Ἄκουσα τὸν λόγο τοῦ πορδη-πουργοῦ, στὰ ἐγκαίνια τοῦ μουσείου Μπελογιάνη…
…καὶ διερωτήθην:
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὰ ἀφιερώματα
Διαπιστώνοντας τὴν ὀργουελικὴ πλευρὰ τοῦ μαρξισμοῦ
Ὁ George Orwell ξεκίνησε σὰν ἀριστερὸς τὴν δεκαετία τοῦ 1930 .
Ἐπεσκέφθη λοιπὸν τὰ ὀρυχεία τῆς βορείου Ἀγγλίας καὶ διεπίστωσε, μὲ τρόμο, τὶς συνθῆκες ζωῆς τῶν ἀνθρακωρύχων. Συνέχεια
Θνητοὶ τῷ ἀθανάτῳ γόνυ κλίνατε!
Ἀκούω συχνὰ «ὁ Ῥάμπο», «οἱ Ρᾶμπο» καὶ μὲ αὐτὴν τὴν φράση, ποὺ παραπέμπει στὴν ὀμώνυμη ἀμερικανιά, ἐκφρασθεῖσα σὲ μιὰ ταινία, μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν μετρίας ἀντιλήψεως Σιλβέστερ Σταλόνε, θέλουν νὰ ἀποδώσουν τὴν ἔννοια τοῦ Ἥρωος, τοῦ Σκληροῦ, τοῦ Ὑπέρ-Κομμάντο…
Μιὰ ζωὴ μαλάκες ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες…
Ψάχνουμε πάντα στὸ διεθνὲς στερέωμα νὰβροῦμε πρότυπα….
Ὅταν τὰ πρότυπα τὰ ἔχουμε μπροστά μας, ποὺ στὶς φλέβες τους κυλοῦσε καὶ κυλᾶ Ἑλληνικὸ Αἷμα …ἐμεῖς χρησιμοποιοῦμε «εἰσαγομένους»!!! Συνέχεια
Διωγμοὶ ἑλληνικῶν πληθυσμῶν στὴν Ἀν. Ρωμυλία, τὸ 1906… (ἀναδημοσίευσις)
Στενήμαχος 1900
Μετὰ τὴν προσάρτηση τῆς ὑπὸ ὀθωμανικὸ ἔλεγχο αὐτόνομης ἐπαρχίας τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμυλίας στὴν βουλγαρικὴ ἠγεμονία (1885,) ἐπιδιώχθηκε ἀπὸ βουλγαρικῆς πλευρᾶς ἡ κατάργηση τῆς ἑλληνικῆς ἐκπαιδεύσεως. Ταυτόχρονα οἱ βουλγαρικὲς ἀρχὲς ἀρνοῦνταν νὰ ἀναγνωρίσουν τὶς ἑλληνικὲς ὀρθόδοξες κοινότητες ὡς νομικὰ πρόσωπα, μὲ συνέπεια τὴ δήμευση κοινοτικῶν περιουσιῶν καὶ τὴν ἀρπαγὴ πατριαρχικῶν ἐκκλησιῶν. Αὐτὸ θὰ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἀφομοίωση τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου τῆς περιοχῆς.
Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐνέργειες σὲ συνδυασμό μὲ τὴν αὔξηση τοῦ βουλγαρικοῦ ἐθνικισμοῦ, καὶ τὴν ἐπιτυχὴ δράση τῶν τῶν ἑλληνικῶν ἀνταρτικῶν σωμάτων στὴν Μακεδονία, ποὺ ἀνέτρεπε τὰ κατακτητικὰ σχέδια τῶν Βουλγάρων, ὁδήγησαν στὴν ἐκδήλωση τῆς ἀνθελληνικῆς ἐκστρατείας ποὺ ἄρχισε νὰ ἐκδηλώνεται στὶς ἀρχὲς τοῦ καλοκαιριοῦ τοῦ 1906, στὴν Ἀνατολικὴ Ρωμυλία.
Θαῦμα θελήσεως καὶ Πατριωτισμοῦ!!!
Ὑποβρύχιον «Παπανικολῆς»
Ἕνα σύνολον παλιοσιδερικῶν ποὺ κατάφερνε νὰ κινεῖται ἐν καταδύσει καὶ ποὺ ἔγινε θρῦλος γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Πολεμικὴ Ἱστορία… Συνέχεια
Φθάνοντας στὸ πέρας ἑνὸς σπουδαίου ταξειδίου…
Ἀπὸ σήμερα ἀπεμπλέκομαι τελείως ἀπὸ τὸ βιβλίοο «Τὸ Χρονικὸ τῆς Μάχης τοῦ Στρατοπέδου τῆς Ελ.Δυ.Κ. 14-16/81974», τοῦ Ταξιάρχου ἐ.ἀ. Παναγιώτη Σταυρουλοπούλου, τελευταίου Στρατοπεδάρχου τοῦ Στρατοπέδου κατὰ τὴν Ἐπικὴ Μάχη τῆς ὑπερασπίσεώς του. (14-16 Αὐγούστου 1974).
