Ὅταν πρῶτο-ἐδιάβασα τὰ βιβλία τοῦ Ματίεβιτς καὶ τῆς Μέρτζ, καθῶς ἐπίσης καὶ τὰ συμπεράσματα τοῦ Ζίγκφριντ Πετρίδου, συνειδητοποίησα πὼς αὐτὰ ποὺ γνωρίζουμε γιὰ τὴν συμβατικὴ ἱστορία εἶναι κολοκύθια μὲ ῥίγανη!
Ἡ πραγματικότης, αὐτὰ δῆλα δὴ ποὺ συνέβησαν κι ὄχι αὐτὰ ποὺ πιστεύουμε πὼς συνέβησαν, εἶναι τελείως διαφορετικὴ καὶ σαφῶς δὲν ἔχει καμμίαν σχέσι μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε στὰ διάφορα βιβλία καὶ διδασκόμεθα στὰ σχολεῖα μας.
Γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ μάθουμε ἱστορία κι ὄχι νὰ παπαγαλίζουμε κρατοῦσες ἀποψεις, ὀφείλουμε νὰ «πέσουμε μὲ τὰ μοῦτρα» στὶς ἐλάχιστες διασωθεῖσες πηγές, νὰ κρατᾶμε διαρκῶς σημειώσεις καὶ νὰ συγκρίνουμε πληροφορίες, ἀκόμη κι ὅταν φαίνονται ἄσχετες μεταξύ τους.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: περιηγητὲς
Ἡ Εἰλειθυΐα ποὺ ἔγινε ἅγιος Ἐλευθέριος.
Ανάγλυφο της θεότητας (Ειλειθυίας) Στην είσοδο του ναού
Τοξωτό υπέρθυρο.
Εἴμαστε συνηθισμένοι στὸ νὰ ἀνακαλύπτουμε καταστροφὲς ποὺ ἔχουν γίνῃ ἀπολύτως συστηματικῶς κι ἀπολύτως συνειδητῶς ἀπὸ φανατικούς, ἀμορφώτους καὶ ἀνθέλληνες. Διότι οὐδέποτε Ἕλλην θὰ ἔσπαγε ἤ θὰ κατέστρεφε ναὸ κάποιου μὲ τὸν ὁποῖον θὰ εἶχαν διαφορετικὲς θρησκευτικὲς ἀντιλήψεις.
Ὅμως ἐδῶ δὲν συζητᾶμε μόνον γιὰ καταστροφὲς ἀνεγκεφάλων καὶ ἠλιθίων ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀπόλυτο ἀδιαφορία τῆς πολιτείας (;;;) ποὺ οὐσιαστικῶς συνεργεῖ καὶ συναινεῖ στὴν ἐξακολουθησι τῶν ἐγκλημάτων κατὰ τοῦ πολιτισμοῦ.
Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἓνας «φιλέλλην» εἰς τήν Ἑλλάδαν…
Δὲν μποροῦμε οὒτε νά ξεχάσουμε ἀλλὰ οὒτε νὰ παραβλέψουμε ὃτι ὑπῆρξε ἓνας ἀπὸ τοὺς δεκάδες ἢ καί ἑκατοντάδες «φιλέλληνες» ἀρχαιοκάπηλους ποὺ σάρωσαν τὴν Ἓλληνικὴ Γῆ, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν πιὸ δύσκολων στιγμῶν της…
Ὁ Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἦταν Γάλλος περιηγητὴς καὶ πρεσβευτὴς στὴν Κωνσταντινούπολιν. Γεννήθηκε τὸ 1752 (Παρίσι), καὶ πέθανε τὸ 1817 (Παρίσι). Καταλαμβάνῃ σύμφωνα μὲ τοὺς βιογράφους του καὶ τοὺς κριτικοὺς τῶν ἒργων του, ἐξέχουσα θέσι ἀνάμεσα στοὺς μελετητάς. Ὁ Choiseul Gouffier ὑπῆρξε προστάτης καὶ φίλος πολλῶν λογίων, συμπεριλαμβανομένων τοῦ Αbbe Barthelemy καὶ τοῦ DeLille.
Τὸ χωριὸ στὸ Ἰρὰν ποὺ ὁμιλεῖ τὴν Ἑλληνική.
ΣΑΡΟΝ: ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΟΠΟΥ ΟΜΙΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ – SAROO: THE GREEK SPEAKING VILLAGE OF IRAN
Ταξιδεύοντας στο Ιράν, συνάντησα κάποιον που επάνω που άκουσε ότι ήμουν Έλληνας, μου είπε την ακόλουθη συναρπαστική ιστορία. Στο Ιράν, στα βουνά κοντά στη Περσέπολη, υπάρχει ένα χωριό αποκαλούμενο Σάροο (Σάρον), όπου οι άνθρωποι μιλούν Ελληνικά μέχρι σήμερα. Συνέχεια
Ἡ Ἑλλὰς ποὺ ἀγάπησαν…
Ὅταν κάποιος καταπιάνεται μὲ τὴν Ἑλλάδα τὸ κάνει ἰσοβίως.
Καὶ τότε ἕνας ἀπέραντος Ἔρως τὸν κατακλύζει…
Εἶναι κάτι ποὺ δὲν θεραπεύεται, δὲν ἀντιμετωπίζεται καὶ τὸ συναντοῦμε σὲ κάθε πλευρὰ τοῦ πλανήτου.
Αὐτοὶ οἱ Ἄνθρωποι, αὐτοὶ ποὺ ἀνασαίνουν μὲ τὸ ὄραμα τῆς Ἑλλάδος, αὐτοὶ εἶναι οἱ πραγματικοὶ Ἕλληνες, κι ὄχι κάποιοι ποὺ θεωροῦν πὼς κληρονομικῶς καὶ τσαμπουκαλίδικα ἔλαβαν αὐτὸ τὸ δικαίωμα.
Συνέχεια
Οἱ Παπούα σὲ πρώτη ἐπαφὴ μὲ τοὺς λευκούς.
Μία συγκλονιστικὴ γιὰ τὴν φυλὴ τῶν Toulambis στιγμή, καθῶς ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν ὁμάδα τοῦ ἐξερευνητοῦ Jean-Pierre Dutilleaux.
Πρώτη ἐπαφὴ μὲ μίαν ἄγνωστον φυλή, καὶ γιὰ τοὺς μὲν καὶ γιὰ τοὺς δέ.
Οἱ στιγμὲς ποὺ ἀποτυπώνει ὁ φακὸς συγκλονιστικές!
Ὁ τρόμος στὰ μάτια τῶν Toulambis μεγάλος.
Ἀλλὰ αὐτὸ ἀπὸ μόνον του δὲν λέει τίποτα! Συνέχεια