Κατ’ ἀρχάς, γιὰ λόγους ἐννοιολογικοὺς καὶ μόνον, καλὸ εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς οὐδέποτε στὸν τόπο μας ὑπῆρξε ἐμφύλιος., κατὰ τὴν σύχρονο ἱστορία. Ἐμφύλιος σημαίνει κυριολεκτικῶς ὁ πόλεμος μεταξὺ μελῶν τῆς αὐτῆς φυλῆς. Ἐμεῖς ὅμως δὲν πάσχουμε ἀπὸ κάτι τέτοιο, ἐφ΄ ὅσον, ἀπὸ πλευρᾶς φυλετικῆς, εἴμαστε τὰ πάντα, ποὺ συγκροτοῦν τὸ (κατ’ ἐπίφασιν) Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων. Στὴν πραγματικότητα ὅμως ἀκριβῶς διότι παραμένουμε ἀπόγονοι πολλῶν ἐλληνικῶν φύλων, ὁποιαδήποτε πολεμικὴ σύγκρουσις δὲν συνιστᾶ ἐμφύλιο, παρὰ μόνον πόλεμο.
Ἀλλὰ καὶ ἐπ΄ αὐτοῦ πάλι, καλὸ εἶναι νὰ ξανά-βάλουμε τὰ πράγματα στὴν σωστή τους διάστασιν.
Ἐὰν κι ἐφ΄ ὄσον τελικῶς καταλήξουμε σὲ πολεμικές, μεταξύ μας, συγκρούσεις, αὐτὲς δὲν θὰ εἶναι ἐμφυλιοπολεμικές, ἀλλὰ σκέτο πολεμικές.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: νομιμοποίησις τοκογλυφίας
Δὲν μᾶς ἀπειλεῖ τὸ ἰσλάμ…!!!
Ἂς συνειδητοποιήσουμε, ἐπὶ τέλους, πὼς τὸ πρόβλημά μας δὲν εἶναι τὸ ἰσλὰμ ἀλλὰ κάτι ἄλλο. Κάτι ὁπωσδήποτε καὶ πάλι ἑβραιογενοῦς λογικῆς καὶ ἐμπνεύσεως, ποὺ σαφῶς δὲν θὰ ἀμφισβητῆ τὸν Γιαχβέ, ἀλλὰ κι ἐπὶ πλέον θὰ εἶναι καὶ ἀπολύτως νεώτερον καὶ …ἐξωγενές!!! Κάτι ποὺ ἐντός του ἡ γυναῖκα θὰ εἶναι εὐτελισμένο εἶδος κι ὁ ἄνδρας κύρης, ἀφέντης καὶ «γ@μάω καὶ δέρνω» καὶ πρόθυμος νὰ πεθάνῃ γιὰ νὰ χορτάσῃ μὲ τὰ …πιλάφια του!!!
Δὲν εἶναι (σκέτα) θρασύτατα σοσιαλΗστρικὰ …κατάλοιπα!!!
Εἶναι κάτι πολὺ περισσότερο… Εἶναι μία κατάστασις ποὺ ἐπικρατεῖ ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεως τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, ἡ ὁποία ἀνακυκλώνεται πατῶντας ἐπάνω στὴν παραποίησιν καὶ τὴν ἀλλαγὴ τῶν ἐννοιῶν μὰ καὶ τῶν ὀνομάτων, πρὸ κειμένου νὰ διαιωνίζεται εἰς τὸ ἀπυρόβλητον, τὸ μόνιμον καὶ διαρκὲς ἔγκλημα εἰς βάρος μας. Φυσικὰ ἅπαντα τὰ σαπρόφυτα ἐπιτυγχάνουν τελικῶς νὰ παραμένουν διαρκῶς μέσα στὰ γεγονότα καὶ στὶς ἐξελίξεις.
Ἡ εἰκόνα αὐτὴ λοιπόν…
Συνέχεια
Λοβοτομὲς ἀριστερίζουσες ποὺ ἐξυπηρετοῦν μόνον τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε»…
Ἀρχή μας, ὡς σελίς, χρόνια τώρα, εἶναι ἡ ἀνάδειξις τῆς ἀληθείας, ἡ παύσις (ἤ, ἔστᾦ, ὁ ὅσο τὸ δυνατόν, μέγιστος περιορισμὸς) τῶν λοβοτομῶν μας καὶ ἡ «κάθαρσίς» μας ἀπὸ ἐμμονές, ἰδεολογικοῦ ἢ κομματικοῦ τύπου, ποὺ μᾶς διατηροῦν ἐν ὑπνώσει. Πρὸς τοῦτον καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἀρέσουμε ἤ ὄχι, ἐπιμένουμε μόνον σὲ αὐτό. Εἴμαστε δὲ σαφῶς κατὰ τῆς κομματοκρατίας, κατὰ κάθε ἰδεοληψίας, κατὰ ὁποιασδήποτε (συνήθως) ξενοκινήτου «γραμμῆς», παραμένοντας ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἑστιασμένοι στὸ πῶς θὰ κατανοήσουμε τὰ μέσα καὶ τὰ ἐργαλεία χειραγωγήσεώς μας, στὸ πῶς θὰ ἀκυρώσουμε τὶς λοβοτομές μας καὶ στὸ πῶς, βῆμα τὸ βῆμα, θὰ ἀπελευθερωθοῦμε.
Συνεπῶς εἶναι αὐτονόητον γιὰ ἐμᾶς νὰ καταῤῥεύσῃ πλήρως τὸ ἀριστεροσοσιαλιστικοκομμουνιστικὸ μοντέλο τοῦ κόσμου μας, ποὺ μᾶς πνίγει καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει περιθώρια διαφυγῆς. Συνέχεια
Ὡραῖο …«σανὸ» καταπίνουμε ἀμάσσητο!!!
Δὲν εἶναι πολλὲς ἡμέρες ποὺ μία μητέρα μοῦ ἐξεμυστηρεύετο πὼς τὸ παιδί της, ἂν καὶ εἶχε ἀποδεδειγμένως, μὲ μεγάλη προσπάθεια, ἐπιτύχη νὰ ἔλθῃ πρῶτο στὰ γραπτὰ καὶ στὰ προφορικὰ τῆς τάξεώς του, πρὸ κειμένου νὰ κρατήσῃ τὴν σημαία τὴν 28η Ὀκτωβρίου, ἐν τούτοις στὰ …«σημεῖα» ἦλθε δεύτερο καὶ κατέλαβε τὴν πρωτιὰ ἕνα ἀλβανόπαιδον. Τὸ ἄδικον τῆς ὑποθέσεως συνίσταται στὸ ἐξῆς: τὸ ἀλβανόπαιδον οὐδέποτε ἐξητάσθη γραπτῶς καὶ προφορικῶς σὲ μαθήματα γλώσσης (νέα κι ἀρχαία ἑλληνικά, ἐκθέσεως, ἱστορίας καὶ ξένων γλωσσῶν). Στὶς δὲ τελικὲς (γραπτὲς) ἐξετάσεις τῆς σχολικῆς χρονιᾶς ὅπου τὸ ἐν λόγῳ ἀλβανοπαιδάκι συμμετεῖχε εἶχε δίπλα του καὶ τὸν …γυμναστὴ τοῦ σχολείου γιὰ νὰ τοῦ ὑπαγορεύῃ τὶς ἀπαντήσεις.
Συνέχεια
Οἱ ἑκατὸ πρῶτες ἡμέρες τῆς «ἀκροδεξιᾶς» τοῦ κούλλλιι!!!
Καθυστερήσαμε ὀλίγον τί νὰ παρουσιάσουμε «τὰ ἔργα καὶ τὰς (ἑκατὸ πρῶτας) ἡμέρας» τῆς κυβερνήσεως κούλλλιιι, ἀλλὰ κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ.
Σήμερα λοιπὸν θὰ γελάσουμε ὀλίγον τί, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ βάζουμε τὰ πράγματα στὶς σωστές τους διαστάσεις καὶ θέσεις. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Ὅ,τι εἶναι τὸ κούλλλιιι ἦταν καὶ τὸ ἀλεξέι ἦταν καὶ τὸ μπᾶνο ἦταν καὶ τὸ GAPατον, ἀλλὰ θὰ εἶναι καὶ τὸ κάθε ἐπόμενον κουδουνισμένο, γιὰ ὅσον καιρὸ ἡ χώρα θὰ παραμένη προτεκτοράτον. Ὅλα αὐτὰ τὰ σούργελα δὲν ὑπηρετοῦν ἐμᾶς, ἀλλὰ ἐξυπηρετοῦν συμφέροντα τοκογλυφικά, χρησιμοποιῶντας ἐμᾶς ὡς ἐξιλαστήρια θύματα. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐὰν πράγματι οἱ ἐκλογὲς θὰ μποροῦσαν κάτι νὰ ἀλλάξουν, θὰ εἶχαν καταργηθῆ. Ἀφ’ ᾖς στιγμῆς ἐξακολουθοῦν καὶ ὑποστηρίζονται καὶ ὑπέρ-τονίζονται, τὸ μόνον ποὺ ἐπιβεβαιώνουν εἶναι ἕνα: πρόκειται γιὰ ἐργαλεῖον καταστολῆς κι ἐλέγχου μας καὶ ὄχι γιὰ μέσον ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ τοὺς δυνάστες μας. 