Πῶς δουλεύεται ὁ γρανίτης;

Αὐτὰ τὰ δύο ἀγάλματα εἶναι ἀπὸ γρανίτη.
Νομίζω ῥοδόχρους λέγεται, ἀλλὰ δὲν θυμᾶμαι καλά.
Μὲ τὰ σημερινὰ μέσα δὲν κόβεται καί, κυρίως, δὲν σκαλίζεται, ὥστε νὰ γίνουν ἀγάλματα.
Ἄς δώσουν λύσι οἱ καθῶς πρέπει ἀρχαιολόγοι.
Μὲ τρίψιμο λέν, μὲ ἄμμο… Συνέχεια

Makuilshochitl, ὁ θεὸς τοῦ τραγουδιοῦ.

Makuilshochitl, ὁ προστάτης θεὸς τοῦ τραγουδιοῦ καὶ τοῦ χοροῦ.
Ἄγαλμα στὸ Μεξικό.
Κάτω ἔχει Μαιάνδρους. Συνέχεια

Ὄχι καλέ… Δὲν θάβουν ἀκόμη ἕναν ναό… Τὸν προστατεύουν λέμε!

Τὸν προστατεύουν…
Ἀπό ποιόν; Μὰ ἀπὸ ἐμᾶς φυσικά…
Διότι, ἐὰν δὲν τὸ ἔχετε ἀντιληφθεῖ, ἐμεῖς εἴμεθα αὐτοὶ ποὺ καταστρέφουμε.
Κι ἐπεὶ δὴ αὐτοί, ξέρετε τώρα, οἱ «κρατοῦντες» γνωρίζουν καλλίτερα, πρέπει νὰ προστατεύσουν ἀπὸ ἐμᾶς κάθε ὡραῖο καὶ θαυμαστό.
Ἀφήσετε δὲ τὶς ἀρχαιοκαπηλεῖες…
Συνέχεια

Μήπως νά ξαναγράψουμε τήν ἱστορία;

Ναί, τὸ πιστεύω.
Ἔχω πολλὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ κι ἐνδείξεις, ποὺ ὑπαγορεύουν πὼς αὐτὰ ποὺ γνωρίζουμε, ὥς συμβατικὴ ἱστορία, εἶναι τοὐλάχιστον ἀνακριβῆ. Ἀφήσετε δὲ τὴν συῤῥίκνωσι ποὺ ἐφαρμόζουν.
Ἡ ἱστορία, ἡ πραγματικὴ ἱστορία, εἶναι ἐκεῖ ἔξω. Μία ματιά, ἀλλὰ ματιὰ καθαρή, θὰ μᾶς πείσῃ διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Ὅσο παραμένουμε ὅμως στὰ στενὰ ὅρια ποὺ ἄλλοι μᾶς καθορίζουν, ὄχι ἱστορία, ἀλλὰ οὔτε ταὐτότητα θὰ ἀνακαλύψουμε. Συνέχεια

Τὰ μαρμάρινα παιδιὰ τῆς Ἀρτέμιδος…

Εἶναι αὐτὰ τὰ παιδικὰ πρόσωπα, τὰ χαμογελαστά, ποὺ σχηματίζουν τὴν πομπὴ τῆς Θεᾶς ἡ ὁποία τὰ προστατεύει ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς γέννησής τους.

Εἶναι οἱ μικρὲς ἄρκτοι, (ὅπως τὶς ὀνόμαζαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι)· αὐτὰ τὰ μαρμάρινα κορίτσια τοῦ 4ου π.Χ. αἰ. μὲ τὸ τρυφερὸ βλέμμα καὶ τὶς πλεξοῦδες στὰ μαλλιά. Πέφτουν ἀνάλαφρα οἱ πτυχωτοὶ χιτῶνες πάνω τους καὶ ὀρισμένα κρατοῦν ζωάκια στὰ χέρια τους. Σχηματίζουν πομπὴ πρὸς τὴ θεὰ Ἄρτεμη… Συνέχεια

Συμπλήρωμα-Διόρθωσις τοῦ ἄρθρου περὶ ὁμοιότητος πίθων.

Ὅταν πρὸ ἐτῶν ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ βιβλίον τοῦ Ἐνρίκο Ματίεβιτς μὲ τὶς ἀναφορές του στὸ Περοῦ, ἔμεινα ἄναυδος. Μοῦ ἦταν ἀδύνατον νὰ πιστεύσω τὰ εὑρήματα. Ἀπὸ τότε ἐξεκίνησε ἡ ἐξερεύνησίς μου, σὲ πολλὰ ἐπίπεδα, ἀναλόγως τοῦ ποῦ ἐστόχευα κάθε φορά.
Αὐτὸ ποὺ πιστεύω πλέον εἶναι πὼς οἱ παπποῦδες μας πῆγαν, ἐμεγαλούργησαν, ἐδίδαξαν στὴν Ἀμερική, στὴν Βόῤῤειο Εὐρώπη, στὴν Ἀσία, στὴν Ἀφρική, ἴσως καὶ στὴν Ὠκεανία. Τὰ εὑρήματα εὐτυχῶς, ὅσο σπάνια κι ἐὰν εἶναι, ἐπιβεβαιώνουν τὸν ἰσχυρισμό μου.
Συνέχεια