Χώρα ποὺ ἔχει ἀντικαταστήσει τὸν νόμο μὲ μέτρα, παύει νὰ εἶναι πολιτεία.
Ἀκόμη καὶ οἱ δικτατορίες μέτρα παίρνουν γιὰ σύντομο χρονικὸ διάστημα.
Μετὰ ἐπικαλοῦνται τὸν νόμο.
Οὐδεὶς ἐπενδύει καὶ οὔτε θέλει νὰ ζήσῃ σὲ χώρα δίχως νόμους (οὔτε οἱ μετανάστες!), καθὼς νόμος εἶναι αὐτὸ ποὺ δημιουργεῖ τὴν ἀπαραίτητο σταθερότητα γιὰ νὰ μὴν εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ solitary, poor, nasty, brutish, and short. Συνέχεια