Προσωπικῶς ἐδῶ καὶ χρόνια αἰσθάνομαι βαθυτάτη ντροπὴ γιὰ κάθε ἕνα κουδουνισμένο, πού, ἐπισήμως, (φέρεται νὰ) μὲ ἐκπροσωπῇ. Εἴτε στὴν τοπική, εἴτε στὴν κυβερνητική, εἴτε στὴν εὐρωπαϊκὴ (φερομένη ὡς) διοίκησιν. Ντροπὴ ποὺ διαρκῶς αὐξάνεται καὶ μὲ πνίγει.
Μὲ προσβάλλει, καθημερινῶς κάθε λέξις, πράξις ἢ σκέψις αὐτῶν τῶν (φερομένων ὡς) ἐκπροσώπων μας, ἀκόμη κι ὅταν καταφέρνουν νὰ παραμένουν, σὲ κάποιον βαθμό, κόσμιοι καὶ εὐπρεπεῖς. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐκλογές
Ὑπηρεσιακή ἤ κομματική κυβέρνησις θά μᾶς πάη σέ ἐκλογές;
Ἐδιάβασα ἕνα σχόλιο κι ἔμαθα, ἐπὶ τέλους, τὸ πῶς σκοπεύει τὸ ἀλεξέι νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τὰς ἐκλογὰς (λέει!!!)…
«Δὲν ἔχει ξαναγίνη νὰ διενεργῇ ἐκλογὲς κομματικὴ κυβέρνησις ἀντὶ ὑπηρεσιακῆς.
Βρωμᾶ πονηρὲς προθέσεις…»Α.Β.
Λύτρα Ὑποθέσεως Παναγοπούλου, ποὺ ἀκόμη κάνουν …βόλτες!!!
Ὑπόθεσις Παναγοπούλου: τὰ λύτρα ἀκόμη κάνουν βόλτα…
Ἦταν 12 Ἰανουαρίου τοῦ 2009, ὅταν ἀπήχθη ὁ ἐφοπλιστὴς Περικλῆς Παναγόπουλος ἀπὸ τρεῖς μαυροντυμένους κουκουλοφόρους. Ὁ ἐφοπλιστής, μετέβαινε ἀπὸ τὸ σπίτι του στὸ Καβούρι πρὸς τὰ γραφεῖα τῆς ναυτιλιακῆς του ἑταιρείας στὴν Βούλα, ὅταν ἕνα μαῦρο βᾶν τοῦ ἔκλεισε τὸ δρόμο καὶ τρεῖς ἄνδρες τὸν ἀπήγαγαν μὲ τὴν ἀπειλὴ ὅπλων. Ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο καὶ μετά, ἐπηκολούθησαν σκληρὲς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν σύζυγό του καὶ τελικῶς ἀπεφασίσθη νὰ δοθοῦν 30.000.000€ ὡς λύτρα. Ἀφοῦ τὰ χρήματα ἐδόθησαν, ὁ ἐφοπλιστὴς ἀπηλευθερώθη στὶς 20 Ἰανουαρίου 2009, λίγο μετὰ τὶς 01:00 στὸ Χαϊδάρι, ὅπου καὶ τὸν παρέλαβε περιπολικό. Συνέχεια
Δὲν ὑπάρχει (μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο) προκοπὴ
Μερικὲς σκέψεις γιὰ τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν. Συνέχεια
Δημοκρατία ἐπάνω ἀπὸ ὅλα…
Αὐτὸ ἦταν καὶ εἶναι τὸ ζητούμενον. Γιὰ αὐτὸ ἔσπευσαν, αὐτοὶ ποὺ ἔσπευσαν, νὰ ψηφίσουν, ἀκόμη καὶ ἐν εἴδει ἐκδικήσεως ἢ μὲ κρίτηρια μνήμης …τσιπούρας. Διότι, ὡς γνωστόν, ἐμεῖς (λέει) ψηφίζουμε ἀλλὰ αὐτοί, πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς (καὶ δίχως ἐμᾶς) ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἀποφασίσει τὸ ποιοὶ θὰ ἐκλεγοῦν γιὰ νὰ …καλοτρώγουν, πάντα ἀτιμώρητοι καὶ πάντα ὑπηρετῶντας τὰ συμφέροντα τῶν διεθνῶν τοκογλύφων.
Γιὰ νὰ ἀλλάξῃ κάτι πρέπει νὰ ἀναθεωρηθῇ στὶς ἀρχές του…
Ἡ ἔννοια τῆς ἀποχῆς εἶναι ἡ ἀπαξίωσις τοῦ πολιτικοῦ συστήματος. Αὐτὸ εἶναι τὸ πραγματικὸ μήνυμα ποὺ πρέπει νὰ δοθῇ στὶς ἐκλογές.
Οἱ φτωχοὶ ψηφοφόροι πολώνονται στὸ γεγονὸς ὅτι θὰ εἶναι περισσότεροι οἱ ἄλλοι, ἀλλὰ ἀγνοοῦν τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ὅπλο τῶν ἐκλογῶν εἶναι τῶν κυβερνώντων καὶ ὄχι τῶν ψηφοφόρων.
Οἱ ψηφοφόροι ἐπίσης ἀγνοοῦν ὅτι «δὲν μποροῦν νὰ ψηφίσουν», διότι γιὰ νὰ εἶναι πραγματικὴ ἡ ψῆφος τους προϋποθέτει ἄμεση ἀνακλητότητα, συνεπῶς οἱ ψηφοφόροι πηγαίνουν νὰ ἐκλέξουν καὶ ὄχι νὰ ψηφίσουν.