«Ὅταν ἦλθε ἡ 28η, δὲν μπόρεσε νὰ ἰδῇ ὅτι ΤΟΤΕ ΜΟΝΟΝ, καὶ ὄχι στὶς ἐορτὲς τοῦ Σταδίου, ὁλόκληρος ὁ λαὸς ἤταν ΜΑΖΙ ΤΟΥ, μαζὺ μὲ τὴν ἀπάντησι ποὺ ἔδωσε στὸν Grazzi τὴν αὐγή.
Δὲν μπόρεσε νὰ καταλάβῃ ὅτι ἡ ἡμέρα ἐκείνη δὲν ἐπεκύρωνε ἀλλὰ καταργοῦσε τὴν 4η Αὐγούστου».
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ὀκτώβριος
Στὴν Νεολαία μας.
Αὐτὸ κρατάει ἀνάλαφρο μὲς στὴν ἀνεμοζάλη
τὸ ἀπὸ τοῦ κόσμου τὴ βοὴ πρεσβυτικὸ κεφάλι,
αὐτὸ τὸ λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλο κανένα:
Μεθύστε μὲ τ᾿ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα. Συνέχεια
Ἡ σοῦπα τοῦ μπακάλη.
Και για την 28η Οκτωβρίου, μια σούπα του μπακάλη
Τον καιρό της Κατοχής τρώγαμε μοιρασμένο με το δελτίο, κάτι που λεγόταν σούπα του μπακάλη. Την αποτελούσαν μικρά κομματάκια, αγνώστου προελεύσεως, άλλα κίτρινα, άλλα πορτοκαλιά, άλλα ασπριδερά, άλλα αχνοπράσινα σε μέγεθος σπόρου φάβας σπασμένου στα τρία. Στην κατσαρόλα γινόταν ένας χυλός χρώματος ροζέ. Πεινασμένους μας εύρισκε, πεινασμένους μας άφηνε και η σάχλα της δεν περιγράφεται.
Τα τελευταία χρόνια λοιπόν έχω την αίσθηση πως κάθε λίγο με μπουκώνουν μια τέτοια σούπα του μπακάλη ως θέαμα – ακρόαμα επετειακό.
Τι εννοώ: πριν από λίγες βδομάδες μού πρότειναν να λάβω μέρος σε μια εκπομπή αφιερωμένη στο ’40. Συνέχεια
Ἡ μάχη στὴν Δόμβραινα.
Πίνακας τοῦ Γιάννη Νίκου “Ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης στὴ μάχη τοῦ Φαλήρου”
Σὰν σήμερα τὸ 1826, ὁλοκληρώνεται ἡ μάχη στὴν Δόμβραινα Βοιωτίας, μὲ μεγαλειώδη Ἑλληνικὴ νίκη.
Ἡ μάχη ἀνήκει στοὺς στρατηγικοὺς ἐλιγμοὺς τοῦ Καραϊσκάκη στὰ νότα τοῦ Κιουταχῆ, ὁποῖος πολιορκοῦσε τὴν Ἀθήνα. Συνέχεια
Ὦ λιγοστοί, ὦ διαλεκτοί!
Ὦ λιγοστοὶ κι ὦ διαλεκτοὶ κι ἀρίφνητοι αὔριο ἴσως!
Εἶναι μία ἀλήθεια κάτου ἐδῶ ποὺ τὴ κτυπάει τὸ μίσος,
εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ὀμορφιὰ ποὺ ἡ καταφρόνια δένει,
κι εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ἀρετὴ δειλὴ καὶ ντροπιασμένη. Συνέχεια
Παντελῆ Καρύκα. «9 Ὀκτωβρίου 1479. Ἡ πρώτη ἑλληνικὴ ἐπανάστασις κατὰ τῶν Τούρκων»
Ύστερα από 16 χρόνια πολέμου, η Βενετία, το 1479, ζήτησε ειρήνη από τον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή. Ο οπλαρχηγός Κροκόνδειλος Κλαδάς, Στρατιώτης στην υπηρεσία της Βενετίας, κατά διάρκεια του πολέμου, δεν αποδέχτηκε την ειρήνη και στις 9 Οκτωβρίου του 1479, επικεφαλής στρατιωτικού σώματος 1.600 ανδρών και βάδισε προς τη Μάνη, υψώνοντας το λάβαρο του, σημαία γαλάζια με ολόλευκο σταυρό στη μέση, πλάι στην κόκκινη πολεμική σημαία των Παλαιολόγων με τον δικέφαλο αετό (έμβλημα που επίσης καπηλεύτηκαν οι βόρειοι γείτονες). Συνέχεια