Τὴν ἴδια ἡμέρα, ποὺ οἱ Γάλλοι γκρεμίζουν τὴν Βαστίλη τὸ 1789,
στὴν Ἑλλάδα τοῦ 2017: Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παλαιὰ καὶ νέα τάξις
Θές (κι ἑλληνική) μπύρα; (α)
Ἑλληνική;
Καί ποῦ νά τήν βρῇς;
Μία «Βεργίνα», ποὺ «χαροπάλευε» ἔως προσφάτως (ἂν καὶ μὲ τὴν δικαστικὴ ἀπόφασιν εἰς βάρος τῆς «Ἀθηναϊκῆς Ζυθοποιΐας θεωρητικῶς ἔχει ἐλπίδες ἀνακάμψεως… Θεωρητικῶς…!!!) καὶ κάποιες ἄλλες, πραγματικὰ ἑλληνικές, ποὺ ὅμως οὔτε ποὺ ἀκούγονται…
Κι ἀπὸ κοντὰ τόσες καὶ τόσες, ποὺ δηλώνουν ἑλληνικές, ἀλλὰ δὲν εἶναι.
Συνέχεια
Διαθέτουμε ὅμως (γιὰ …ἐφεδρεία) καὶ (κάθε εἴδους) …«Σακοράφες»!!! (α)
Ἡ γενικὴ γραμμὴ παραπληροφορήσεώς μας, καθὼς ἐπίσης καὶ ἡ συστηματικὴ χειραγώγησις τῆς ψήφου μας, δὲν …ἔτυχε, ἀλλὰ ἐπέτυχε, ἐφ΄ ὅσον μεθοδικά, ἐδῶ καὶ κάτι δεκαετίες, κάποιοι πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς, ἀλλὰ πάντα γιὰ τὸ …«καλό» μας, διορίζουν σὲ ἐκλόγιμες θέσεις (ἢ μᾶς προβάλλουν ὡς μοναδικές μας ἐπιλογές), «δικά τους παιδιά». «Παιδιά» ποὺ ἔχουν στὸ πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ τους νὰ ὑπηρετήσουν πιστὰ τὸ τοκογλυφικὸ καθεστὼς τῶν πραγματικῶν ἐξουσιαστῶν τοῦ πλανήτου, ἀποδεχόμενοι καὶ νομιμοποιώντας πάντα, μὲ κάθε πρόσχημα, τὰ ἀνύπαρκτα χρέη τοῦ Δημοσίου καὶ τῶν ἰδιωτῶν, ἐνᾦ παραλλήλως λαμβάνουν τὸ …διάφορον τοῦ «κόπου» τους εἴτε σὲ χρῆμα, εἴτε σὲ ἀσυλίες (γιὰ προϋπάρχοντά τους ἐγκλήματα) εἴτε σὲ οἰκονομικὴ κι ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάστασιν συγγενῶν τους. Συνέχεια
Φθάνει τό τέλος τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων;
Τὰ ἔκτροπα στὸ Ἀμβοῦργον ἐδημιουργήθησαν ἀπὸ πληρωμένους μισθοφόρους τοῦ Τζῶρτζ Σόρος…
Πᾶψτε ἐπὶ τέλους νὰ μασᾶτε «κουτό-χόρτο»!!! Συνέχεια
Δημοκρατία τοῦ …«ἀντιῤῥατσισμοῦ»!!!
Ἤ, ἄλλως, «βιομηχανία ἐκδημοκρατισμοῦ» τοῦ πλανήτου!!!
Βασικῶς καὶ οὐσιαστικῶς ἔπρεπε νὰ τὴν ἀποκαλοῦμε «βιομηχανία τοῦ ἀντιῤῥατσισμοῦ», ἀλλὰ παραμένουμε …κόσμια, καλὰ κι εὐγενικὰ παιδιά. Δὲν μᾶς ἀρέσει νὰ τοὺς τσουβαλιάζουμε ὅλους μαζύ…
Χαζούς, βλάκες, ἀνθέλληνες, χαχόλους, πράκτορες καὶ ἐξαγορασμένους στὸ ἴδιο τσουβάλι δὲν γίνεται νὰ τοὺς βάζουμε, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἅπαντες ἐξ αὐτῶν συμπράττουν στὸ ἴδιο, κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος, ἔγκλημα!!!
Ὑπάρχουν διαχωρισμοὶ ὀφθαλμοφανεῖς γιὰ ὅλους αὐτοὺς κι ὀφείλουμε νὰ τοὺς ἀναδεικνύουμε.
Συνέχεια
Εἶναι ὁ κομμουνισμὸς …«ἀγάπη» μου!!! (στ)
Σκοπός μας, ὡς κοινωνίες, ἔχει γίνῃ μόνον τὸ χρῆμα, ξεχνώντας, γιὰ μίαν ἀκόμη φορά, πὼς τὸ χρῆμα εἶναι τὸ μέσον γιὰ κάποια ζητήματα, μὰ οὐδέποτε σκοπός.
Ὁ σκοπός, γιὰ κάθε κοινωνία κι ἄτομον, πάντα, σὲ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς ἱστορίας τοῦ πλανήτου, ὄφειλε νὰ εἶναι ἄλλος, σαφῶς πιὸ σημαντικὸς καὶ σπουδαῖος.
Μά, ἐμεῖς, ἰδίως σὲ αὐτὲς τὶς ἐποχὲς ποὺ διανύουμε, μὲ τὴν ἀπόλυτον μαζοποίησιν μας, καταλήξαμε νὰ θεωροῦμε ταὐτόσημα τὴν ἐλευθερία καὶ τὸ χρῆμα…
Ἔχουμε χρῆμα, θεωροῦμε πὼς εἴμεθα κι ἐλεύθεροι.
Δὲν ἔχουμε, δὲν εἴμεθα…
Δυστυχῶς μας. Συνέχεια