Στην Ισπανία, καθώς αφήνει κάποιος την Βαρκελώνη και κατευθύνεται προς τα
Ἐδῶ καὶ λίγες ἡμέρες ἀν τὶ γιὰ «ἀστυνομικός» ἐκφέρω διαρκῶς τὶς λέξεις νεογενίτσαρος καὶ μπᾶτσος.
Τὸ «νεογενίτσαρος» ὡς αὐτονόητη διαπίστωσιν…
Τὸ «Μπᾶτσος» μὲ ὀργή…
Ἄσχημη λέξις ἡ λέξις «μπᾶτσος», ποὺ γιὰ χρόνια, στὴν καθημερινότητά μου, δὲν ἤθελα νὰ χρησιμοποιήσω.
Ὅμως, λόγῳ τῶν γεγονότων τῶν τελευταίων ἡμερῶν, ἀπεφάσισα νὰ ἀλλάξω τὴν στάσιν μου καὶ τώρα πιά, ὅταν θὰ ἀναφέρομαι στὰ σώματα ἀσφαλείας τῶν ἀστυνομικῶν, θὰ τοὺς ἀποκαλῶ νεογενιτσάρους κι ἐν συντομίᾳ μπάτσους.
Διότι αὐτὸ εἶναι…
Στὸ Κρατικὸ Ἀρχεῖο τῆς Βενετίας διασώζονται μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἀρχεῖα τῶν Κρητῶν συμβολαιογράφων Μανώλη Μπρεσιάνου καὶ Ἀντώνη Μπρεσιάνου γιὰ τὰ ἔτη 1381-1388, στὰ ὁποῖα περιέχονται πολλὰ συμβόλαια ἀγοραπωλησίας αἰχμαλώτων Κιρκασίων, Ταρτάρων, Τούρκων, Ἀλβανῶν, Βουλγάρων καὶ Ἑλλήνων. Συνέχεια
Πρὸς ἀφανισμό…
Κάπου «πῆρε» τὸ μάτι μου ἕνα δημοσίευμα γιὰ τὸν φίλη καὶ τὶς «θέσεις» του περὶ ἀρνήσεως τῆς γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τοῦ Πόντου.
Μάλιστα, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ὁ συντάκτης ἰσχυρίζετο πὼς ἐὰν ὁ Φίλης δὲν ἀνακαλέσῃ κινδυνεύει μὲ φυλάκισιν τριῶν ἐτῶν, λόγῳ τοῦ προσφάτως ψηφισθέντος «ἀντιῤῥατσιστικοῦ» τους «νόμου».
Αὐτὸ ποὺ δὲν ἐσκέφθη ὁ συντάκτης ἦταν πὼς τὸν προέλαβε ἡ ῥεπούση, μὲ τὸ νὰ …ἐξαιρέσῃ τὴν γενοκτονία κάθε ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ, ἀπὸ τὸ ἔν λόγῳ νομομαγείρεμα, ἀφ΄ ἑνός, ἀλλὰ καὶ τὴν σθεναρὴ ὑποστήριξιν τῆς νέας τάξεως πρὸς τὴν «κυβέρνησιν» τσίπρα-καμμένου, ποὺ ἀπαιτεῖ ἀκριβῶς τέτοιες θέσεις, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ στοχεύει ὅλους αὐτοὺς ποὺ τὶς καυτηριάζουν.. Συνέχεια
Λαβύρινθος 2.000 ἐτῶν ποὺ ἀνεκαλύφθη στην Ἰνδία, ἐμφανίζει τὸ ἴδιο σχῆμα μὲ τὸν Ἑλληνικὸ Λαβύρινθο τοῦ 1200 π.Χ.
Οἱ λαβύρινθοι εἶναι σίγουρα μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ αἰνιγματικὲς συλλήψεις τῆς ἀνθρωπότητος.
Τὸ ἀρχαιότερο λαβυρινθικὸ σχῆμα βρίσκεται στὴν Σαρδηνία, στὸ Μνημεῖο τοῦ Λαβυρίνθου (Luzzanas), χαραγμένο σὲ βράχο, ποὺ ἀνήκει σὲ ταφή, ἡ ὁποία, σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικούς, χρονολογεῖται ἀπὸ τὸ 2500 π.Χ., τὴν νεολιθικὴ, δηλαδή, ἐποχή.
Συνέχεια
Τὸ βράδυ μετὰ τὴν ἐπίσκεψη στὴν Κόρινθο, ὁ Καποδίστριας καὶ ἡ συνοδεία του κατέλυσαν στὸν Ἅγιο Γεώργιο.
Ὅτε δ’ ἐπλησιάσαμεν εἰς τὸν Ἅγιον Γεώργιον.
-Ποῦ θά καταλύσωμεν ἀπόψε; ἠρώτησε τὸν πάριππον στρατάρχην τῆς Πελοποννήσου.
-Εἰς τοῦ Δεσπότου.
-Πρέπει λοιπὸν νὰ φροντίσω, ἐπανέλαβε μετὰ βραχεῖαν σιωπήν, νὰ πληρωθῶσιν ὅλα τὰ ἔξοδα.
