Ἡ πέτρα ἄλλαζε συνέχεια μορφὴ στὰ χέρια τῶν ἀνθρώπων. Ἀπὸ ὅπλο ἔγινε λατρεία, βοηθὸς, ἀκούραστος συνοδοιπόρος τῶν προγόνων, στὰ χρονικὰ μονοπάτια ποὺ ἐμεῖς ὀνομάζουμε «Περιόδους». 
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς μελέτες
Κωνσταντῖνος Κουκκίδης… Ὁ Ἑλληνόπαις ποὺ χάσαμε ἀπὸ μέσα μας
Ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀνέχθηκε τὴν μπότα τοῦ δυνάστου…
Ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὴν θυσία του ἄναψε τὸ φυτίλι τῆς ἀπελευθερώσεως…
Ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὸ παράδειγμά μου μᾶς κάνει νὰ αἰσθανόμεθα μικροί, ἀσήμαντοι ἐμπρός του… Συνέχεια
Πίσω ἀπὸ ὅλα ἕνας …Rothschild!!!
Κι όταν ο Deripaska της RUSAL πήγε βόλτα στο Ισραήλ τον συνόδευε ένας φίλος του…
…ο μόλις 43 ετών σήμερα …Λόρδος Nathaniel Rothschild του Λονδίνου!!!
Καπνομάγαζα καὶ καπναποθῆκες
Χαρακτηρίζουμε ὡς βιομηχανικά κτίρια τίς λεγόμενες καπναποθῆκες ἤ καπνομάγαζα τῆς Ξάνθης˙ τά κτίρια δηλαδή, ὅπου γινόταν ἡ ἐπεξεργασία καί ἡ ἀποθήκευση τοῦ καπνοῦ.
Ὁ καπνός εἶναι ἕνα ἰδιόμορφο προϊόν. Τό μονοετές θαμνῶδες φυτό τοῦ καπνοῦ (nicotiana) προέρχεται ἀπό τήν ἀμερικανική ἤπειρο, ἀπ’ ὅπου στίς ἀρχές τοῦ 16ου αἰώνα μεταφέρθηκε στήν Εὐρώπη. Καλλιεργεῖται γιά τό φύλλο του, ἀπό τό ὁποῖο παρασκευάζεται ὁ γνωστός καπνός καί τό τσιγάρο. Ἡ μικρόφυλλη ποικιλία τοῦ καπνοῦ, πού ὀνομάζεται ἀνατολική, φαίνεται ὅτι ἄρχισε νά καλλιεργεῖται στήν Θράκη κατά τόν 16ο αἰώνα, ὅταν τό κάπνισμα γοήτευσε τήν ἀριστοκρατία τοῦ Σαραγιοῦ καί ὁ καπνός πρόσθεσε μία ἀκόμη ἀπόλαυση γιά τήν ἄρχουσα τάξη τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Συνέχεια
Συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς Ἀρτέμιδος καί τοῦ Ἀπόλλωνος.
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ:
Συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς Ἀρτέμιδος καί τοῦ Ἀπόλλωνος.
Ἄρτεμις κτείνει δέ μετ᾿ οὐ πολύ καί Ττυόν, ὅς ἦν Διός υἱός καί τῆς Ὀρχομενοῦ θυγατρός Ἐλάρης, ἥν Ζεύς, ἐπειδή συνῆλθε, δείσας Ἥραν ὑπό γῆν ἔκρυψε, καί τόν κυοφορηθέντα παῖδα Τιτυόν ὑπερμεγέθη εἰς τό φῶς ἀνήγαγεν. Οὗτος ἐρχομένην εἰς Πυθώ Λητῶ θεωρήσας, πόθῳ κατασχεθείς ἐπισπᾶται· ἡ δέ τούς παῖδας ἐπικα
Ὁδηγίες γιὰ τοὺς νεκρούς! (ἀναδημοσίευσις)
«Θὰ εὕρῃς ἀριστερὰ στὸ δῶμα τοῦ Ἄδη μία κρήνη, καὶ δίπλα της νὰ στέκῃ λευκὸ κυπαρίσσι. Σὲ αὐτὴ τὴν κρήνη μὴν τυχὸν καὶ πλησιάσεις. Θὰ βρῇς καὶ μίαν ἄλλη, ποὺ τρέχει ψυχρὸ ὕδωρ ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης. Μπροστά της ὑπάρχουν φύλακες. Νὰ πῇς: «Τῆς Γαίας εἶμαι παῖς καὶ τοῦ ἔναστρου Οὐρανοῦ, τὸ γένος μου οὐράνιο. Αὐτὸ τὸ ξέρετε κι ἐσεῖς. Ἔχω στεγνώσει ἀπὸ τὴν δίψα, χάνομαι. Μόνο δῶστε μου τώρα ψυχρὸ ὕδωρ ποὺ κυλάει ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης». Κι αὐτοί θὰ σοῦ δώσουν νὰ πιῇς ἀπὸ τὴν θεϊκὴ κρήνη, καὶ ἀπὸ τότε καὶ μετὰ θὰ θρονιαστῇς μαζὶ μὲ ἄλλους ἥρωες.»
Συνέχεια