Εϊ μάννα καλομάννα για πέει με
Ατά έσαν αλήθεια;
Εχάτεψαν τη τεμετέρτς
Κι εκάψανε τ΄οσπίτεα;
Κι επέρανε τον βίον
Το αίμαν και την γην
Και βάσσανα και προσφυγιά
Εσέγγανεν σην ψυν;
Εί ρίζαμ, πούλιμ άξον με
Σ΄ατό την κοινωνίαν
Πολλοί φογούντανεν να λεν:
Συνέχεια
Μπορῶ νὰ γράφω καὶ νὰ διαβάζω γιὰ ἀτελείωτες ὧρες, σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ στὴν Μικρὰ Ἀσία, τὸν Πόντο καὶ τὴν κλεμμένη Ἑλλάδα. Μία Ἑλλάδα ποὺ τελικῶς οὐδέποτε ἔπαψε νὰὑπάρχῃ, κάτω ἀπὸ οἱεσδήποτε συνθῆκες, ἀλλὰ κάθε φορὰ προσηρμόζετο, ἀναλόγως τοῦ βαρβάρου ποὺ εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ. (Ὅ,τι δῆλα δὴ κάνει καὶ τώρα….!!! Κι ἐκεῖ κι ἐδῶ!!!)
Θυμᾶμαι λοιπὸν νὰ μοῦ λέῃ ἡ γιαγιὰ ἡ Πολυξένη, παιδάκι ἐγὼ τότε, πὼς ἦλθαν κουρελιασμένοι, ξεβράκωτοι, πεινασμένοι, ἐξαθλιωμένοι. Πὼς στὰ χωριά τους δὲν ἦταν πλούσιοι ἀλλὰ ἦταν ἄρχοντες. Δῆλα δὴ ὁ καθεὶς εἶχε τὸν τρόπο του καὶ δὲν Συνέχεια
Δὲν ἔχω κάτι καλὸ ἤ κακὸ νὰ ἀναφέρω γιὰ τὰ διάφορα ὁλοκαυτώματα ἤ «ὁλοκαυτώματα» τοῦ πλανήτου. Τὸ μόνον μου πρόβλημα παραμένει στὸ γεγονὸς πὼς ἐδῶ δὲν ἔχουμε νύχια νὰ ξυστοῦμε καὶ ἀνεχόμαστε τὸν κάθε Ἀβραμό…. νὰ διορίζῃ ἐκλεκτοὺς κι ἐκλεκτὲς ὁπουδήποτε, πρὸ κειμένου νὰ πάρουν ὅλοι μεζὲ ἀπὸ τὸ πτῶμα τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν.
Ἀπὸ τὴν ἄλλην, οὔτε μίαν ἤ ἕναν ἐκπρόσωπο διεκδικήσεως κι ἀποκαταστάσεως θεμάτων γενοκτονίας δὲν εἴδαμε κάπου. (Ἐννοεῖται πὼς κάτι τέτοιον δὲν ἀναμενόταν ἀπὸ τὸν Ἀβραμό….!!!) Μέ ποιάν λογική μᾶς φόρτωσαν ἀκόμη ἕνα νεοταξίτικο κατασκεύασμα λοιπόν; Μέ τήν λογική τοῦ κεφαλιοῦ τοῦ Κασίδη;
Συνέχεια
Κι ὄχι μόνον ξανακτυπᾶ, ἀλλὰ ἐπιστρατεύει κι ὅλα τὰ νεοταξίτικα σούργελα ποὺ ἁλωνίζουν στὴν χώρα τὰ τελευταῖα χρόνια. Στὴν οὐσία ἡ κατάῤῥιψις τοῦ νομομαγειρέματος Ῥαγγούση ἐνόχλησε πολύ.
Ἔτσι, γιὰ τὴν ὥρα τοὐλάχιστον, μὲ τὴν στήριξιν ΝΔούλας καὶ ΔΗΜΑΡ ὁ Μπένυ θὰ εἰσηγηθῇ νέα νομομαγειρέματα. Τὸ ἐὰν θὰ εἶναι συνταγματικὰ ὀρθὰ ἤ ὄχι, ἀφῆστε τὸν Μπένυ νὰ ξέρῃ καλλίτερα. Ἄλλως τέ, ποιός θά μποροῦσε νά ἀκυρώσῃ ταχύτερα κάθε συνταγματικό ἄρθρο; Μόνον ὁ Μπένυ! Τὸ ἔχει πράξῃ πολλάκις κατὰ τὰ παρελθόν, θὰ τὸ ἐπαναλάβῃ μὲ περίσσιο θράσος τώρα.
Τί θέλει νά κάνῃ;
Νὰ φέρῃ ἕναν νέο νόμο ποὺ θὰ ἀθώώνῃ ἀπολύτως, γιὰ παράδειγμα, κάποιον ἐγκληματία. Τί σημασία θά ἔχῃ ἐάν ὁ ἐγκληματίας θά ἔχῃ βιάσῃ, σκοτώσῃ, γενοκτονήσῃ μερικούς Ἕλληνες. Ἅπαξ καὶ δηλώσει πὼς ἐδέχθῃ τὴν ὁποιαδήποτε ῥατσιστικὴ ἐπίθεσιν, τὰ ἐγκλήματα ἀγνοοῦνται, τοῦ πληρώνουμε τὰ δικαστικὰ ἔξοδα, ἑλληνοποιεῖται αὐτομάτως καὶ τελικῶς μᾶς κάθεται στὴν πλάτη κουνῶντας τὰ πόδια καὶ οὐρλιάζοντας ἔξαλλος ἀπὸ χαρά, διότι τέτοια παγκόσμια κορόιδα πουθενὰ στὸν κόσμο ἄλλα.
Ἔ, πόσες; Ἀλήθεια, γιατί πρέπει νά ἀσχολούμεθα μέ ἕνα τόσο εὐτελές θέμα;
Τόσο πολύ ἔχουμε ἐκπέσῃ;
Καί μετά θέλουμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τούς δυνάστες μας;
Μά ποιοί θά ἀπαλλαγοῦν;
Αὐτοί πού ἔχουν ἤδη παραδόσῃ πνεῦμα στήν δουλεία;
