρκυρα μαζί με άλλα μικρότερα πλοία. Στο κέντρο της φωτογραφίας, πλησιέστερα προς την ακτή, το Α/Τ Κουντουριώτης και στο βάθος σέρβικο τουριστικό. Το τέταρτο από τα Dardo μόλις που διακρίνεται αριστερά καλυπτόμενο από τα κτίρια κοντά στο Καφέ Γυαλί.]

Μία ἀπὸ τὶς σημαντικὲς δράσεις, τοῦ πολεμικοῦ μας ναυτικοῦ, κατὰ τὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο, ἦταν αὐτὴ τοῦ βομβαρδισμοῦ τῶν ἰταλικῶν θέσεων στὴν Βόρειο Ἤπειρο.
Μία Βόρειο Ἤπειρο ποὺ διαρκῶς ἀπελευθέρωνε ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς καὶ διαρκῶς παρέμενε στὰ χέρια αὐτῶν ποὺ τὴν ὑπεξαίρεσαν.
Ἡ συμμετοχὴ τοῦ πολεμικοῦ μας ναυτικοῦ σαφῶς καὶ στάθηκε καθοριστικὴ στὴν γενικοτέρα ἀμυντικὴ θέσι τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων, ἰδίως τὶς πρῶτες ἡμέρες τοῦ πολέμου. Συνέχεια →

Ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἀλβανίας στὴν ἐπίθεσι κατὰ τῆς Ἑλλάδος τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

(Σημ. Φιλίστωρος: Από σήμερα θα ξεκινήσω ένα μικρό αφιέρωμα για την σημαντικότερη Εθνική επέτειο της σύγχρονης Ιστορίας μας, της 28ης Οκτωβρίου. Το αφιέρωμα αυτό θα περιλαμβάνει το εξαιρετικό και εμβριθές κείμενο του κ. Νικολάου για τον ρόλο της Αλβανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα έχει ένα σχετικό μικρό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σεφέρη που είδαμε στα «24 γράμματα», θα παραθέσω για πρώτη φορά σε πλήρες κείμενο την ομιλία Μουσολίνι στην οποία απειλούσε ότι θα «σπάσει τα πλευρά της Ελλάδος» αλλά και την απάντηση του Μεταξά και στο τέλος θα αναρτήσω κάτι ενδιαφέρον που έγραψα το Σάββατο για την στάση της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι της Ελλάδος λίγο πριν και λίγο μετά της ιταλική εισβολή. Καλή ανάγνωση και χρόνια πολλά σε όλους)

Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου
Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ

Ο «Βασιλιάς» της Αλβανίας Ζώγου

Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαυΐας. Δεν προβλήθηκε κάποια σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως «ελευθερωτές». Συνέχεια →

Ὅταν οἱ Ἕλληνες ἔλεγαν «ΟΧΙ». Ἡ Ἐποποιία τοῦ ’40!

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Πρωτοσέλισα ἐφημερίδων

Ὁ Ἐμμανουέλε Γκράτσι, πρέσβυς τῆς Ἰταλίας στὴν χώρα μας τὸ 1940, περιγράφει τὰ γεγονότα στὸ βιβλίο του, ποὺ τὸ ὀνομάζει μὲ μία πρωτοφανή ὀξυδέρκεια γιὰ τὸ μέλλον τοῦ καθεστῶτος Μουσολίνι: «Ἡ αρχὴ τοῦ τέλους – ἡ ἐπιχείρησις κατὰ τῆς Ἑλλάδος»:

«Ἡ ὥρα εἶχε ἤδη φθάσει τρεῖς (3). Ἐπιτέλους τὸ κουδούνισμα ἐξύπνησε τὸν ἴδιο τὸν Μεταξᾶ, ποὺ ἔκαμε τὴν ἐμφάνισὴ του σὲ μιὰ μικρὴ πλαϊνὴ πόρτα καὶ ἀναγνωρίζοντάς με, μὲ ἄφησε νὰ περάσω. … Μοῦ ἔσφιξε τὸ χέρι καὶ μὲ ἒβαλε νὰ καθίσῳ σὲ ἕνα μικρὸ φτωχικὸ σαλόνι τοῦ σπιτιοῦ. Μόλις καθίσαμε, καὶ ἐπειδὴ ἡ ὥρα ἦταν λίγα λεπτὰ μετὰ τὶς 3, τοῦ εἶπα ἀμέσως ὅτι ἡ Κυβέρνησίς μου, μοῦ εἶχε ἀναθέσει νὰ τοῦ ἐγχειρίσω προσωπικὰ ἕνα κείμενο, ποὺ δὲν ἦτο τίποτε ἄλλο, παρὰ τὸ τελεσίγραφον τῆς Ἰταλίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα, μὲ τὸ ὁποῖον ἡ Ἰταλικὴ Κυβέρνησις ἀπαιτοῦσε τὴν ἐλεύθερη διέλευση τῶν στρατευμάτων της στὸν Ἑλληνικὸ χῶρο, ἀπὸ τὶς 6 πρωϊνῆς…….

Συνέχεια →

28 Ὀκτωβρίου 1940. Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

28 Ὀκτωβρίου 1940. Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι.Γιὰ αὐτὴν τὴν ἡμέρα δὲν μποροῦμε νὰ γράψουμε πάρα πολλά.
Μόνον ἀναφορὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε, πρὸ κειμένου νὰ «ξεσκονίζουμε» κάπως τὶς μνῆμες μας, κάπου κάπου, καὶ νὰ μὴ μᾶς ἰσοπεδώνῃ ἡ ἀμνημοσύνη.
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι λοιπόν, βάσει ἱστορικῶν καταγραφῶν,  ποὺ εἰπώθη σὲ μίαν ἥσυχη οἰκία στὴν Κηφισιά, σὲ κάποιον Ἰταλό, ὀνόματι Γκράτσι, λίγο μετὰ τὴν 3η πρωϊνή, στὶς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἀπὸ ἕναν κοντόχονδρο μεσήλικα, ποὺ τὸ ὄνομά του ἦταν Ἰωάννης Μεταξᾶς, δὲν ἦταν Ὄχι, ἀλλὰ ἀνακοίνωσις πολεμική.
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι, ποὺ δὲν ἦταν ἀκριβῶς Ὄχι, ἀλλὰ τελικῶς τὸ γνωστό: «Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο».
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι, τοῦ τελευταίου ἔπους τῆς φυλῆς μας, ποὺ ἐλέχθῃ διὰ στόματος Ἰωάννου Μεταξᾶ… Συνέχεια →